สวัสดีค่ะเราอยากถามทุกคนว่าถ้าเป็นทุกคนทุกคนจะเลิกไหม
เราคุยกับผู้ชายคนนึงมาสักพักใหญ่ๆเลยตัดสินใจคบกันนิสัยส่วนตัวของเค้าเขาชอบเมินเราบ่อย อย่างเช่นเค้าสามารถเมินแชทเราตั้งแต่เข้าแล้วไม่ตอบเที่ยงคืนได้ เขาเป็นคนมีเพื่อนผู้หญิงเยอะมากเขาเรียก baby honey ที่รัก กับเพื่อนผู้หญิงทุกคนเลยค่ะ แต่เราก็ไม่เคยหึงนะคะเพราะคิดว่ายังไงก็เพื่อนกันแต่บางครั้งก็แอบน้อยใจเล็กน้อยแต่สักพักก็หายไป ช่วงที่คุยกันเป็นช่วงที่เค้าเรียนแต่พอช่วงที่คบกันที่ช่วงที่เค้าทำงาน เวลาที่คุยมันก็น้อยลงเรื่อยๆแต่เราไม่ได้โกรธเค้าเลยเพราะถือว่าเค้าไปทำงานแต่ประเด็นมันอยู่ที่เวลาเค้ามีเวลาว่างอันน้อยนิดเค้ากลับไม่สนใจเราเลย แม้แต่แชทเค้าก็ไม่ตอบ พอเลิกงานเค้าก็บอกว่าเค้าเหนื่อยเค้าขอนอนก่อน เราก็พอเข้าใจ ช่วงที่เค้าทำงานเวลาที่เราจะเจอกันได้คือเราไปเที่ยวห้าง ซึ่งเค้าทำงานร้านๆนึงในห้าง เราก็ไปกินอาหารที่ร้านเค้าบ่อยไม่เคยเข้าไปรบกวนอะไรเค้านั่งเป็นลูกค้าปกติ รอเค้าทำงานแล้วถึงช่วงพักก็ออกมาเดินด้วยกัน นี่คือสิ่งที่ต่อความรักของเรากับเค้าให้ผ่านพ้นไปแต่ละวัน วันนี้ก็เช่นกันที่ห้างจัดกิจกรรมฮาโลวีนเราไปเล่นกับเพื่อนเค้าบอกเลิกงานเดี๋ยวเค้าตามไป กิจกรรมที่เราเล่นเป็นบ้านผีสิงเราเล่นเสร็จออกมาเขาถึงพอดี เราเลยคิดว่าจะเข้าไปกับเค้าอีกรอบเราเลยเดินไปบอกเพื่อนกลับมาที่เขาเขาก็ยืนคุยอยู่กับผู้ชายและผู้หญิงอีก2คน เรานึงว่าเป็นเพื่อนเขา แต่เปล่าค่ะคนพวกนั้นเป็นคนที่มาต่อแถวเล่นเราเลยปล่อยเขาคุยไปเราเลยบอกว่าขอไปหาเพื่อนก่อนนะ เราก็เดินออกมาหาเพื่อนสักพักแม่เราโทรตามเพราะไม่อยากให้ขับรถกลับบ้านดึกๆ เราเลยเดินเข้าไปหาเค้าแต่ผู้ชายและผู้หญิงอีกคนนึงหายไปแล้วเหลือแค่เขายืนคุยกับผู้หญิงอีกคนอยู่เราเดินเข้าไปบอกเค้าว่ากลับก่อนนะ เขาหันหน้ามาแว๊บนึงแล้วหันไปคุยต่อเราเลยเดินออกมาเลย เป็นบ่อยครั้งที่เขาเมินเราแบบนี้ เราคิดจะเลิกกับเขาแต่พอนึกคิดทำไมตอนคุยกันเรายังทนได้แล้วไมพอคบกันถึงทนไม่ได้แต่พอลองนึกย้อนดู ตอนที่คุยกันเราคิดจะเลิกหลายครั้งแต่ที่ยังอยู่ต่อเพราะคำว่ารักของเขา ทุกคนคิดว่ายังไงคะเรางี่เง่าเกินไปรึเปล่า?
