ไม่แน่ใจว่าจะเขียนหัวข้อว่ายังไงดี
ก่อนอื่นขอเล่าก่อนนะคะพอดีเห็นข่าวคุณหนึ่งเลยนึกถึงตัวเองขึ้นมา
 
คือเราถูกพ่อแท้ๆ ของตัวเองล่วงละเมิดทางเพศ ตอนเด็กๆ เราจำไม่ได้ชัดเจนว่าตอนอายุเท่าไหร่
แต่น่าจะประมาณ ป.3 ป.4 ไม่แน่ใจ เราจำได้ว่าโดนประมาณ 2-3 ครั้ง
ครั้งแรกตอนเราไม่สบายไม่ได้ไปโรงเรียน อยู่กับพ่อแค่ 2 คน 
และก็มีอีกครั้งตอนเราอาบน้ำ แล้วก็มีบางครั้งที่ไม่สำเร็จ เพราะเราแกล้งๆ ทำเป็นนอนดิ้น
ตอนนั้นเราจำได้ว่าพ่อบอกกับเราว่าห้ามไปบอกใครเด็ดขาด ถ้าบอกพ่อจะตีให้ตายเลย
เวลานั้งรถมอเตอร์ไซต์พ่อจะให้เรานั้งข้างหน้า แล้วพ่อก็ชอบเอาตรงนั้นมาถูๆ ข้างหลังเรา
พอเราเริ่มโตเราก็เลยรู้ว่าตอนนั้นคือเราโดนล่วงละเมิดไปแล้ว ยิ่งเราโตเราก็ยิ่งรู้สึกรังเกียจพ่อ
เรากลัวและรังเกียจทุกครั้งที่อยู่ไกล้ๆ พ่อ เวลาที่พ่อโดนตัวเรา หรือแม้กระทั่งอยู่บ้านกัน 2 คน
เราไม่รู้ว่าคนอื่นในบ้านรู้ไหมว่าพ่อทำกับเราแบบนี้ เราไม่เคยพูดเรื่องนี้
แต่มีอยู่ครั้งนึงที่แม่พูดกับเราว่ามีใครรังแกอะไรหนูหรือป่าว ถ้ามีต้องบอกแม่นะ
เราเลยไม่แน่ใจว่าแม่ หรือใครรู้ไหม 
เรากลัว และอายมาก อายที่คนอื่นจะรู้ เราไม่เคยเล่าให้ใครฟัง นี่เป็นครั้งแรกที่เราได้พิมพ์ระบายออกมา
มันเหมือนฝันร้ายที่คอยหลอกหลอนเราทุกเวลา เราไม่เคยลืมมันได้เลย
ทุกครั้งที่เราเห็นข่าวทำนองนี้ เราก็จะคิดถึงเรื่องตัวเองขึ้นมาทุกครั้ง
เราคิดว่านี่คือสาเหตุที่ทำให้เรารู้สึกไม่รักพ่อ แล้วเฝ้าถามกับตัวเองว่าเราผิดไหม เราบาปไหมที่เราไม่รักพ่อ รังเกียจพ่อ
ตอนนี้เราโตมากแล้ว มีครอบครัวและลูก เราย้ายมาอยู่กับครอบครัวเรานานมากแล้ว 
นานๆ เราจะกลับไปบ้านจะได้เจอพ่อบ้าง เป็นบางครั้ง
เราให้เงินแม่เป็นประจำ แต่กับพ่อเราจะให้นานๆ ครั้ง เช่นวันเกิด หรือปีใหม่
เราแทบไม่สนใจใยดีพ่อเลย เวลาพ่อกับแม่ทะเลาะกับแม่ เราจะเข้าข้างแม่เสมอ
แม้แต่เวลาพ่อป่วยเข้าโรงพยาบาล เวลาพี่เรามาบอก เราก้อจะแค่รับรู้แค่นั้น
ทุกคนว่าเราผิด หรือบาปไหมที่เราเป็นแบบนี้
เมื่อก่อนพ่อเราเอาแต่สร้างปัญหาตลอดเวลา ขอแต่เงิน เล่นหวย เล่นการพนัน
แต่เดี๋ยวนี้เหมือนพ่อดีขึ้น ไม่ค่อยสร้างปัญหาอะไร ตามที่พี่เราเล่าให้ฟัง
เราเลยอยากจะขอความคิดเห็นของทุกคน ว่าเราควรจะลืมเรื่องนี้ แล้วให้อภัยพ่อ
เป็นลูกที่ดี ดูแลใส่ใจพ่อได้แล้ว 
หรือว่าเราไม่จำเป็นต้องทำอย่างนั้น ในใจเรามันเถียงกันตลอดเวลาในเรื่องนี้
เราผิดไหม เราบาปไหม เราควรดูแลพ่อไหม เราควรจะเลิกรังเกียจพ่อไหม
อีกเรื่องคือเรามีหลานผู้หญิงเยอะมาก ในใจเราคิดอกุศลมาก เรากลัวพ่อเราจะรังแกหลานๆ เหมือนทำกับเรา
ตอนสมัยก่อนที่เรายังอยู่บ้าน เราจะไม่ปล่อยให้หลานเราอยู่ตามลำพังกับพ่อเลย เรากลัวมากๆ
เราระแวงไปหมด เราไม่รู้ว่าตอนนี้พ่อเป็นคนใหม่หรือยัง พ่อยังเป็นปีศาจร้ายคนนั้นอยู่ไหม 
 
ยาวนิดนึงนะคะเราสมัครมาเพื่อเล่าเรื่องราวนี้โดยเฉพาะ เหตุการณ์มันค่อนข้างนาน มากๆ แล้ว
และเกิดขึ้นตอนที่เรายังเด็กอยู่มากๆ เราอาจจะจำดีเทลอะไรไม่ได้มากเท่าไหร่ 
ไม่รู้ว่าเล่ารู้เรื่องไหม ขอโทษไว้ล่วงหน้านะคะ
 
**** เราไม่อนุญาตให้เพจใดๆ เอาเนื้อหาในกระทู้นี้ ไปโพสลงในเพจทั้งสิ้นนะคะ เพราะเนื้อหาค่อนข้างมีผลกระทบต่อจิตใจเรา
เราไม่อยากที่จะเล่นเฟสอยู่ดีๆ แล้วมาเห็นอะไรพวกนี้เด้งขึ้นมาให้เราเห็นค่ะ
 
ไม่แน่ใจว่าเราแท็กถูกห้องไหม ถ้าผิดขออภัยด้วยค่ะ
 
ขอบคุณค่ะ