วันนี้เรามีเรื่องจะมาเล่า มันเป็นเรื่องสั้นๆที่เกิดขึ้นระหว่างที่เรากับเพื่อนกำลังกลับบ้าน

เหตุเกิดช่วงต้นปี 2021 ตอนนั้นไม่มีเคอร์ฟิว

ประมาณตี 1 กว่าๆ เพื่อนเป็นคนขับ และเรานั่งข้างๆ
ตอนแรกก็ปกติ ไม่มีอะไรแปลกเลย ขับรถกันมาเรื่อยๆ พูดคุยเรื่องนู้นเรื่องนี้

จนมาถึง....ถนนเส้นนึงที่มีหมู่บ้านใหญ่ๆ และเป็นถนนที่มีเกาะกลางเล็กๆ

ระหว่างนั้น เพื่อนขับรถโดยไม่ได้ใช้ความเร็วสูง เพราะถนนมีลูกระนาด

แล้ว....เราก้อเห็น...
เราเห็นผู้ชายคนนึงกำลังเดินข้ามถนน

ผู้ชายรูปร่างผอมสูง ใส่เสื้อผ้ามอมแมม เปื้อนโคลน ชายคนนั้นเดินช้าๆ เหมือนปวดขา คือดูไม่ค่อยสบาย

ในใจเราก็คิดว่า...เป็นคนไร้บ้าน
เรามองเค้าด้วยความสงสารและเห็นใจ รู้สึกว่าเค้าน่าเป็นห่วง

เรามองตามเค้า ไม่พูดอะไร จนเค้าข้ามถึงอีกฝั่ง
เราก็ยังมองตามจนลับตา

แล้วเราก็หันมาพูดกับเพื่อนว่า...
"คนที่เดินข้ามถนนเมื่อกี้น่าสงสารเนอะ ดูเหมือนเค้าไม่มีแรงเลย"

เพื่อนเงียบ.....ไม่มีการตอบรับใดๆ ไม่หันมามองหน้าเราเลยด้วย (ตั้งใจขับรถมากกก)

เราก็งง และคิดว่าสงสัยเสียงเพลงดัง เลยไม่ได้ยินมั้ง
ก็เลยพูดซ้ำอีกทีว่า... "เค้าดูป่วย ดูไม่สบาย แล้วก็เดินข้ามถนนช้ามาก"

คราวนี้เพื่อนหันมามอง ทำหน้าแปลกๆ แล้วพูดเสียงแข็งใส่เรา "อย่าพูด!!!!"

อ้าว....งงสิ  (กรุทำไรผิดวะ) ทำไมต้องดุด้วย
เราเลยถามกลับไปว่า "เป็นอะไร" "อย่าพูดอะไร"

เพื่อนเลยพูดว่า "ตั้งแต่ขับมา ไม่มีใครข้ามถนนทั้งนั้นแหละ ไม่มีสักคน"

เราก็ยังเถียง "มีสิ ตรงนั้นอะ เรายังเห็นอยู่เลย เดินข้ามถนนชัดๆ จะไม่เห็นได้ไง"

เพื่อนบอก "ที่ผ่านมาตะกี้มีแค่หมาอยุ่ริมถนน ไม่มีคน ไม่มีใครเลย.... หยุดพูด หยุดเดี๋ยวนี้เลย เดี๋ยวเค้าตามมา"

เรา "ตาม ตามอะไร ใครจะตาม???"

แล้วก็เกิดการถกเถียงกันเล็กน้อย เพราะเรายังยืนยันว่าเราเห็น เห็นจริงๆ เต็มสองตาเลย ชัดเจนมาก

ส่วนเพื่อนก็แทบจะยกบาทามายันหน้าเราว่า ไม่มี!!
เค้าบอกเค้าเป็นคนขับ ถ้าใครข้ามถนน เค้าต้องเห็นสิ

เออๆ เรายอมหยุด (ก็ได้)

แล้วพอถึงบ้าน เพื่อนบอกว่า...ทีหน้าทีหลัง ตอนกลางคืน ไม่ว่าจะเห็นอะไรก็ตาม ห้ามทัก ห้ามพูดอะไรเลยนะ

เราก็รับปากไปว่า..ได้ๆ

แล้วต่างคนต่างแยกย้าย บ้านใครบ้านมัน

คืนนี้เราทิ้งความหลอนไปที่เพื่อนเต็มๆ

ส่วนเรา ยังคงข้องใจว่าเค้าเป็นใครกันแน่
เพราะเราเห็น และมันชัดเจนมาก 

สองสามวันต่อมา เรายังรู้สึกข้องใจไม่หาย เลยขับรถไปแถวนั้น เพื่อหาคนไร้บ้านตามลักษณะที่เห็น

มีนะ มีคนไร้บ้านนอนอยุ่แถวนั้นสองคน แต่ไม่มีคนที่เราเห็น

เราไม่อยากเชื่อ ว่าสิ่งที่เห็นเป็น...อย่างที่เพื่อนว่า
เรายังคงข้องใจมาจนตอนนี้

และทุกครั้งที่เราขับรถผ่านจุดนั้น...เรายังคงแอบมองหาเค้าอยู่ และหวังว่าอาการเค้าจะดีขึ้นกว่าตอนที่เราเห็นในคืนนั้น