ควรเลิกดีไหม แต่เขาไม่ได้ผิดอะไร
เราคุยกับผู้ชายคนนึงมาสักพักใหญ่ๆเลยตัดสินใจคบกันนิสัยส่วนตัวของเค้าเขาชอบเมินเราบ่อย อย่างเช่นเค้าสามารถเมินแชทเราตั้งแต่เข้าแล้วไม่ตอบเที่ยงคืนได้ เขาเป็นคนมีเพื่อนผู้หญิงเยอะมากเขาเรียก baby honey ที่รัก กับเพื่อนผู้หญิงทุกคนเลยค่ะ แต่เราก็ไม่เคยหึงนะคะเพราะคิดว่ายังไงก็เพื่อนกันแต่บางครั้งก็แอบน้อยใจเล็กน้อยแต่สักพักก็หายไป ช่วงที่คุยกันเป็นช่วงที่เค้าเรียนแต่พอช่วงที่คบกันที่ช่วงที่เค้าทำงาน เวลาที่คุยมันก็น้อยลงเรื่อยๆแต่เราไม่ได้โกรธเค้าเลยเพราะถือว่าเค้าไปทำงานแต่ประเด็นมันอยู่ที่เวลาเค้ามีเวลาว่างอันน้อยนิดเค้ากลับไม่สนใจเราเลย แม้แต่แชทเค้าก็ไม่ตอบ พอเลิกงานเค้าก็บอกว่าเค้าเหนื่อยเค้าขอนอนก่อน เราก็พอเข้าใจ ช่วงที่เค้าทำงานเวลาที่เราจะเจอกันได้คือเราไปเที่ยวห้าง ซึ่งเค้าทำงานร้านๆนึงในห้าง เราก็ไปกินอาหารที่ร้านเค้าบ่อยไม่เคยเข้าไปรบกวนอะไรเค้านั่งเป็นลูกค้าปกติ รอเค้าทำงานแล้วถึงช่วงพักก็ออกมาเดินด้วยกัน นี่คือสิ่งที่ต่อความรักของเรากับเค้าให้ผ่านพ้นไปแต่ละวัน วันนี้ก็เช่นกันที่ห้างจัดกิจกรรมฮาโลวีนเราไปเล่นกับเพื่อนเค้าบอกเลิกงานเดี๋ยวเค้าตามไป กิจกรรมที่เราเล่นเป็นบ้านผีสิงเราเล่นเสร็จออกมาเขาถึงพอดี เราเลยคิดว่าจะเข้าไปกับเค้าอีกรอบเราเลยเดินไปบอกเพื่อนกลับมาที่เขาเขาก็ยืนคุยอยู่กับผู้ชายและผู้หญิงอีก2คน เรานึงว่าเป็นเพื่อนเขา แต่เปล่าค่ะคนพวกนั้นเป็นคนที่มาต่อแถวเล่นเราเลยปล่อยเขาคุยไปเราเลยบอกว่าขอไปหาเพื่อนก่อนนะ เราก็เดินออกมาหาเพื่อนสักพักแม่เราโทรตามเพราะไม่อยากให้ขับรถกลับบ้านดึกๆ เราเลยเดินเข้าไปหาเค้าแต่ผู้ชายและผู้หญิงอีกคนนึงหายไปแล้วเหลือแค่เขายืนคุยกับผู้หญิงอีกคนอยู่เราเดินเข้าไปบอกเค้าว่ากลับก่อนนะ เขาหันหน้ามาแว๊บนึงแล้วหันไปคุยต่อเราเลยเดินออกมาเลย เป็นบ่อยครั้งที่เขาเมินเราแบบนี้ เราคิดจะเลิกกับเขาแต่พอนึกคิดทำไมตอนคุยกันเรายังทนได้แล้วไมพอคบกันถึงทนไม่ได้แต่พอลองนึกย้อนดู ตอนที่คุยกันเราคิดจะเลิกหลายครั้งแต่ที่ยังอยู่ต่อเพราะคำว่ารักของเขา ทุกคนคิดว่ายังไงคะเรางี่เง่าเกินไปรึเปล่า?