นามสมมติ
แฟนน้า-น้องเขย คือ A
น้าเรา คือ B
แม่เรา คือ K
เรื่องมันเริ่มต้นตั้งแต่ปี 2560
ตอนนั้นเราก็สนิทกับAอยู่แล้วเพราะเป็นคนคุ้นเคย เจอกันทุกวันเพราะอยู่บ้านเดียวกัน ไปไหนไปเที่ยวเป็นครอบครัวก็จะมีAนี้แหละที่เป็นคนขับรถพาครอบครัวเราไปเที่ยวตลอด Aแอบชอบเรามองเราตลอด แต่เราไม่เคยรู้เลย และ Aก็ออกไปอยู่กับBไปเช่าบ้านข้างนอกอยู่เพราะลูกติดของ Bทะเลาะผิดใจกับคนในบ้านBเลยออกมาอยู่ข้างนอก
จนปี 2562 Aก็เริ่มตามใจเรา เราแค่พูดว่าอยากได้อะไร วันถัดมาAก็จะเอามาให้เป็นแบบนี้ตลอด เป็นเวลาแบบนี้เกือบปี และ Aเริ่มทักหาเรา คุยกับเรา เป็นที่ปรึกษา เราไม่รู้ว่าทำมั้ยถึงปรึกษากับA แต่รู้ว่าทุกครั้งที่ได้Aเป็นที่ปรึกษาเราจะสบายใจมาก และรู้สึกดีขึ้นทุกครั้ง ทำให้เรากับ A เริ่มสนิทกันมากขึ้นเรื่อยๆ จนทำให้Bเริ่มสังเกตและจับได้ว่าAไม่ได้คิดกับเราแค่หลาน Bเลยขอให้เลิกยุ่งกับเรา ซึ่งเรารู้ถึงเรื่องที่Bขอ แต่เราไม่รู้เรื่องความสัมพันธ์AกับBในตอนนั้น เรายังคิดอยู่ว่าตอนนั้นAกับBก็ยังเป็นสามีภรรยากันอยู่ แต่ A ก็ไม่เลิกยุ่งกับเรา
ต่อมาจนปี 2563 Aเริ่มรุกเราหนักขึ้น จนเรารู้สึกตื่นเต้นทุกครั้งที่ได้อยู่ใกล้A หรือสิ่งที่Aทำให้เรา จนเรารู้สึกเหมือนจะชอบA แต่ก็ยังไม่แน่ใจ จนมีวันนึงAขอให้มาหาหน่อย เราก็ตอบว่าไม่ไป แต่ในใจก็กลัวAงอน สุดท้ายเราก็ยอมไปหาA พอAเห็นเรามา Aก็พาเข้าไปในห้องนั่งคุยกัน เราเป็นคนที่ชอบยั่วโมโหคน เราเป็นคนชอบขี้แกล้งอยู่แล้ว แต่วันนั้นเราไม่นึกว่าAจะทำจะโมโหเรา อยู่ๆAก็พุ่งเข้ามาจูบจนเราตกใจ เพราะเราไม่เคย เราทำอะไรไม่ถูกตัวแข็งไปหมด จนสุดท้ายก็ผลัก A ออกและถาม Aว่าทำแบบนี้ทำมั้ย นี้เราเป็นหลานนะ แต่สิ่งที่ได้ตอบกลับจากA คือAบอกว่า Aชอบเรามานานแล้ว ชอบตั้งแต่ปี 2560 พอได้ฟังเรายิ่งทำอะไรไม่ถูก Aก็เล่าถึงความรู้สึกที่Aมีให้เราว่า Aหึง Aหวงเรามาก แต่ Aทำอะไรไม่ได้ เราได้แต่นั่งฟัง แต่ Aก็พุ่งเข้ามากอดเราอีกครั้ง และถอดเสื้อผ้าเราออกทั้งหมด เราขัดขืนAแต่มันไม่ได้ผลเลยเพราะAตัวใหญ่กว่าเรา