คือเรื่องมันมีอยู่ว่า ตอนม.2 กลุ่มหนูมีกันอยู่5คน ที่จะเล่นด้วยกันอยู่เสมอ วันนั้นตอน5โมงเย็น พวกเรายังคงทำรายงานกันอยู่บนห้อง ตรงสนามก็มีนักเรียนชายบางกลุ่มเตะบอลเล่นกันอยู่ พวกหนูก็รีบทำจนเสร็จ แล้วก็ช่วยกันปิดห้อง ปิดไฟปิดแอร์ แล้วยืนรอกัน พอทุกคนออกมาครบ5คนแล้ว พวกหนูก็รู้สึกว่าคนยังไม่ครบ ทั้งๆที่ครบแล้ว ด้วยความที่ปากไว อยากจะแกล้งเพื่อน ก็เลยพูดไปว่า "รอโอลีฟไง" เพื่อนก็ถามว่า "โอลีฟไหน?" หนูก็ขำแล้วก็พูดว่า "โอลีฟเพื่อนอายไง ชื่อ อ.อ่างเหมือนกันเลย อาย กับ โอลีฟ เห็นอาย
ชอบคุยคนเดียว" เพื่อนก็ตีหนูแล้วก็ด่ายกใหญ่เลยค่ะ เพราะมันกลัว5555
จากนั้นพวกเราก็ลงมาจากตึก แต่พอนานวันเข้า หนูเป็นคนมีเซนต์ค่ะ รู้สึกถึงอะไรแปลกๆที่เกิดขึ้น เช่น
1.เวลาเดินไปไหนจะต้องเว้นช่องว่างไว้ตรงใดตรงหนึ่ง ช่องว่างมันกว้างพอสำหรับคนหนึ่งคนอ่ะค่ะ ซึ่งก็ไม่รู้ว่าจะเว้นว่างไว้ทำไม ต่อให้จับมือกันทั้ง5คนหรือพยายามยืนให้ติดกันแล้วก็ตาม สุดท้ายก็จะมีเหมือนแรงที่จะดันพวกเราออกเพื่อให้เหลือช่องว่างไว้เหมือนเดิม
2.เวลาซื้อน้ำมา จะชอบซื้อมาเกินเป็น6ขวด ทั้งๆที่ในกลุ่มมีแค่5คน ไม่ว่าใครคนใดคนนึงในกลุ่มไปซื้อน้ำ จะซื้อเกินมา6ขวดทุกคน พอถามว่า "ทำไมซื้อมาเกินวะ กลุ่มเรามี5" ทั้ง5คนในกลุ่มก็จะตอบเป็นประโยคคล้ายๆกันว่า "เอ้า..กลุ่มเราไม่ได้มี6หรอ" "เอ้า..กลุ่มเรามี6นี่นา" ประมาณนี้ตลอดเลยค่ะ
3.เวลาที่ครูให้ทำโปรเจ็ค/งานกลุ่ม พวกหนูจะเลือกหัวข้อกันไม่ค่อยได้แล้วก็จะชอบทะเลาะกันตลอดตอนแบ่งหน้าที่ แล้วเวลาที่อะไรหลายๆอย่างมันไม่ลงตัว พวกหนูก็จะชอบพูดว่า "ลองถามโอลีฟดูดิ" ซึ่งเพื่อนก็แสดงบทบาทคล้ายๆกับว่า เก้าอี้ตัวที่6ที่มันว่างอยู่ มีโอลีฟนั่งอยู่ด้วย ปรากฏว่า อยู่ดีๆก็แบ่งหน้าที่กันเองแบบลงตัว ซึ่งเมื่อตะกี้ยังทะเลาะกันอยู่เลย
4.ตอนนั้นพวกเราไปเข้าห้องน้ำค่ะ เพื่อนไปเข้าห้องน้ำกัน2คน หนูกับเพื่อนอีก2คนก็นั่งรอ สักพักเพื่อนทั้งสองคนก็ลุกขึ้นไปถ่ายรูปค่ะ ในความรู้สึกตอนนั้น รู้สึกเหมือนว่า หนูนั่งอยู่กับใครอีกคน แต่ก็ไม่ได้สนใจอะไร ก็เลื่อนดูเฟสบุ๊คไปชิวๆ แล้วหนูก็วางมือข้างขวาที่ไม่ได้จับโทรศัพท์อ่ะค่ะลงบนเก้าอี้ ซึ่งมันเป็นเก้าอี้แนวยาวนั่งได้ทีละ10คน พอหนูวางมือลง ปรากฎว่า มือหนูมันไปวางทับมือใครอีกคน หนูก็ตกใจแล้วหันมาดู ก็ไม่มีอะไรนะคะ เพราะบนเก้าอี้ตัวยาวตัวนี้ มีหนูคนเดียวที่นั่งอยู่ ตอนนั้นกลัวมากก็เลยสะพายกระเป๋าแล้วเดินออกไปหาเพื่อน
