คือเราเรียนอยู่ที่นี่มา 3ปีแล้ว เราเคยมีปัญหากับเพื่อนจนรู้สึกแพนิค เกือบเป็นซึมเศร้า ตอนนี้เราอยู่ม4 เรารู้สึกเหนื่อยมากกับการใช้ชีวิตอยู่ที่รรนี้ ความรู้สึกมันดีขึ้นบ้างแล้วแต่ก็ยังรู้สึกแพนิคนิดๆ เพื่อนที่สนิทจริงๆมีอยู่คนเดียว ซึ่งตอนนี้นางย้ายไปแล้ว เราอยากย้ายไปด้วยแต่แม่ไม่ให้ แม่อ้างเหตุผลนุ่นนี่ ซึ่งเป็นเหตุผลที่ฟังไม่ขึ้นเลย เกือบทุกคนในครอบครัวบอกให้ทน เราทนจนแทบจะไม่ไหวแล้ว เราเหนื่อยที่จะใช้ชีวิตแล้วด้วยซ้ำ เราสู้มาจนเราท้อ หมดแรง ทุกคนเหมือนจะเข้าใจ แต่จริงๆแล้วไม่เลย เค้าไม่ได้เข้าใจเราจริงๆ เค้าไม่ได้กดดัน ไม่ได้โดนมองด้วยสายตาดูถูก ไม่ได้มีแม่ที่เอาแต่ด่า เราอยากหายไปจังเลยค่ะ