จนเรากับ Aมีอะไรกัน Aถามเราว่าเจ็บมั้ย Aขอโทษ แต่ A รักเราจริงๆ เราไม่ได้ตอบกลับว่าอะไร ได้แต่นั่งน้ำตาซึม และบอกว่าอย่ามายุ่งพร้อมกับตบหน้า Aไป ก่อนจะกลับมาบ้าน เราหมกตัวอยู่แต่ในห้อง ไม่กล้าออกไปเจอหน้าA หรือคนอื่นแต่ Aก็ยังไม่เลิกติดต่อกับเรา Aทำทุกอย่างเพื่อให้ได้บอกได้คุยกับเรา จนเราถามAว่าทำแบบนี้ทำมั้ย แล้วถ้าเราท้องขึ้นมาล่ะ จะทำยังไง แล้วถ้าคนอื่นรู้ล่ะ ถ้า B รู้ล่ะAเลยเล่าให้เราฟังว่าจริงๆแล้วAกับBไม่ได้เป็นอะไรกันแล้ว แต่แค่อยู่ด้วยกันเพราะงานกับธุระ แต่ถ้าหมดงานกับธุระ Aก็จะไปจากที่นี้เพราะAกับBเลิกกันตั้งนานแล้วแต่ที่อยู่ด้วยกันเพราะมีเหตุจำเป็น เราก็ได้แต่ฟัง ผสมกับความวุ่นวายในใจ ว่าเรารู้สึกยังไงกับAกันแน่ จนเราพยายามไม่ติดต่อกับA แต่เรารู้สึกเหงา รู้สึกอยากคุยกับA เราคิดถึงA เราพยายามตั้งสติและคิด แต่มันก็หักห้ามใจไม่ได้ภายในใจมันกระวนกระวายไปหมดแล้ว และเราก็รู้แล้วว่าเราก็คิดกับAมากกว่านั้นเหมือนที่Aคิดกับเรา เราเลยตัดสินใจว่าเราจะคบกับA เรื่องนี้มีแค่Aกับเราที่รู้ เป็นแบบนี้มาเกือบปี เรากับAทำทุกอย่างที่เหมือนแฟนหรือคู่รักคู่อื่นเค้าทำกัน จนเรารู้สึกปจด.เราไม่มา เราจึงบอกA และ Aก็ซื้อที่ตรวจมาให้ เราก็เอามาตรวจ ก็คือเราท้อง เราก็บอกAแต่ไม่ได้บอกBหรือKว่าเราท้อง เราดูแลตัวเอง ส่วน A ก็ให้เงินเรามาใช้ตลอด จนคนที่บ้านและคนแถวบ้านสังเกตเราว่าทำมั้ยเราดูอ้วนขึ้น แต่อ้วนแปลกๆ Kก็ได้แต่บอกว่าเราอ้วน และ Bก็โทรมาถามเรา แต่เราเลือกที่จะไม่บอก และตอบกลับไปว่าป่าวหนูไม่ได้ท้อง Bก็ไม่ได้พูดอะไรและวางสายไป จนBมาที่บ้านบอกให้เราออกไปข้างนอกเป็นเพื่อนหน่อยเราก็ไม่ได้คิดอะไรก็ไป แต่พอไปได้ครึ่งทางBก็บอกว่ารู้มั้ยจะพาไปไหน เราก็ตอบว่าไม่รู้ Bบอกว่าจะพาเราไปตรวจ เรารู้แหละว่าไปตรวจอะไรแต่เราก็ยังไม่พูด และถามกลับว่าไปตรวจอะไร Bบอกว่าจะพาไปตรวจท้อง เราก็ไม่ได้ตอบอะไรแค่ตอบว่าอ่อ จนถึงหมอ หมอก็ให้ไปฉี่มา ฉี่เสร็จเราก็ยืนรออยู่ข้างนอก เพราะเรารู้ยังไงก็คือท้อง