คือเราเลิกกับเเฟนมาได้หลายเดือนแล้วค่ะ ช่วงแรกๆเราทำใจไม่ได้เลยค่ะ ที่เลิกกันเพราะมันเป็นความงี่เง่าของเราเองที่เรียกร้องอะไรมากไป ด้วยความที่เราห่างกันด้วยค่ะไม่ได้อยู่ด้วยกันแล้วเรารู้สึกแบบติดเเฟนมาก เพราะเราก็คิดถึงเขามากๆที่ต้องไม่ได้เจอกันเพราะโควิด แต่เเฟนเราดูปกติมากค่ะ คือพอปิดเทอมมาเค้าก็เล่นเกมตลอดๆ คือใจเราก็ไม่พอใจเเหละค่ะ เราอยากให้เขาให้เวลากะเรา ด้วยความที่ไม่ได้อยู่ด้วยกันไม่ได้เจอกัน มันก็ทำให้เราไปงี่เง่า เอาแต่ใจใส่เขา ชวนเขาทะเลาะแล้วชอบท้าจะเลิก แต่จริงๆเรารักเขามากเราดูแลเขาดีมากเวลาที่ได้อยู่กับเขา แต่มันเป็นเพราะนิสัยเสียของเราที่ชอบหัวร้อนนี่แหละค่ะ เลยชอบไปท้าเลิกเขา เพราะเขาก็บอกกับเราตอนคบเเรกๆว่าถึงเราบอกเลิกยังไงเขาจะไม่เลิก
แล้วเวลาคุยกันเราก็น้อยขึ้นทุกวัน เหมือนเขาอยากเล่นเกมมากกว่าคุยกับเรา เพราะเขาเคยพูดว่าแบบมันไม่มีเรื่องจะคุยอ่ะ ขอไปทำอย่างอื่นได้ไหม คือตอนนั้นเราหัวร้อนเลยค่ะ คุยก็ไม่ได้คุยวันนึงก็ได้คุยนิดๆหน่อยๆเราก็ทะเลาะกันเรื่องเกมเรื่องเวลากันแบบนี้ตลอดค่ะ เขาบอกจะปรับแต่เขาก็ไม่ปรับ พอมันถึงเวลาที่ต้องคุยกับเราเขาไม่อยากจะคุย คือไม่ได้โลกสวยนะคะ แต่มันดูออกอ่ะค่ะ แบบเราตกลงเวลากันไว้แล้วเเท้ๆพอถึงเวลาที่เราต้องคุยกันเขากลับไม่มีไรจะพูดจะคุยกับเราเลย เราน้อยใจค่ะเราบอกตรงนี้เลยเพราะตอนที่เราคบกันแรกๆเขาใส่ใจเรามากพอเรามาโดนแบบนี้มันเหมือนกระตุ้นให้เรางี่เง่า เราก็เลยชอบเรียกร้องเวลากับเขา เราบอกตรงๆค่ะว่าเราห้ามเขาเลยค่ะ แบบพอเราพูดดีๆขอดีๆเขาไม่เคยให้เราเลยค่ะ เราเลยชอบห้ามเขา เเล้วเราก็ห้ามหนักขึ้นตลอดเลยค่ะ เราไม่อยากทำเลยแต่แบบเราก็ต้องการให้เขาอยู่กับเรา บางทีเราก็ห้ามเล่นเกม ห้ามคุยกับเพื่อน เรารู้ว่ามันดูเกินไปแต่ตอนนั้นอารมมันพาไปอ่ะค่ะ มันแบบไม่ใช่ตัวเราเลยพอเวลาเราดีกันเราจะขอโทษเขาที่ทำนิสัยไม่ดีตลอด จนมาถึงวันนึงเราทะเลาะกันอีกละค่ะ เขาด่าว่าเราไม่รู้จักโต เราก็เลยไม่ทะเลาะต่อค่ะ เราก็เลยหายเงียบไปเลย3วันค่ะ เขาก็มีโทรตามตามง้อนะคะวันแรกๆ พอวันหลังๆก็หายกริบไปเลยค่ะ เขาไม่ได้เปลี่ยนรหัสเฟส เราเลยเขาไปดูเเชทที่เขาคุยกับเพื่อนคือมันแบบ เขาดูไม่ได้เสียใจเลย เขาแบบพุดสนุกคุยเล่นกับเพื่อนปกติ คือเพื่อนเขาก็รู้ว่าเราทะเลาะกัน เขาก็แบบไปพิมเเชทคุยเล่นกับเพื่อนว่า อยากได้สาวๆ ไรงี้คือแบบเราเสียใจอ่ะเราเลยไปร้องไห้กะเพื่อนสนิท เพื่อนก็เลยเอาไปบอกเเฟนเรา เขาก็เลยมาง้อเพราะรู้ว่าเราร้องไห้ พอหลังๆไปเราก็ทะเลาะกันอีกจนวันนั้นเป็นวันที่ทำให้เราเลิกกัน คือวันนั้นมันจะเปิดเทอมแล้วเเฟนเราต้องย้ายของไปอยู่หองี้ เเล้วทั้งวันเราแทบไม่ได้คุยกันเลยค่ะ เราก็ไม่ได้อะไรเราก็เข้าใจ แต่พอตกดึกมาเขาจะมาขอเราไปเล่นเกมกับเพื่อนเราก็โมโหเลยค่ะ ทั้งวันก็ไม่ได้คุยอุตส่าห์ไม่อะไร พอทีนี้จะขอไปเล่นเกม เราก็ทะเลาะกันหนักเลยค่ะเราก็ปากเสียไปท้าเลิกอีก สุดท้ายเขาก็ไปเลยค่ะไปแบบจริงๆเลยค่ะแบบเราไม่ทันตั้งตัว คือเราคิดว่าทะเลาะเดี๋ยวก็กลับมาคุยกัน วันนั้นหลังจากที่เราไม่ได้คุยกันวันนึง เรามีลางสังหรณ์แปลกๆก็เลยทักเขาไปขอดี สรุปเขากลับตอบเรามาว่าเขาไม่ได้รักเราแล้ว เขาไม่ได้รู้สึกไรแล้วแล้วเราก็ตามยื้อเป็นอาทิตย์เลยค่ะเราทำทุกทาง เราโดนเขาด่าเราก็ไม่สนไรเลยเราส่งขนมไปง้อเขา เขาก็เชิงว่าเรากลับมาสุดท้ายเราเลยเลือกที่จะบล็อคเขาค่ะเราจะได้ลืมเราบล็อคไปได้เดือนสองเดือนมั้งคะเขาก็ฝากเพื่อนเรามาบอกให้เราเลิกบล็อคเราก็แอบดีใจคิดว่าเขาจะกลับมาแต่สุดท้ายเขาขอให้เลิกบล็อคเพราะอยากเป็นเพื่อน ตอนนั้นเราก็ร้องไห้ เศร้าเป็นอาทิตย์เลยค่ะพอผ่านไปเรื่อยๆอยู่ๆเขาก็เริ่มทักเรามาจนมีวันนึงเขาบอกจะกลับมาคุยกะเราแต่ยังไม่ถึงสองวันเลยค่ะเขาก็ไปแล้ว เขาบอกยังอยากอยู่คนเดียวเราก็เศร้าอีกแล้วค่ะ แล้วเขาก็ยังทักมาตลอดๆค่ะ แต่เขาแค่ค่ะเขาเลยทักมา เราก็เลยถามไปว่า จะกลับมามั้ย เขาบอกเขาไม่แน่ใจ แต่ตอนนี้เขายังไม่กลับ เขาบอกว่าถ้าเราใช่เขาจะกลับมาเอง จนทุกๆวันนี้เขาก็ยังทักมาวนเวียนกับเราแบบนี้ เราก็ไม่ลืมสักที จนจะเปิดเรียนแล้วค่ะเรายังทำใจไม่ได้เลย