ผมมีปัญหาในตอนนี้คือจิตใจของการสูญเสียคุณแม่จากโรคระบาดโควิด19
(ผมกับแม่ติดโควิดกันทั้งคู่)เราเหลือกันอยู่2คนแต่ตอนนี้เหลือผมเพียงคนเดียว
ผมชื่อ นาย ภูกิตติ์ ฟูตระกูล
เกิดวันศุกร์ที่10กันยานพ.ศ.2514เวลาเกิด 10.50น กรุงเทพฯ ร.พ.ศิริราช
ชอบดูดวงบางท่านบอกผมราศรีตุลย์บ้างแต่ก็มีบางท่านบอกผมราศรีพิจิกผมก็ไม่รู้เหมือนกันว่าตัวเองควรราศรีอะไร
ประวัติตัวผม
1.อายุมากแล้วแต่ยังทำตัวเหมือนเด็กๆ
2.คิดมากและจะคิดในทางลบมากแต่หมั่นฝึกให้ไม่คิดลบและพยายามไม่จมกับปัญหา
3.มีความสุนทรีย์ทางศิลปะ ดนตรี บันเทิง กีฬา
4.ชอบความสนุกสนานในหมู่เพื่อนที่แท้จริงแต่โอกาศไม่ค่อยบ่อยและมักจะเป็นตัวชูโรงอยู่ด้วย
แต่ก็ชอบมีความสันโดษในเวลาส่วนตัว
วซึ่งบางทีก็บอกได้ว่าก็ชอบความเหงาคนเดียวมันเหมือนกับมีทั้ง2อย่างในบุคลิกภาพ
5.เป็นโสด ชอบผู้หญิงนะครับแต่ไม่มีใครเข้ามาในชีวิตเลย
6.ชอบช่วเหลือคน มีน้ำใจ ไม่ชอบคนเอาเปรียบและทำอะไรไม่ฉลาด เป็นคนกระตือรือร้นในภาระหน้าที่ไม่ว่าจะเป็นการงาน ครอบครัว สังคม รับผิดชอบสำนึกได้ตัวเองตรวจสอบตัวเองว่ากระทำตัวดีแล้วหรือยัง เพื่อแยกแยะรู้จักผิดชอบชั่วดี
7.ตอนนี้จัดว่าถือศีล5มาตลอดเลยครับตั้งแต่เกิดมาชอบพระพุทธศาสนา จนบางทีไปบวชดีกว่าถ้าชีวิตยังเป็นแบบนี้ดูแล้วมันเอื้ออำนวยให้บวชเหลือเกิน(บวชตอนแก่)
8.รักครอบครัวบิดามารดาพี่น้องแต่เสียชีวิตกันหมดแล้วเหลือน้องชายคนเดียวแต่มีครอบครัวและ
อยู่ต่างประเทศ18ปีแล้วมีพี่น้องรวมตัวผม5คนเสียชีวิตไป3คน
9.มีโรคประจำตัว เบาหวานและหลอดเลือดหัวใจตีบทำบอลลูนใส่ขดลวดไปแล้ว1หลอดเลือดหัวใจแต่เหลืออีกเส้นหมอไม่เสี่ยงทำให้ ปัจจุบันร่างกายยังดีอยู่ควบคุมการรักษาได้ดีกินยาและตีแบดมินตันอ่างจริงจังเป็นประจำแต่สถาณการณ์โควิดจำต้องหยุดไปได้5เดือนแล้วประจำค่าอะไรต่างๆในเลือดดีทั้งหมอตับไตน้ำตาล
10.ผมทำงานเป็นพนักงานบริษัทเป็นที่ปรึกษางานก่อสร้างอาคารผมอยู่ทางช่างงานเครื่องกลปรับอากาศประปาไฟฟ้าทำงานมาได้26ปีแล้วครับ
11.ชอบการพูดและลักษณะงานต้องพูดต้องจัดการต้องบริการต้องปกครองแต่ก็สนุกกับงานเพียงแต่ช่วงนี้ไม่อยากทำอะไรเลย
คำถาม
1.ผมได้รัมอบหมายไปทำานต่างจังหวัดไปโคราชคงอยู่ที่นั้น2ปีแต่ตอนี้จิตใจแย่จากากรสูญเสียคุณแม่ไม่อยากทำอะไร พอไปอยู่แปลกถิ่นไม่สบายเหมือนอยู่บ้านแต่ทั้งนี้จะว่าไปมันก็น่าจะดีเหมือนกันพราะอยู่บ้านก็นึกถึงความทรงจำถึงแม่เพราะอยู่บ้านคนเดียว ดังนั้นผมถามว่าผมควรฝืนทำต่อไปหรือไปบอกเจ้าของบริษัทผมว่าขอพักงานจนกว่าจะมีงานในกรุงเทพค่อยเรียกผมมาทำ(น่าจะปีหน้า)แต่ก้ไม่รู้ว่าข้อเสนอนี้เจ้าของบริษัทอาจจะไม่แฮปปี้แต่ผมทำงานกับเค้ามาได้16ปีแล้ว
2.ผมจะมีแฟนไหมยิ่งตอนนี้ตัวคนเดียวอยากมีคนร่วมทุกข์สุข
3.ผมจะผ่านวิกฤตความสูญเสียคุณแม่ผมอย่างไร/เมื่อไหร่/มีข้อแนะนำอะไรไหมครับ
4.สุขภาพต่อไปข้างหน้า
5.อนาคตผมจะไปอยู่ต่างประเทศกับหลานดีไหมมีทางเลือก2ประเทศคือสวีเดนและอเมริกาแต่ไม่รู้ว่าจะปักหลักอยู่ได้ไหมนะครับ
