วันนี้มีเรื่องอยากมาระบายค่ะ คือเราคบกับแฟนมาประมาณ8เดือนนะคะ ช่วงแรกๆคือเค้าดีมาก แบบว่าดีมากๆค่ะ เปนคนใจเย็น รักเรามาก ทำนู้นนี้ให้ ไปรับไปส่งเวลาเราไปไหนไม่เคยบ่นเลยนะคะ ตามใจเราทุกอย่าง คือช่วงแรกๆที่เราอยู่กับเค้าอะ เราก้อไม่ได้คิดอะไรถึงเรื่องอดีตของเค้าเลยนะคะ จนวันนึงเรากับเค้าไปเซเว่นด้วยกัน แล้วแถวหน้าเซเว่นจะมีร้านก๋วยเตี๋ยวที่เค้าเคยมากินมาก๊งเหล้าด้วยประจำ (แต่พอมาเจอเราเค้าเลิกหมดนะคะ เหล้าไม่กินบุหรี่ไม่สูบ) ต้องบอกก่อนว่าเวลาร้านก๋วยเตี๋ยวร้านนี้เค้าตั้งวงกันเค้าจะมีพวกลำโพงไมค์ ไว้ร้องเพลง ร้องคาราโอเกะ แล้วมันก้อมีผู้หญิงคนนึงค่ะพอเห็นแฟนเราเดินมากับเราเค้าก้อรีบไปหยิบไมค์ แล้วก้อพูดแซวว่าอ้าวเมียเก่าก้ออยู่นี้ไม่ทักทายหน่อยเหรอ พอเราได้ยินเราแบบเริ่มคิดขึ้นมาว่าแถวนี้เปนแถวบ้านเค้า มันอาจจะมีคนที่เค้าเคยคบอยู่ ตอนนั้นเราเริ่มระแวงแล้วค่ะ แต่พอเราถามแฟนว่าจริงรึป่าว มันก้อบอกว่าไม่เคยมีอะไรกับคนนั้น แต่เราไม่เชื่อร้อยเปอร์เซ็นนะคะจนอยู่มาเรื่อยๆ มันก้อเริ่มมีเรื่องนู้นเรื่องนี้เพิ่มมาเรื่อยๆเปนเรื่องเกี่ยวกับว่าแฟนเราเคยไปเที่ยวแบบว่าพวกขายบริการอะค่ะมีคนมาบอกเรา จนเราเริ่มรุ้สึกได้ว่าผุ้ชายคนนี้มีอะไรปิดบังเราเยอะแน่ๆเราเลยพยายามเค้นถามแล้วบอกว่าให้บอกมาให้หมด เรากับเค้าทะเลาะกันรุนแรงมาก แล้วก้อทะเลาะกันบ่อยด้วยค่ะ เพราะคนอื่นพยายามเอาเรื่องนู้นเรื่องนี้ที่เรารับไม่ได้มาพูดให้เราฟัง จนวันนึงก่อนั่งดินข้าวกันอยู่แล้วเค้าก็บอกเราว่าเค้าหมดรักเราแล้ว ไล่เราออกจากบ้าน วันนั้นเราเสียใจร้องไห้ระเบิดออกมาหนักมาก จนสุดท้ายเราตัดสินใจหนีเค้าออกมาจากบ้านตอนกลางเึกค่ะประมาณตี3ตอนเค้าหลับ เค้าก้อไม่รุ้เรื่องนะคะตอนเราแอบหนีออกมา จนตอนเช้าเค้าก้อโทรมาหาเรา แต่เราไม่รับสาย เรามาหาห้องเช่าแถวที่ทำงานอยู่เอง แล้วก้อคิดว่าจะไม่กลับไปแล้ว แต่สุดท้ายเค้าก้อมาดักรอเราหน้าที่ทำงานแล้วก้อมาขอคืนดี พยายามเอาใจเรา จนเราใจอ่อนยอมให้อภัยให้โอกาสอีก พอหลังจากนั้นปัญหาเกิดเลยค่ะ จากที่เค้าเคยดีเคยยอมเราทุกอย่างเปลี่ยนไปค่ะ ต้องบอกก่อนว่าวันนี้เราหนีออกมาจากบ้านเค้าเราเอาแต่กระเป๋าเสื้อผ้ามาใบเดียวนะคะ แต่ของเราอีกจำนวนนึงยังอยู่ที่บ้านเค้า  คือมันเยอะมากหลายอย่าง พอหลังจากดีกันเราก้อบอกว่าไปบ้านพี่กันไปย้ายของ แต่ไม่รุ้ทำไมค่ะ พอกลับไปบ้านหลังนั้นทีไรต้องทะเลาะกันทุกที แต่ที่เค้าทำกับเราแล้วเราไม่มีวันลืมเลยคือ เค้าทิ้งเราไว้บ้านหลังนั้นแล้วกลับมาที่ห้องใหม่โดนที่เค้าขับมอไซค์ไปทุกที่นะคะ แต่เราหละ ตอนโดนเค้าทิ้ง เราตัดสินใจเดินค่ะ เดินจากบ้านหลังนั้นที่คลองสี่ลำลูกกา มาที่สะพานใหม่ ย้ำว่าเดินนะคะ วันนั้นฝนตกด้วยค่ะ เราเดินร้องไห้มา ฝนก้อตกหนัก เราพยายามโทรหาให้เค้ามารับเพราะเราทำงานทุกวันเราก้อเหนื่อยพอแล้ว วันนั้นเปนวันพุธเปนวันหยุดเราแค่วันเดียว แต่เรามาเยอะแบบนี้แต่สุดท้ายคือเหมือนจะศูนย์เปล่าค่ะ เพราะเราโทรเปนร้อยสายยังไงมันก้อไม่รับสายเราค่ะ สุดท้ายเราเดินมาถึงห้องที่สะพานใหม่ด้วยตัวเราเองค่ะ มาเจอมันนอนอยู่บนเตียงเล่นมือถือสบายใจ โดนที่มันไม่สนใจใยดีเราเลย แต่ครั้งนั่นเราก้อให้อภัยอีกอยู่ดีทั้งๆที่เราก้อไม่ได้ผิดอะไร แต่มันทำเรื่องแย่ๆกับเราตลอดตั้งแต่เราให้โอกาส เรารู้สึกว่าเราคิดผิดมากๆ เราผิดพลาดมากๆ จริงๆเรื่องเหตุการณ์แย่ๆมีมากกว่านี้นะคะ เล่าทั้งปีก้อไม่หมดค่ะ  

ปล.ผู้ชายคนนี้ไม่ได้ทำงานนะคะ เราทำงานคนเดียวค่ะ ค่าห้อง ค่าน้ำ ค่าไฟ ค่ากิน ค่าจีปาถะต่างๆ เงินเราทั้งนั้น