สวัสดีค่ะพี่ๆคือหนูอยากปรึกษาค่ะหนูคบกับแฟนมาครึ่งเดือนแล้วค่ะ อายุ18 แฟนอายุ 17 แล้วก็ได้บอกให้แม่ทราบว่ามาอยู่กับแฟนตอนแรกก็คุยกันตรงลงเหมือนจะเข้าใจแต่พอผ่านมาก็คือวันที่ 23.ต.ค อยู่ๆแม่ก็บอกให้พาแฟนมาจะคุยเรื่องสินสอดทั้งๆที่บอกไปแล้วว่าอยากใช้ชีวิตก่อนมีทุกอย่างพร้อมแล้วค่อยแต่งเพราะว่าอายุก็ยังแค่นี้รู้สึกว่าอยากใช้ชีวิตก่อนแล้วแม่ก็บอกว่าทำไมเอาแฟนเด็กหนูเลยบอกจะรักหรือจะคบใครมันต้องจำกัดอายุด้วยหรอแม่ให้หาแฟนที่โตกว่าหนูเลยบอกไปว่าโตกว่าบางคนก็ไม่ได้แปลว่าจะมีความรับผิดชอบแถมแม่ยังบอกอีกว่าไปเอาเด็ก=พรากผู้เยาว์หนูเลยไม่เข้าใจว่ามันพรากผู้เยาว์ยังไงคะเพราะแม่ก็เป็นรุ่นพี่ของพ่อตั้งหลายปีและแม่ก็บอกอีกว่าแม่แฟนเอาเรื่องหนูได้นะแต่จริงๆแล้วแม่แฟนตอนรับและดูแลหนูอย่างดีเลยค่ะความคิดของแม่แฟนคือต่างไปเลยเขาจะมาเอาเรื่องอะไรคะก็เด็กมันรักกันแม่แฟนบอกว่าถ้าลูกรักใครแม่ก็รักด้วยต่างกับแม่ของหนูที่ไม่เข้าใจและหาคำที่มาทำร้ายความรู้สึกหนูทำทุกอย่างบอกให้หนูกับไปและมีอีกอย่างที่หนูต้านแม่มากๆก็คือผู้ชายต้องเลี้ยงเราเอาจริงๆก็ใช่ค่ะแต่เร่เลี้ยงตัวเองไปดีกว่าหรอคะเพราะฝ่ายชายก็มีหน้าที่ๆต้องรับผิดชอบเหมือนอยากให้มันแฟร์ๆคอยช่วยกันมากกว่าบอกว่าผู้ชายต้องเลี้ยงเราอธิบายยังไงแม่ก็จะเอาความลบๆมาพ้นใส่และปลูกฝั่งอะไรแย่ๆนี่คือเหตุผลที่หนูไม่เคยอยากอยู่กับแม่เลยตีตัวออกห่างและจะออกมาหางานทำเองก็เลยบอกให้แม่เลี้ยงตัวเองกับพี่ไปและถ้าหนูมีรายได้เป็นของตัวเองก็ตะคอยส่งให้แต่ถ้าจะให้กลับไปอยู่ด้วยคงไม่อยู่ด้วยแล้ว

หนูอยากได้คำแนะนำในการเริ่มเป็นวัยทำงานที่กำลังโตเป็นผู้ใหญ่และคำปรึษาดีๆค่ะเพราะหนูรู้สึกเสียใจกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นจริงๆแต่ก็ไม่อยากเข้าไปอยู่ในจุดที่มันทำให้รู้สึกแย่และหนูเลือกที่จะเดินออกมาอย่างไม่รู้สึกผิดและเสียใจค่ะ ขอบคุณค่ะ