พอออกมา Bบอกว่าเราท้องหรอ เมื่อไร ทำมั้ยไม่บอก จะเงียบทำมั้ย เราก็ได้แต่เงียบ Bก็เลยมาจอดรถข้างทาง และถามกับเราว่ามันใช่มั้ย (หมายถึงA) เราก็ตอบว่าอืม Bก็ด่าๆ และโทรหาA Bก็ด่าA ถามAแต่ Aบอกว่าใช่Aทำ Aรักเรา แล้วAก็บอกว่าให้เอาเราไปส่งให้A Aจะรับผิดชอบเอง จะดูแลเอง แต่B ไม่ต้องมายุ่งกับเราและ Aอีก Bก็เลยบอกว่าพูดง่ายเนอะ แล้วก็วางสายไปและพาเรากลับบ้าน ทางบ้านก็ปรึกษากัน แต่พี่ป้าหรือญาติคนอื่นไม่มีใครรู้ว่าเราท้องกับA แต่ให้เราโกหกกับป้าลุงไปว่าเราท้องกับเด็กวัยรุ่น เด็กช่าง แต่ตอนนี้เลิกกันไปนานแล้ว และสั่งห้ามเราบอกคนอื่นว่าเราท้องกับA มันอึดอัดมาก จนไม่อยากจะทำอะไรเจอใคร และก็ไม่อยากอยู่ต่อไป แต่ก็ต้องทนเพื่อลูก KปรึกษากับB ว่าให้Bไปปรึกษากับหมอว่ามีวิธีไหนบ้าง แต่Bบอกว่าไม่ได้หรอก เพราะตอนที่เค้ารู้เราก็ท้องไป 9เดือนแล้ว ทั้งBและK สั่งห้ามเราติดต่อกับA ทุกอย่างให้เลิกกับA แต่เราเลิกไม่ได้แล้ว เรารักA ไปแล้ว Bกับ K กีดกั้นทุกอย่างที่Aจะติดต่อเรามาได้ แต่เราก็ยังดันทุรังกับAเพื่อจะให้ได้อยู่ด้วยกัน ได้คุยกันก็ยังดี หลังจากBกับKรู้ว่าเราท้องก็พาไปฝากครรภ์ ถัดจากฝากครรภ์ประมาณอาทิตย์กว่า เราก็คลอดลูก แต่เราก็อดคิดถึงAไม่ได้อยากให้Aได้อยู่ข้างๆเป็นกำลังใจให้ Aยอมรับผิดชอบทุกอย่าง แต่BกับKไม่ยอมทุกครั้งและห้ามบอกให้เราส่งรูปลูกให้Aดูเราก็ไม่ได้พูดอะไรแต่ขอให้เพื่อนช่วย โดยการยืมเฟสและทักคุยกับAและAก็ได้เห็นเจ้าตัวน้อยและถามกับเพื่อนเราว่าเราเป็นยังไงมั้ง ทั้งๆคนที่คุยกับAก็คือเราไม่ใช่เพื่อน แต่Aไม่รู้ Aถามว่าเราเป็นไงมั้ง เจ้าตัวน้อยสมบูรณ์มั้ย แข็งแรงทั้งแม่ทั้งลูกใช่มั้ย เราเจ็บมากมั้ย Aขอโทษที่ไปอยู่ดูแลไม่ได้ Aรู้ว่าเราคลอด แต่Aไม่รู้ว่าเราคลอดที่ไหน ถ้ารู้Aจะมาหาเรา Aพยายามมากแล้ว แต่ก็ไม่รู้จริงๆ เราไม่โกรธAเลยที่มาดูแลเราไม่ได้ เรารู้ว่าAพยายามสุดความสามารถแล้ว แต่สิ่งที่Aบอกและพูดในแชทเฟสเพื่อนเรา มันยิ่งทำให้เราเจ็บมาก เพราะ Aพยายามทำทุกอย่างแสดงออกทุกอย่างว่าดูแลเราและลูกเราได้ แต่ก็โดนBกับKดูถูกและด่าทุกครั้งAโดนKทุบตี แต่Aยอมนั่งคุกเข่า และขอโทษ แต่Aรักเราจริงๆถึงได้ทำแบบนี้ Aบอกแบบนี้กับ KและBแต่ก็ไม่วายที่จะโดนดูถูกอีกครั้ง จนตอนนี้ลูกได้ 5 เดือนกว่า Aก็ยังส่งเสียเราอยู่เหมือนเดิม ให้เงินไปซื้อของๆลูก ถามถึงลูก โทรหาลูก แต่ทุกครั้งที่โทรAจะพูดว่าป๊าขอโทษที่ดูแลหนูกับแม่ด้วยตัวเองไม่ได้ ป๊าคิดถึงหนูนะ คิดถึงแม่หนูด้วย ป๊าสัญญาว่าป๊าจะทำทุกอย่างให้ได้หนูกับแม่หนูมาอยู่ด้วยกันแบบครอบครัว ป๊าจะพาหนูไปเที่ยวทุกที่ ที่หนูอยากไป หนูรู้มั้ยว่าตอนนี้ป๊าตั้งใจทำงานมากเลย ป๊าซื้อของเล่นไว้ให้หนูเยอะแยะเลย ป๊ากำลังเก็บตังไปซื้อบ้านของเรา เราจะได้ไปอยู่ด้วยกันนะ รอป๊าหน่อยนะครับ เราได้ยินสิ่งที่Aพูดเราก็อดที่จะร้องไห้ไม่ได้ แต่เราเลือกที่จะไม่ร้องต่อหน้าA เพราะกลัวAจะคิดมาก เราอยากให้Aคิดว่าเราอยู่สบายดีไม่ต้องห่วงเรากับลูก ทุกครั้งที่Aโทร Aจะโทษตัวเอง และขอโทษเรากับลูกแบบนี้ทุกครั้ง เราไม่รู้หรอกว่าทำมั้ยBกับK ถึงไม่ชอบถึงได้เกลียดA แต่เรารักAเรากล้าพูดว่าเรารู้สึกดี สบายใจมากกว่าอยู่กับครอบครัวเรา เพราะครอบครัวเราชอบกดดัน แบบนั้นทำไม่ได้ แบบนี้ก็ไม่ดี เราชอบอะไรKก็จะไม่ชอบสิ่งนั้นKพูดกับเราว่า คนแบบจะไปเลี้ยงตัวเองได้ไง จะทำงานได้รึป่าวก็ไม่รู้ และนี้ล่ะเหตุผลที่เรารักAเพราะเราอยู่กับAเรามีความสุข เราสบายใจ ที่สำคัญเราเป็นตัวของตัวเอง เพราะเราอยู่กับครอบครัวเราเป็นคนเก็บตัว เงียบ ไม่พูด จะรู้สึกเสียใจ รึไม่ชอบอะไรได้แต่เงียบ เพราะถ้าเราเถียงKจะว่าเราว่าเราปีกกล้าขาแข็ง เก่งมากนักก็ออกไปทำงาน จะไปอยู่ข้างนอกที่ไหนก็ไป กูเบื่อพวก ส่วนBก็จะด่าเราว่าไปอยู่กับมัน คนแบบมันหรอจะเลี้ยงได้ ขนาดตัวมันเองยังเอาไม่รอดเลย ส่วนก็โง่ที่ไปรักมัน
สำหรับคนอื่นคิดว่าไงมั้งคะ เราทำถูก รึตัดสินใจผิด แต่สำหรับเรา เรามองว่าเรามีความสุขค่ะ คืออยู่ตรงไหนมีความสุข เราก็จะอยู่ ตรงไหนที่ยินดีให้เรา เต็มใจให้เราอยู่ ตรงนั้นเราจะมีความสุขค่ะ🥺🙏🏻