5.วันนั้นเป็นวันสุดท้ายที่หนูรู้สึกได้ชัดเลยว่า มันกำลังมีอีก1คน ที่อยู่ในกลุ่มกับพวกเรามาตลอดแน่นอน100% คือวันนั้น..หนูรับหน้าที่ปิดหน้าต่างก่อนกลับบ้าน หน้าต่างห้องเรียนหนู มันจะมีฝั่งเดียว มีทั้งหมด10บาน ซึ่งในตอนนั้นหนูอยู่ในห้องแค่คนเดียว เพื่อนอีก4คน ไปซื้อน้ำแล้วก็ไปเดินเอกสารให้คุณครู หนูก็ไม่ได้อะไรมากค่ะ ตอนนั้นเป็นเวลาประมาณ เกือบ4โมงเย็น หนูก็รีบปิดหน้าต่างค่ะ ซึ่งหนูเริ่มปิดบานเเรกตั้งแต่ทางทิศตะวันออกไปทางทิศตะวันตก ซึ่งพอปิดมาได้4บาน ก็เหลือบไปเห็นบานที่9กับบานที่10ถูกปิดแล้ว ซึ่งก่อนหน้านี้มันยังเปิดอยู่ แล้วก็ไม่มีลมพัดด้วย บนห้องก็มีแค่หนูคนเดียว ซึ่งหน้าต่างหนูเริ่มปิดทางตะวันออกมาก่อน แล้วทำไมประตูหน้าต่างทางตะวันตกถึงได้ปิดลงล่ะ หนูก็ไม่ได้เอะใจอะไร สะพายกระเป๋าแล้วเดินออกจากห้อง ลงจากชั้น5มาใต้อาคารเพื่อมาหาเพื่อนเตรียมกลับบ้าน พอลงมาถึงชั้น3หนูรู้สึกเหมือนว่ามีคนเดินมาด้วย เพราะว่าทุกครั้งที่หนูหยุดเดิน มันจะมีเสียงฝีเท้าหยุดตามมาซึ่งเสียงนี้มันจะหยุดทีหลังหนูอ่ะค่ะ ตอนนั้นกลัวมาก รีบเดินลงมาใต้อาคาร ใส่รองเท้าแล้วก็เดินไปหาเพื่อน
หลังจากนั้นโควิดก็ระบาดหนักขึ้นเรื่อยๆ จนโรงเรียนต้องปิดลงเป็นเวลานาน และตอนนี้พวกหนูก็ขึ้นม.3มาแล้ว สัญญากันว่าจะ ไม่พูดถึงโอลีฟอีก แล้วก็ไม่แน่ใจว่ากลับไปเรียนที่โรงเรียนแล้วจะเกิดเรื่องเดิมขึ้นอีกมั้ย
ปล.เรื่องนี้เป็นเรื่องที่เกิดขึ้นจริงๆ และแค่อยากมาเล่าให้ฟัง โปรดใช้ วิจารณญาณในการอ่านด้วยนะคะ
ทุกคนเชื่อเรื่องลี้ลับกันไหมคะ?
จากนั้นพวกเราก็ลงมาจากตึก แต่พอนานวันเข้า หนูเป็นคนมีเซนต์ค่ะ รู้สึกถึงอะไรแปลกๆที่เกิดขึ้น เช่น
1.เวลาเดินไปไหนจะต้องเว้นช่องว่างไว้ตรงใดตรงหนึ่ง ช่องว่างมันกว้างพอสำหรับคนหนึ่งคนอ่ะค่ะ ซึ่งก็ไม่รู้ว่าจะเว้นว่างไว้ทำไม ต่อให้จับมือกันทั้ง5คนหรือพยายามยืนให้ติดกันแล้วก็ตาม สุดท้ายก็จะมีเหมือนแรงที่จะดันพวกเราออกเพื่อให้เหลือช่องว่างไว้เหมือนเดิม
2.เวลาซื้อน้ำมา จะชอบซื้อมาเกินเป็น6ขวด ทั้งๆที่ในกลุ่มมีแค่5คน ไม่ว่าใครคนใดคนนึงในกลุ่มไปซื้อน้ำ จะซื้อเกินมา6ขวดทุกคน พอถามว่า "ทำไมซื้อมาเกินวะ กลุ่มเรามี5" ทั้ง5คนในกลุ่มก็จะตอบเป็นประโยคคล้ายๆกันว่า "เอ้า..กลุ่มเราไม่ได้มี6หรอ" "เอ้า..กลุ่มเรามี6นี่นา" ประมาณนี้ตลอดเลยค่ะ
3.เวลาที่ครูให้ทำโปรเจ็ค/งานกลุ่ม พวกหนูจะเลือกหัวข้อกันไม่ค่อยได้แล้วก็จะชอบทะเลาะกันตลอดตอนแบ่งหน้าที่ แล้วเวลาที่อะไรหลายๆอย่างมันไม่ลงตัว พวกหนูก็จะชอบพูดว่า "ลองถามโอลีฟดูดิ" ซึ่งเพื่อนก็แสดงบทบาทคล้ายๆกับว่า เก้าอี้ตัวที่6ที่มันว่างอยู่ มีโอลีฟนั่งอยู่ด้วย ปรากฏว่า อยู่ดีๆก็แบ่งหน้าที่กันเองแบบลงตัว ซึ่งเมื่อตะกี้ยังทะเลาะกันอยู่เลย
4.ตอนนั้นพวกเราไปเข้าห้องน้ำค่ะ เพื่อนไปเข้าห้องน้ำกัน2คน หนูกับเพื่อนอีก2คนก็นั่งรอ สักพักเพื่อนทั้งสองคนก็ลุกขึ้นไปถ่ายรูปค่ะ ในความรู้สึกตอนนั้น รู้สึกเหมือนว่า หนูนั่งอยู่กับใครอีกคน แต่ก็ไม่ได้สนใจอะไร ก็เลื่อนดูเฟสบุ๊คไปชิวๆ แล้วหนูก็วางมือข้างขวาที่ไม่ได้จับโทรศัพท์อ่ะค่ะลงบนเก้าอี้ ซึ่งมันเป็นเก้าอี้แนวยาวนั่งได้ทีละ10คน พอหนูวางมือลง ปรากฎว่า มือหนูมันไปวางทับมือใครอีกคน หนูก็ตกใจแล้วหันมาดู ก็ไม่มีอะไรนะคะ เพราะบนเก้าอี้ตัวยาวตัวนี้ มีหนูคนเดียวที่นั่งอยู่ ตอนนั้นกลัวมากก็เลยสะพายกระเป๋าแล้วเดินออกไปหาเพื่อน
5.วันนั้นเป็นวันสุดท้ายที่หนูรู้สึกได้ชัดเลยว่า มันกำลังมีอีก1คน ที่อยู่ในกลุ่มกับพวกเรามาตลอดแน่นอน100% คือวันนั้น..หนูรับหน้าที่ปิดหน้าต่างก่อนกลับบ้าน หน้าต่างห้องเรียนหนู มันจะมีฝั่งเดียว มีทั้งหมด10บาน ซึ่งในตอนนั้นหนูอยู่ในห้องแค่คนเดียว เพื่อนอีก4คน ไปซื้อน้ำแล้วก็ไปเดินเอกสารให้คุณครู หนูก็ไม่ได้อะไรมากค่ะ ตอนนั้นเป็นเวลาประมาณ เกือบ4โมงเย็น หนูก็รีบปิดหน้าต่างค่ะ ซึ่งหนูเริ่มปิดบานเเรกตั้งแต่ทางทิศตะวันออกไปทางทิศตะวันตก ซึ่งพอปิดมาได้4บาน ก็เหลือบไปเห็นบานที่9กับบานที่10ถูกปิดแล้ว ซึ่งก่อนหน้านี้มันยังเปิดอยู่ แล้วก็ไม่มีลมพัดด้วย บนห้องก็มีแค่หนูคนเดียว ซึ่งหน้าต่างหนูเริ่มปิดทางตะวันออกมาก่อน แล้วทำไมประตูหน้าต่างทางตะวันตกถึงได้ปิดลงล่ะ หนูก็ไม่ได้เอะใจอะไร สะพายกระเป๋าแล้วเดินออกจากห้อง ลงจากชั้น5มาใต้อาคารเพื่อมาหาเพื่อนเตรียมกลับบ้าน พอลงมาถึงชั้น3หนูรู้สึกเหมือนว่ามีคนเดินมาด้วย เพราะว่าทุกครั้งที่หนูหยุดเดิน มันจะมีเสียงฝีเท้าหยุดตามมาซึ่งเสียงนี้มันจะหยุดทีหลังหนูอ่ะค่ะ ตอนนั้นกลัวมาก รีบเดินลงมาใต้อาคาร ใส่รองเท้าแล้วก็เดินไปหาเพื่อน
หลังจากนั้นโควิดก็ระบาดหนักขึ้นเรื่อยๆ จนโรงเรียนต้องปิดลงเป็นเวลานาน และตอนนี้พวกหนูก็ขึ้นม.3มาแล้ว สัญญากันว่าจะ ไม่พูดถึงโอลีฟอีก แล้วก็ไม่แน่ใจว่ากลับไปเรียนที่โรงเรียนแล้วจะเกิดเรื่องเดิมขึ้นอีกมั้ย
ปล.เรื่องนี้เป็นเรื่องที่เกิดขึ้นจริงๆ และแค่อยากมาเล่าให้ฟัง โปรดใช้ วิจารณญาณในการอ่านด้วยนะคะ