เรื่องมีอยู่ว่า ปกติเราจะอยู่ห้องเช่ากับแฟน2คน ซึ่งเราอยู่ตรงนั้นเราโอเค ไม่ไกลพ่อแม่เรามาก เราสามารถกลับบ้านเองได้ ไปหาพ่อแม่ได้ มีคนรู้จักมีเพื่อน ไม่เหงาเท่าไหร่ แต่แล้ววันนึง ก็มีเหตุผลที่ทำให้เขาจะกลับมาอยู่บ้านเขา ซึ่งเราไม่อยากไปเพราะไกลพ่อกับแม่ ไกลบ้านเรา แล้วเราไม่อยากไปอยู่บ้านคนอื่น เราไม่โอเค เราเลยปรึกษาพ่อเรา ว่าเราจะไปอยู่ดีมั้ย พ่อเราบอกให้ลองไปดูก่อน เรรก็เลยตัดสินใจมา ซึ่งเราคิดถึงพ่อกับแม่แบบบอกไม่ถูก บ้านเขาเป็นคนเงียบๆค่ะ เราก็ไม่ค่อยกล้าพูด เราพึ่งมาถึงตอนกลางคืน แต่เช้ามาแฟนเราก็ทิ้งเราไปเล่นสนุ๊กสะแล้ว แล้วไม่บอกเราเลย เราก็บอกแล้วนะคะว่าถ้าเรามา อย่าทิ้งเรา ไปไหนให้เอาเราไปด้วย แต่เขาก็ทิ้งเราไปให้เราอยู่กับคนที่บ้าน เราพยายามโต ให้ไวที่สุด เราพยายามหาข้าวกินเอง ทำอะไรเอง แต่เราก็อดคิดถึงพ่อกะแม่ไม่ได้
แล้วแฟนเราก็ไม่เคยเปิดตัวเราลงโซเชียล คนสนิทเท่านั้น ถึงจะรู้ ว่าเราคือแฟน บางทีมีคนทักมาก็คุยกะเขา เราจับได้ก็ทำมึนๆอึนๆ เวลาที่เขาเครียดเขาจะชอบทะเลาะกะเรา ซึ่งเราพยายามบอกว่าจะทะเลาะกันทำไม ทำไมเราไม่คุยกันดีๆ ยิ่งทะเลาะเราก็ยิ่งเครียด บางทีทะเลาะก็ไล่เรากลับบ้าน แต่ตอนอยู่ห้องพัก เรากลับบ้านเองได้ แต่เรากลัวมาอยู่บ้านเขา ถ้าเรามีปัญหาเราจะหันหน้าไปคุยกะใคร ถ้าเขาไล่เรา เราจะทำยังไง เราอยู่เหมือนตัวคนเดียว มีก็เหมือนไม่มี เราจะทำยังไงดีคะ😭