มีอะไรกับแฟนน้าผิดมากมั้ยคะ🥺
แฟนน้า-น้องเขย คือ A
น้าเรา คือ B
แม่เรา คือ K
เรื่องมันเริ่มต้นตั้งแต่ปี 2560
ตอนนั้นเราก็สนิทกับAอยู่แล้วเพราะเป็นคนคุ้นเคย เจอกันทุกวันเพราะอยู่บ้านเดียวกัน ไปไหนไปเที่ยวเป็นครอบครัวก็จะมีAนี้แหละที่เป็นคนขับรถพาครอบครัวเราไปเที่ยวตลอด Aแอบชอบเรามองเราตลอด แต่เราไม่เคยรู้เลย และ Aก็ออกไปอยู่กับBไปเช่าบ้านข้างนอกอยู่เพราะลูกติดของ Bทะเลาะผิดใจกับคนในบ้านBเลยออกมาอยู่ข้างนอก
จนปี 2562 Aก็เริ่มตามใจเรา เราแค่พูดว่าอยากได้อะไร วันถัดมาAก็จะเอามาให้เป็นแบบนี้ตลอด เป็นเวลาแบบนี้เกือบปี และ Aเริ่มทักหาเรา คุยกับเรา เป็นที่ปรึกษา เราไม่รู้ว่าทำมั้ยถึงปรึกษากับA แต่รู้ว่าทุกครั้งที่ได้Aเป็นที่ปรึกษาเราจะสบายใจมาก และรู้สึกดีขึ้นทุกครั้ง ทำให้เรากับ A เริ่มสนิทกันมากขึ้นเรื่อยๆ จนทำให้Bเริ่มสังเกตและจับได้ว่าAไม่ได้คิดกับเราแค่หลาน Bเลยขอให้เลิกยุ่งกับเรา ซึ่งเรารู้ถึงเรื่องที่Bขอ แต่เราไม่รู้เรื่องความสัมพันธ์AกับBในตอนนั้น เรายังคิดอยู่ว่าตอนนั้นAกับBก็ยังเป็นสามีภรรยากันอยู่ แต่ A ก็ไม่เลิกยุ่งกับเรา
ต่อมาจนปี 2563 Aเริ่มรุกเราหนักขึ้น จนเรารู้สึกตื่นเต้นทุกครั้งที่ได้อยู่ใกล้A หรือสิ่งที่Aทำให้เรา จนเรารู้สึกเหมือนจะชอบA แต่ก็ยังไม่แน่ใจ จนมีวันนึงAขอให้มาหาหน่อย เราก็ตอบว่าไม่ไป แต่ในใจก็กลัวAงอน สุดท้ายเราก็ยอมไปหาA พอAเห็นเรามา Aก็พาเข้าไปในห้องนั่งคุยกัน เราเป็นคนที่ชอบยั่วโมโหคน เราเป็นคนชอบขี้แกล้งอยู่แล้ว แต่วันนั้นเราไม่นึกว่าAจะทำจะโมโหเรา อยู่ๆAก็พุ่งเข้ามาจูบจนเราตกใจ เพราะเราไม่เคย เราทำอะไรไม่ถูกตัวแข็งไปหมด จนสุดท้ายก็ผลัก A ออกและถาม Aว่าทำแบบนี้ทำมั้ย นี้เราเป็นหลานนะ แต่สิ่งที่ได้ตอบกลับจากA คือAบอกว่า Aชอบเรามานานแล้ว ชอบตั้งแต่ปี 2560 พอได้ฟังเรายิ่งทำอะไรไม่ถูก Aก็เล่าถึงความรู้สึกที่Aมีให้เราว่า Aหึง Aหวงเรามาก แต่ Aทำอะไรไม่ได้ เราได้แต่นั่งฟัง แต่ Aก็พุ่งเข้ามากอดเราอีกครั้ง และถอดเสื้อผ้าเราออกทั้งหมด เราขัดขืนAแต่มันไม่ได้ผลเลยเพราะAตัวใหญ่กว่าเรา