คือเรามีเพื่อนคนนึง ตอนแรกก็ไม่รู้จักกันหรอกแต่เราก็ทักไปถามไรงี้ คือเราก็จะถามแค่ครั้งเดียวแล้วคิดว่าคงไม่ได้คุยกันอีกหรอก แต่เพื่อนคนนี้ก็ชวนคุย ทักมาทุกวัน เราก็เป็นคนที่เวลาไม่สนิทกับใครก็จะถามคำตอบคำ เพื่อนคนนี้เค้าก็ให้คำปรึกษาเราทุกเรื่อง คอยเป็นห่วงเรา จนคุยกันได้สัก2-3เดือนเราก็รู้สึกว่าเพื่อนคนนี้จะชอบเรา(คือการกระทำดูไม่เหมือนเพื่อนปกติอ่ะ)แล้วคือตอนนั้นเราก็ไม่แน่ใจตัวเองว่าเราชอบเค้ารึป่าว  ช่วงนี้เค้าเหมือนจะคุยกับเราน้อยลง เราชวนคุยก็ไม่คุยด้วยแต่อ่านอย่างเดียว เราก็รู้สึกนอยๆอ่ะ เค้าไม่คุยเยอะๆเหมือนแต่ก่อน แต่ช่วงนี้เค้าก็คุยอยู่แต่คุยน้อยลงมาก เราก็รู้สึกเหมือนจะชอบเค้าแล้วอ่ะ แต่ก่อนเราจะไม่ค่อยคุยกับเค้าเลยแต่ถ้าเค้าถามมาเราก็ตอบหมดนะแต่ไม่ชอบเป็นฝ่ายถาม  แต่ช่วนี้เราจะเป็นฝ่ายถามเค้าตลอด เราพยามหาเรื่องที่จะคุยกับเค้า ไม่อยากให้ดูห่างเหิน (เพราะเราเคยรู้สึกดีแบบนี้มาก่อน ตอนนั้นเราก็มีเพื่อนที่มาทำให้เรารู้สึกดีแบบนี้แหละ แล้วเราก็เริ่มห่างๆจากเพื่อนคนนั้นไป แล้วเพื่อนคนนั้นก็หายไปเลย เราก็ไม่อยากให้เพื่อนคนที่เรารู้สึกดีด้วยเป็นห่างเหิน เรากลัวเค้าจะหายไปอีก)แต่พอเราชวนเค้าคุยเยอะๆ แล้วเค้าก็ถามคำตอบคำ หรือไม่ตอบเลย เรารู้สึกว่าเราพยามมากไปรึป่าว เราควรเลิกพยามดีมั้ย