เราคุยกับผู้ชายคนนึงมาซักพัก แรกๆเขาดีมาก ทำงานงานยุ่ง ก็มีเวลามาตอบเราตลอด และมีครั้งนึงที่ไปกินเหล้าด้วย และเราหยุดตัวเองไม่ได้ก็ไปมีอะไรกัน 
หลังจากนั้นก็เหมือนจะไม่มีอะไรเปลี่ยน ก็คุยกันเหมือนเดิม มีบอกคิดถึง บอกรักเรา แต่ไม่ได้ชัดเจนในความสัมพันธ์ว่าตอนนี้เราเป็นอะไรกัน ซึ่งตัวเราก็ไม่กล้าที่จะถามออกไป เขาก็ทำงานและทักไลน์มาคุยกับเราบ้าง เราสองคนคุยกันผ่านไลน์เฉยๆค่ะ เหมือนกิ๊กกันเฉยๆยังไงไม่รู้ ไม่ได้แอดเฟสไป กลางวันเบาก็ทำงานเย็นมากินเหล้า ก็คุยกันน้อยลง เพราะเขายุ่ง พอเลิกงานก็ไปกินเหล้าเล่นเกมส์ แต่เวลาเขาจะไปกินเหล้าที่ไหน เขาก็ชวนนะคะ แต่เราไม่ได้ไปเลย แค่เว้นระยะ เรากลัวใจตัวเองค่ะ กลัวจะรักเข้าจริงๆ แล้วจะเสียใจทีหลัง พอพักๆหลังๆมาเขาเปลี่ยนที่ทำงานใหม่ ก็คุยกันน้อยลง เขาไม่ว่างเลย เย็นมากินเหล้า คุยกันแบบนับคำได้ พิมพ์คุยกันเฉยๆ  ไม่เคยโทรเลย  แต่เคยวิดีโอคอลครั้งนึง ครั้งเดียวจริงๆ ตอนนี้เขาดูไม่ค่อยว่างงตอบแต่ก็ไม่ได้หายไป ยังบอกคิดถึงเรา บอกอยากเจอ บางทีเขาไม่ตอบ เรางอน เขาก็ขอโทษเรา เราสับสนค่ะ ปกติก่อนนอน หรือกลับถึงบ้าน เขาจะบอกเราตลอด หลังๆมา หายไปเลย กลับตอนไหนก็ไม่บอก นอนตอนไหนก็ไม่บอก เราแอบกลัวว่าเขาจะหิ้วใครไปนอนด้วย  เพราะปกติเขาบอกตลอด ว่าถึงบ้านแล้ว นอนก่อนนะ แต่ตอนนี้ไม่มีแล้ว 
เราควรหยุดไหมคะ ความสัมพันธ์แบบนี้มันเริ่มทำเราเจ็บ เหมือนมีแต่เราที่รู้สึกไปคนเดียว แบบที่เขาไม่แคร์เลย หรือแบบนี้คือปกติสำหรับคนอื่น ไม่เข้าใจจริงๆค่ะ ทั้งๆที่บ้านเราอยู่ใกล้กัน แต่เหมือนห่างกันมากๆ  เราไม่กล้างี่เง้า ไม่กล้าตั้งคำถาม เพราะเราไม่รู้จะถามอะไร 
ขอบคุณที่อ่านจนจบนะคะ 🙏🏻 ถ้าใครมีอะไรแนะนำแจ้งได้นะคะ