เรากับเพื่อนคนนั้นคบกันมานานมากแต่ก็พอดีใจกันเพราะว่าเพื่อนคนนั้นเคยแกล้งคนแล้วเราไม่โอเคเราเลยปกป้องเพื่อนที่โดนแกล้งเพื่อนคนนั้นเลยเปลี่ยนเป้าหมายมาเป็นเราเพื่อนคนนั้นเราฐานะครอบครัวเรารุมกันบูลี่เราต้องเราก่อนว่าเมื่อก่อนเราเป็นคนหัวร้อนแต่เปลื่อนตัวเองแล้วเลยไม่ได้ตอบโต้พวกนั้นแล้ววันที่ผิดใจกันเป็นวันสอบ3วันก่อนจบภาคเรียนที่6ตอนนี่เราอยู่ม.1นะคะพวกนั้นนินทาเราแล้วก็หยิบกระดาษที่เพื่อนเขียนอวยพรเราไปจากมือเวลาที่เราคิดเรื่องนี้มันจุกจนหายใจไม่ออกนํ้าตาคลอตลอดเคยมีครั้งนึงน้องสาวเราถามเพื่อนคนนั้นว่าทำไมไม่คุยกันเพื่อนคนนั้นบอกไม่รู้คือพอเราได้ยินเราร้องไห้เลยไม่คิดว่าเพื่อนคนนั้นจะพูดแบบนั้นแต่ตอนนี้คนในบ้านเรสก็ยังคุยกับเพื่อนจนถึงปัจจุบัญเราแค่อยากลืมแต่ทุกครั้งที่อยากลืมมันก็ยํ้าให้เราจำ