คือเราน้อยใจพ่อเรามากๆ เอาตั้งแต่เข้ามหาลัยเลยเราอยากเรียนคณะนี้สาขานี้แต่พ่อเราไม่ชอบเลยไม่จ่ายค่าเทอมให้เรา แต่ถ้าเป็นคณะอื่นต่อให้แพงกว่าพ่อก็จ่าย เราเลยต้องกู้เองเป็นการกู้เงินครั้งแรกในชีวิต;-; พ่อบอกว่าสายที่เราเรียนจบไปจะหางานยาก คือแบบใครจะรู้ดีกว่าเราอะ เราโคตรเสียใจเลย แล้วตอนแรกคือเขาเถียงเราหลังชนฝาเลยว่าไม่ให้กู้ พอเห็นสาขาแล้วรีบให้เรากู้เลย แต่ไปบอกใครต่อใครว่าที่ให้เรากู้เพราะอยากให้ตั้งใจเรียน ถ้าเราไม่อยากเขาจริงเราจะสมัครทำไมค่าเทอมก็ไม่ใช่น้อยๆ แล้วเราก็ไม่ได้ตามเพื่อนด้วย เรียนคนเดียวเลย แล้วรู้ป่ะพ่ออีกว่าค่าเทอมแพง! แต่รู้ไรไหมพ่อเอาเงินที่เท่าค่าเทอมเราำปซื้อต้นไม้ต้นนึงได้ อะคิดว่าเราจะรู้สึกยังไง ต่อมาพอตอนนี้เราจะอยู่หอ ค่าห้องมัน7000กว่าบาทหารกับเพื่อนอยู่ตกคนละ3000กว่าพ่อบอกแพง แต่ต้นไม่พ่อเราต้นนึงได้ค่าห้องเราเกือบปีเลยนะ แล้วตอนนี้เราอยู่บ้านอะ ต้องดูแลอีพวกต้นไม้ที่พ่อเอาเงินที่ควรเป็นค่าเทอมเรามาให้เราคอยดูแลอะ คิดว่าเราควรรู้สึกไงอะ พ่อบอกยังไม่อยากให้อยู่หออ้างนู่นอ้างนี่เพราะอยากให้เราอยู่ดูต้นไม้อะ เราโคตรจุกเลยเว้ย แบบบอกใครก็ไม่มีใครเข้าใจอะ หาว่าเราอยากไปเที่ยวกับเพื่อนบ้าง หาว่าเราอยากสบายบ้าง แต่เขารู้ป้ะว่าสิ่งที่เราเรียนอะงานโคตรหนักเลยทำงานตั้งแต่วค่ำนอนตี4ตี5บ้าง นอนเช้าบ้าง บางทีนอน5นาทีก่อนเรียนอีกวันยังเคยเลย ไม่มีใครสนใจเราบ้าง เราเคยปวดหัวเพราะทำงานหนักมากจนหมอบอกเราว่าไม่นาเกิดขึ้นกับเด็กอายุอย่างเราอะ แล้วตอนนี้เรียนออนไลน์ยิ่งหนักอะ ใครว่าสบายเราของเถียงขาดใจเลย แล้วพ่อเราจะให้ไปกลับเอาตอนเปิดเทอม แค่นอนยังไม่ได้นอนถ้าต้องตื่นมานั่งรถไปมออีกคงไม่ต้องนอนกันพอดีอะ คือไม่เห็นใจกันบ้างเลย แล้วแถวมอเราหอค่อนข้างราคาสูงดพีาะส่วนมากเป็นคอนโด ราคาเช่าก็5-6พันขึ้นละ แล้วห้องถูกสภาพก็ตามราคา ค่าน้ำค่าไฟก็แพง ส่วนห้องแพงราคาค่าน้ำค่าไฟจะถูกกว่า สภาพก็ดีกว่า แล้วพ่อเราบอกถ้าอยู่หอจะให้อยู่หอใน ราคาหอในมอเรามัน4000กว่าแต่เราต้องอยู่คนเดียวดพราะเพื่อนคงไม่อยู่ด้วย เราไม่เข้าใจอะ พ่อเราไปบอกคนอื่นงู้นงี้ เราได้ยินคนอื่นพูดถึงเราแบบไม่จริงอะ ฌคตรเฟลเลย แบบไอแพดก็ต้องใช้เรียนใช่ป้ะ เราก็ว่าจะซื้อแต่เขาโทรไปถามเพื่อนเขาที่ทำงานอยู่ที่มอว่าจำเป็นไหม แล้วเขาก็ไม่ซื้อให้เรา คือเอาจริงสาขาที่เราเรียนและอุปกรณ์คือต้องพร้อมอะ ไม่จำเป็นต้องของแพงแต่อย่างน้อยต้องมีโทรศัพท์แล้ว1 ไอแพดใช้ตอนเรียน1 คอมใช้ทำงาน1 แล้วเรามีแค่คอมกับทรส.แล้วใช้งานหนักมากทรส.เราซื้อมายังไม่ถึงปีเครื่ิองก็จะเต็มแล้ว คืองานเยอะจริงๆ แบบเราเสียความรู้สึกมากจริงๆอะ พ่อเราฟังคนอื่นทุกอย่างเลยทุกอย่างจริงๆ แต่ไม่เคยฟังอะไรเราเลย ตั้งแต่เรื่องสาขาที่เราเรียนดพื่อนเขาบอกสาขาเราคนเข้าน้อยลงทุกปี แต่เต็มก่อนสาขาอื่นทุกปีนะ คนอื่นบอกที่เราเรียนหางานยาก เอาจริงเราว่าอยู่ที่ตัวคนเรียนรึป่าวว่าจะหางานได้ไหม บางคนจบมาสูงยังมานั่งขายอาหารเสริมเลย บางคนจบมอดีๆมายังตกงานเลย บางคนเป็นข้าราชการยังไม่ได้ประสิทธิภาพเลย เราไม่รู้ว่าเมื่อไรเขาจะฟังเราบ้างเราตั้งใจทุกอย่างนะ มอปลายเราตั้งใจจะเรียนแบบนี้เพื่อให้ได้เข้ามอนี้ มันอาจจะไม่มอรัฐที่ต้องสอบเข้าแต่เราก็ตั้งใจที่จะเข้า เรามุ่งมั่นที่จะเรียนสาขานี้ถึงแม้เราจะต้องกู้เรียนอะ ไม่รุ้ดิจะว่าเราเห็นแก่ตัวก็ได้นะ เพราะนี่มันอนาคตของเราอะ เราก็อยากให้มันดีที่สุดป่ะ แล้วอีกอย่างเราก็อยากใช้ชีวิตของเราบ้างอะ วัยรุ่นอะเนาะมันเป็นวัยที่ยิ้มแล้วมีความสุขที่สุดแล้ว;-;