จนเรากับ Aมีอะไรกัน Aถามเราว่าเจ็บมั้ย Aขอโทษ แต่ A รักเราจริงๆ เราไม่ได้ตอบกลับว่าอะไร ได้แต่นั่งน้ำตาซึม และบอกว่าอย่ามายุ่งพร้อมกับตบหน้า Aไป ก่อนจะกลับมาบ้าน เราหมกตัวอยู่แต่ในห้อง ไม่กล้าออกไปเจอหน้าA หรือคนอื่นแต่ Aก็ยังไม่เลิกติดต่อกับเรา Aทำทุกอย่างเพื่อให้ได้บอกได้คุยกับเรา จนเราถามAว่าทำแบบนี้ทำมั้ย แล้วถ้าเราท้องขึ้นมาล่ะ จะทำยังไง แล้วถ้าคนอื่นรู้ล่ะ ถ้า B รู้ล่ะAเลยเล่าให้เราฟังว่าจริงๆแล้วAกับBไม่ได้เป็นอะไรกันแล้ว แต่แค่อยู่ด้วยกันเพราะงานกับธุระ แต่ถ้าหมดงานกับธุระ Aก็จะไปจากที่นี้เพราะAกับBเลิกกันตั้งนานแล้วแต่ที่อยู่ด้วยกันเพราะมีเหตุจำเป็น เราก็ได้แต่ฟัง ผสมกับความวุ่นวายในใจ ว่าเรารู้สึกยังไงกับAกันแน่ จนเราพยายามไม่ติดต่อกับA แต่เรารู้สึกเหงา รู้สึกอยากคุยกับA เราคิดถึงA เราพยายามตั้งสติและคิด แต่มันก็หักห้ามใจไม่ได้ภายในใจมันกระวนกระวายไปหมดแล้ว และเราก็รู้แล้วว่าเราก็คิดกับAมากกว่านั้นเหมือนที่Aคิดกับเรา เราเลยตัดสินใจว่าเราจะคบกับA เรื่องนี้มีแค่Aกับเราที่รู้ เป็นแบบนี้มาเกือบปี เรากับAทำทุกอย่างที่เหมือนแฟนหรือคู่รักคู่อื่นเค้าทำกัน จนเรารู้สึกปจด.เราไม่มา เราจึงบอกA และ Aก็ซื้อที่ตรวจมาให้ เราก็เอามาตรวจ ก็คือเราท้อง เราก็บอกAแต่ไม่ได้บอกBหรือKว่าเราท้อง เราดูแลตัวเอง ส่วน A ก็ให้เงินเรามาใช้ตลอด จนคนที่บ้านและคนแถวบ้านสังเกตเราว่าทำมั้ยเราดูอ้วนขึ้น แต่อ้วนแปลกๆ Kก็ได้แต่บอกว่าเราอ้วน และ Bก็โทรมาถามเรา แต่เราเลือกที่จะไม่บอก และตอบกลับไปว่าป่าวหนูไม่ได้ท้อง Bก็ไม่ได้พูดอะไรและวางสายไป จนBมาที่บ้านบอกให้เราออกไปข้างนอกเป็นเพื่อนหน่อยเราก็ไม่ได้คิดอะไรก็ไป แต่พอไปได้ครึ่งทางBก็บอกว่ารู้มั้ยจะพาไปไหน เราก็ตอบว่าไม่รู้ Bบอกว่าจะพาเราไปตรวจ เรารู้แหละว่าไปตรวจอะไรแต่เราก็ยังไม่พูด และถามกลับว่าไปตรวจอะไร Bบอกว่าจะพาไปตรวจท้อง เราก็ไม่ได้ตอบอะไรแค่ตอบว่าอ่อ จนถึงหมอ หมอก็ให้ไปฉี่มา ฉี่เสร็จเราก็ยืนรออยู่ข้างนอก