บ้านเราเป็นบ้านต่างจังหวัดการก่อไฟเต่าถ่านมันก็เป็นเรื่องปกติที่คนทั่วไปเค้าทำกัน..คือก่อนจะมีเรื่องว่ากันเรื่องควันไฟบ้านเรากับบ้านป้าข้างบ้านก้อมีเรื่องหยุมหยิมกันมาบ้างแล้วที่มันมามีเรื่องกันจิงๆจังๆคือมีอยู่วันนึงบ้านเราย่างหมูครึ่งโล วันถัดมาย่างน่องไก่3น่อง คือการย่างมันก็ย่อมมีควันบ้าง..แต่เนี่ยป้าแกว่าเหม็นทั้งวันทั้งคืนอยู่ไม่ได้..ถึงกับฟ้องผู้ใหญ่บ้านเลยนะจากวันนั้นมาผู้ใหญ่บ้านก็มาแทบทุกวันเพราะอิป้าแกแจ้งทุกวันเหม็นไปทั่วอะ ผู้ใหญ่มาแกก็เดินดูรอบๆบ้านเนาะแกก็ว่ามันก็ไม่มีอะไร.คนข้างบ้านกันแทนที่จะอาศัยกัน...พอไม่ได้เรื่องควันใช่ไหมอิป้าก็ว่าเหม็นพริกคั่วพริกเหม็นแสบๆทั้งคืนนอนไม่ได้...ไลน์ไปกวนทั้งผู้ใหญ่บ้านทั้งหัวหน้า อสม.อะ...คืออิป้าแกเป็น อสม.แล้วก็มีครั้งนึงเรานอนโรงพยาบาลผ่าฝีคืนนึง...พอเช้าเค้าให้รอล้างแผลก่อนออกเราก็ให้แม่เราออกมาก่อนสายๆเราก็ให้น้องไปรับ.เราก็ไม่อยากให้น้องเข้ามาในโรงพยาบาลเลยให้น้องรอหน้าโรงพยาบาลหน้าป้ายรถเมย์แล้วทีนี้บ้านเราคนแก่อะเนาะแกก็ชอบเปิดลำโพงคุย...อิป้าขี้เผือก..อยากเผือกแต่ไม่เอาสาระสำคัญไป...อิป้าไลน์บอก อสม.แล้วบอกผู้ใหญ่บ้านว่าบ้านเรามีคนมาแต่กรุงเทพดักทางไว้เลยห้ามให้เข้าบ้าน...เรามาถึงบ้านเดินได้ไม่ถึงสามก้าวทั้งอสม.ทั้งผู้ใหญ่มากันหน้าตาตื่นเชียว
...วนมาเรื่องเหม็นอีกนะพออิป้าว่าเหม็นพริกแสบๆแล้วไม่มีใครเข้าข้างป้าคือให้ใครมาคนอื่นเค้าก้อปกติไม่ได้กลิ่นไร...อิป้าก็เอาอีกละเหม็นขี้วัว..ปุ๋ยคอกอะ
ป้าหัวหน้าอสม.แกก็ว่าถ้าบ้านเราเอามาใส่จิงๆก็เปนสิทธิ์เราบ้านเรา...พอผ่านไปอิป้าเหม็นยาฆ่าหญ้าที่ใช้ฉีดที่นาอีกละ
*เออๆบ้านอิป้าแกปลูกพุทธาแล้วมันก็มีช่วงที่ต้องฉีดยาฆ่าแมลงบ้านเรายังไม่เคยไปฟ้องไปว่าอะไรเราก็เข้าใจว่าอาชีพใครอาชีพมันตอนนี้ถึงจะใช้ยาที่ไม่เหม็นเหมือนแต่ก่อนแต่มันก็ยังเหม็นอยู่...พอบ้านอิป้าฉีดบ้านเราก็จะพากันออกไปที่อื่นให้กลิ่นจางค่อยกลับเขาบ้าน...
*วนมาเรื่องควันไฟอีกนะอิป้าว่าบ้านเราอะให้เด็กๆในบ้านออกมาจุดควันไฟแกล้งแกอะช่วงดึกพอเช้ามาผู้ใหญ่ก็มาทำลายหลักฐาน..ดูคิดได้เนาะ
คือเค้าเป็นคนยังไงอะ...ทั้งๆที่ก็มาขอกางมุ้งพุทธาใส่สวนเรานะเค้าไม่ละลายใจบ้างเหรออุตส่าแบกหน้ามาขอ..คือแต่ก่อนก็คิดว่าเป็นแค่ป้า.ผัวป้ามาขอพ่อเราเลยให้กางมุ้งแต่นี่พึ่งรู้เป็นทั้งผัวทั้งเมีย...
//เดิมทีป้าแกไม่ใช่คนในหมู่บ้านที่อยู่มาแต่พ่อแต่แม่พึ่งย่านมาอยู่ได้8-9ปี...เคยเจอคนที่อยู่ในหมู่บ้านที่ครอบครัวอิป้าอยู่แต่ก่อนเค้าว่าครอบครัวนี้ไม่เข้ากับใครเอาเปรียบคนอื่น...ดีใจที่ครอบครัวนี้ออกจากหมู่บ้านนั้นมาได้
**ตอนนี้เราเคียดมากเลย...เราออกจากงานมาสอบราชการไม่มีสมาธิดูหนังสือเลย...ไม่รู้ว่าป้าหรือเราจะเป็นประสาทก่อน
พยายามปล่อยแต่เราเป็นคนคิดมากคิดเล็กคิดน้อย
แต่ละวันสรรหาแต่เรื่อง ...ตอนนี้คือไม่ต้องเจออิป้าอะแค่ได้ยินเสียงอิป้าทำอะไรๆยุบ้านเราจะอ้วกกินข้าวไม่อร่อยเล้ย
เราเคยเคียดถึงขั้นแน่นหน้าอกหายใจไม่ออก

เรื่องราวมีเยอะแยะมากมายแค่บางส่วน☺
ขอบคุณนะคะมี่สละเวลามาอ่านยาวหน่อย😆