ตามหัวข้อเลยค่ะคือเราเเค่อยากระบายอารมณ์ค่ะตอนนี้เรามีความรู้สึกน้อยใจพ่อตัวเองค่ะคือเราเป็นลูกครึ่งนะคะมีความรู้สึกน้อยใจที่พ่อตัวเองไม่เคยสนใจมีพิมเเชทหากันบางเเต่นานๆๆครั่งเลยค่ะตั้งเเต่เกิดมา17จะ18เคยเจอหน้าพ่อ2ครั่งตอนอายุ10ปีเเล้วก็เจอกันเมือ3ปีทีเเล้วเเต่เป็นการเจอกันที่บังเอินเราไปพัทยาเเล้วบังเอินเจอกันที่ห้างค่ะเขาก็มากับความครัวเขาก็มีการทักทายทานอาหารด้วยกันครั้งหนึงค่ะเราพิมอะไรไปก็ไม่คอยตอบหาเราทั้งที่บางครั้งตัวเองก็อยูไทยเเต่ไม่เคยคิดจะมาหาเราเลยหรอเขาก็มีครอบครัวของเขาน่ะค่ะที่อยู่ไทยวันเกิดทุกปีเขาจะส่งข้อความhappy birthday เราเเต่ก็นานครั้งตอนเเรกก็ไม่ได้คิดอะไรเเต่ตอนนี้คือวันเกิดเราเมือวานค่ะเขาไม่ส่งข้อความอะไรมาเลยเขาลืมวันเกิดเราทำให้เราคิดว่าตอนนี้เรายังสำคัญกับเขาอยู่ไหมเราพยายามเข้าใจเขาแล้วนะคะเเต่ความรู้สึกตอนนี้มันเเบบอธิบายไม่ถูกค่ะเราก็มีความสุขอยู่น่ะค่ะตอนนี้อยู่กับตายายมันก็เป็นแค่ความรู้สึกที่เราอยากระบายให้ฟังค่ะ