ผมตั้งใจจะไม่แต่งงาน หรือมีภรรยาเพราะกลัวจะปวดหัวกับเรื่องแม่ผัวลูกสะใภ้

ลำพังเฉพาะตัวผมซึ่งเป็นลูกพักอาศัยด้วยกัน
ผมยังทนแทบไม่ไหวกับอารมณ์ขี้โมโห ขี้น้อยใจ
เห็นแก่ตัว อารฒมณ์ร้ายของแม่ตัวเอง

ซื้อของผิด ด่า ปาของทิ้ง
ทำงานบ้านไม่สะอาด (แม้ 99% จะสะอาดแต่แกจะหาเรื่องด่า 1% จนได้)
ขี้เหวี่ยง ขี้วีน โมโหร้าย ฯลฯ

ทุกวันนี้อยู่บ้านเหมือนอยู่ขุมนรก

ความสุขทุกวันนี้คือการออกไปทำงานข้างนอก

กลับมาบ้านจะโดนหาเรื่องตั้งแต่หัวจรดเท้า

ทุกวันนี้ภาวนา อโหสิกรรมทุกวัน ขอให้เกิดมาเป็นแม่ลูกกันแค่ชาตินี้พอ