เพราะเรารู้ยังไงก็คือท้อง พอออกมา Bบอกว่าเราท้องหรอ เมื่อไร ทำมั้ยไม่บอก จะเงียบทำมั้ย เราก็ได้แต่เงียบ Bก็เลยมาจอดรถข้างทาง และถามกับเราว่ามันใช่มั้ย (หมายถึงA) เราก็ตอบว่าอืม Bก็ด่าๆ และโทรหาA Bก็ด่าA ถามAแต่ Aบอกว่าใช่Aทำ Aรักเรา แล้วAก็บอกว่าให้เอาเราไปส่งให้A Aจะรับผิดชอบเอง จะดูแลเอง แต่B ไม่ต้องมายุ่งกับเราและ Aอีก Bก็เลยบอกว่าพูดง่ายเนอะ แล้วก็วางสายไปและพาเรากลับบ้าน ทางบ้านก็ปรึกษากัน แต่พี่ป้าหรือญาติคนอื่นไม่มีใครรู้ว่าเราท้องกับA แต่ให้เราโกหกกับป้าลุงไปว่าเราท้องกับเด็กวัยรุ่น เด็กช่าง แต่ตอนนี้เลิกกันไปนานแล้ว และสั่งห้ามเราบอกคนอื่นว่าเราท้องกับA มันอึดอัดมาก จนไม่อยากจะทำอะไรเจอใคร และก็ไม่อยากอยู่ต่อไป แต่ก็ต้องทนเพื่อลูก KปรึกษากับB ว่าให้Bไปปรึกษากับหมอว่ามีวิธีไหนบ้าง แต่Bบอกว่าไม่ได้หรอก เพราะตอนที่เค้ารู้เราก็ท้องไป 9เดือนแล้ว ทั้งBและK สั่งห้ามเราติดต่อกับA ทุกอย่างให้เลิกกับA แต่เราเลิกไม่ได้แล้ว เรารักA ไปแล้ว Bกับ K กีดกั้นทุกอย่างที่Aจะติดต่อเรามาได้ แต่เราก็ยังดันทุรังกับAเพื่อจะให้ได้อยู่ด้วยกัน ได้คุยกันก็ยังดี หลังจากBกับKรู้ว่าเราท้องก็พาไปฝากครรภ์ ถัดจากฝากครรภ์ประมาณอาทิตย์กว่า เราก็คลอดลูก แต่เราก็อดคิดถึงAไม่ได้อยากให้Aได้อยู่ข้างๆเป็นกำลังใจให้ Aยอมรับผิดชอบทุกอย่าง แต่BกับKไม่ยอมทุกครั้งและห้ามบอกให้เราส่งรูปลูกให้Aดูเราก็ไม่ได้พูดอะไรแต่ขอให้เพื่อนช่วย โดยการยืมเฟสและทักคุยกับAและAก็ได้เห็นเจ้าตัวน้อยและถามกับเพื่อนเราว่าเราเป็นยังไงมั้ง ทั้งๆคนที่คุยกับAก็คือเราไม่ใช่เพื่อน แต่Aไม่รู้ Aถามว่าเราเป็นไงมั้ง เจ้าตัวน้อยสมบูรณ์มั้ย แข็งแรงทั้งแม่ทั้งลูกใช่มั้ย เราเจ็บมากมั้ย Aขอโทษที่ไปอยู่ดูแลไม่ได้ Aรู้ว่าเราคลอด แต่Aไม่รู้ว่าเราคลอดที่ไหน ถ้ารู้Aจะมาหาเรา Aพยายามมากแล้ว แต่ก็ไม่รู้จริงๆ เราไม่โกรธAเลยที่มาดูแลเราไม่ได้ เรารู้ว่าAพยายามสุดความสามารถแล้ว แต่สิ่งที่Aบอกและพูดในแชทเฟสเพื่อนเรา มันยิ่งทำให้เราเจ็บมาก เพราะ Aพยายามทำทุกอย่างแสดงออกทุกอย่างว่าดูแลเราและลูกเราได้ แต่ก็โดนBกับKดูถูกและด่าทุกครั้งAโดนKทุบตี แต่Aยอมนั่งคุกเข่า และขอโทษ แต่Aรักเราจริงๆถึงได้ทำแบบนี้ Aบอกแบบนี้กับ KและBแต่ก็ไม่วายที่จะโดนดูถูกอีกครั้ง จนตอนนี้ลูกได้ 5 เดือนกว่า Aก็ยังส่งเสียเราอยู่เหมือนเดิม ให้เงินไปซื้อของๆลูก ถามถึงลูก โทรหาลูก แต่ทุกครั้งที่โทรAจะพูดว่าป๊าขอโทษที่ดูแลหนูกับแม่ด้วยตัวเองไม่ได้ ป๊าคิดถึงหนูนะ คิดถึงแม่หนูด้วย ป๊าสัญญาว่าป๊าจะทำทุกอย่างให้ได้หนูกับแม่หนูมาอยู่ด้วยกันแบบครอบครัว ป๊าจะพาหนูไปเที่ยวทุกที่ ที่หนูอยากไป หนูรู้มั้ยว่าตอนนี้ป๊าตั้งใจทำงานมากเลย ป๊าซื้อของเล่นไว้ให้หนูเยอะแยะเลย ป๊ากำลังเก็บตังไปซื้อบ้านของเรา เราจะได้ไปอยู่ด้วยกันนะ รอป๊าหน่อยนะครับ เราได้ยินสิ่งที่Aพูดเราก็อดที่จะร้องไห้ไม่ได้ แต่เราเลือกที่จะไม่ร้องต่อหน้าA เพราะกลัวAจะคิดมาก เราอยากให้Aคิดว่าเราอยู่สบายดีไม่ต้องห่วงเรากับลูก ทุกครั้งที่Aโทร Aจะโทษตัวเอง และขอโทษเรากับลูกแบบนี้ทุกครั้ง เราไม่รู้หรอกว่าทำมั้ยBกับK ถึงไม่ชอบถึงได้เกลียดA แต่เรารักAเรากล้าพูดว่าเรารู้สึกดี สบายใจมากกว่าอยู่กับครอบครัวเรา เพราะครอบครัวเราชอบกดดัน แบบนั้นทำไม่ได้ แบบนี้ก็ไม่ดี เราชอบอะไรKก็จะไม่ชอบสิ่งนั้นKพูดกับเราว่า คนแบบจะไปเลี้ยงตัวเองได้ไง จะทำงานได้รึป่าวก็ไม่รู้ และนี้ล่ะเหตุผลที่เรารักAเพราะเราอยู่กับAเรามีความสุข เราสบายใจ ที่สำคัญเราเป็นตัวของตัวเอง เพราะเราอยู่กับครอบครัวเราเป็นคนเก็บตัว เงียบ ไม่พูด จะรู้สึกเสียใจ รึไม่ชอบอะไรได้แต่เงียบ เพราะถ้าเราเถียงKจะว่าเราว่าเราปีกกล้าขาแข็ง เก่งมากนักก็ออกไปทำงาน จะไปอยู่ข้างนอกที่ไหนก็ไป กูเบื่อพวก ส่วนBก็จะด่าเราว่าไปอยู่กับมัน คนแบบมันหรอจะเลี้ยงได้ ขนาดตัวมันเองยังเอาไม่รอดเลย ส่วนก็โง่ที่ไปรักมัน
สำหรับคนอื่นคิดว่าไงมั้งคะ เราทำถูก รึตัดสินใจผิด แต่สำหรับเรา เรามองว่าเรามีความสุขค่ะ คืออยู่ตรงไหนมีความสุข เราก็จะอยู่ ตรงไหนที่ยินดีให้เรา เต็มใจให้เราอยู่ ตรงนั้นเราจะมีความสุขค่ะ🥺🙏🏻