6.ถ้ามีอะไรจะแนะนำผมช่วแนะนำผมทีครับ
ครับผมขอขอบพระคุณมากที่สละเวลาอ่านปัญหาผมและขอตคำปรึกษาในตอนนี้
ซึ่ง อาจจะไม่ต้องตอบผมหรือผ่านไปก็ได้นะครับเพราะผมเข้าใจได้ว่า
อยากทราบชะตาชีวิตในสภาวะโศกเศร้าจากากรสูญเสียมารดาครับ
(ผมกับแม่ติดโควิดกันทั้งคู่)เราเหลือกันอยู่2คนแต่ตอนนี้เหลือผมเพียงคนเดียว
ผมชื่อ นาย ภูกิตติ์ ฟูตระกูล
เกิดวันศุกร์ที่10กันยานพ.ศ.2514เวลาเกิด 10.50น กรุงเทพฯ ร.พ.ศิริราช
ชอบดูดวงบางท่านบอกผมราศรีตุลย์บ้างแต่ก็มีบางท่านบอกผมราศรีพิจิกผมก็ไม่รู้เหมือนกันว่าตัวเองควรราศรีอะไร
ประวัติตัวผม
1.อายุมากแล้วแต่ยังทำตัวเหมือนเด็กๆ
2.คิดมากและจะคิดในทางลบมากแต่หมั่นฝึกให้ไม่คิดลบและพยายามไม่จมกับปัญหา
3.มีความสุนทรีย์ทางศิลปะ ดนตรี บันเทิง กีฬา
4.ชอบความสนุกสนานในหมู่เพื่อนที่แท้จริงแต่โอกาศไม่ค่อยบ่อยและมักจะเป็นตัวชูโรงอยู่ด้วย
แต่ก็ชอบมีความสันโดษในเวลาส่วนตัว
5.เป็นโสด ชอบผู้หญิงนะครับแต่ไม่มีใครเข้ามาในชีวิตเลย
6.ชอบช่วเหลือคน มีน้ำใจ ไม่ชอบคนเอาเปรียบและทำอะไรไม่ฉลาด เป็นคนกระตือรือร้นในภาระหน้าที่ไม่ว่าจะเป็นการงาน ครอบครัว สังคม รับผิดชอบสำนึกได้ตัวเองตรวจสอบตัวเองว่ากระทำตัวดีแล้วหรือยัง เพื่อแยกแยะรู้จักผิดชอบชั่วดี
7.ตอนนี้จัดว่าถือศีล5มาตลอดเลยครับตั้งแต่เกิดมาชอบพระพุทธศาสนา จนบางทีไปบวชดีกว่าถ้าชีวิตยังเป็นแบบนี้ดูแล้วมันเอื้ออำนวยให้บวชเหลือเกิน(บวชตอนแก่)
8.รักครอบครัวบิดามารดาพี่น้องแต่เสียชีวิตกันหมดแล้วเหลือน้องชายคนเดียวแต่มีครอบครัวและ
อยู่ต่างประเทศ18ปีแล้วมีพี่น้องรวมตัวผม5คนเสียชีวิตไป3คน
9.มีโรคประจำตัว เบาหวานและหลอดเลือดหัวใจตีบทำบอลลูนใส่ขดลวดไปแล้ว1หลอดเลือดหัวใจแต่เหลืออีกเส้นหมอไม่เสี่ยงทำให้ ปัจจุบันร่างกายยังดีอยู่ควบคุมการรักษาได้ดีกินยาและตีแบดมินตันอ่างจริงจังเป็นประจำแต่สถาณการณ์โควิดจำต้องหยุดไปได้5เดือนแล้วประจำค่าอะไรต่างๆในเลือดดีทั้งหมอตับไตน้ำตาล
10.ผมทำงานเป็นพนักงานบริษัทเป็นที่ปรึกษางานก่อสร้างอาคารผมอยู่ทางช่างงานเครื่องกลปรับอากาศประปาไฟฟ้าทำงานมาได้26ปีแล้วครับ
11.ชอบการพูดและลักษณะงานต้องพูดต้องจัดการต้องบริการต้องปกครองแต่ก็สนุกกับงานเพียงแต่ช่วงนี้ไม่อยากทำอะไรเลย
คำถาม
1.ผมได้รัมอบหมายไปทำานต่างจังหวัดไปโคราชคงอยู่ที่นั้น2ปีแต่ตอนี้จิตใจแย่จากากรสูญเสียคุณแม่ไม่อยากทำอะไร พอไปอยู่แปลกถิ่นไม่สบายเหมือนอยู่บ้านแต่ทั้งนี้จะว่าไปมันก็น่าจะดีเหมือนกันพราะอยู่บ้านก็นึกถึงความทรงจำถึงแม่เพราะอยู่บ้านคนเดียว ดังนั้นผมถามว่าผมควรฝืนทำต่อไปหรือไปบอกเจ้าของบริษัทผมว่าขอพักงานจนกว่าจะมีงานในกรุงเทพค่อยเรียกผมมาทำ(น่าจะปีหน้า)แต่ก้ไม่รู้ว่าข้อเสนอนี้เจ้าของบริษัทอาจจะไม่แฮปปี้แต่ผมทำงานกับเค้ามาได้16ปีแล้ว
2.ผมจะมีแฟนไหมยิ่งตอนนี้ตัวคนเดียวอยากมีคนร่วมทุกข์สุข
3.ผมจะผ่านวิกฤตความสูญเสียคุณแม่ผมอย่างไร/เมื่อไหร่/มีข้อแนะนำอะไรไหมครับ
4.สุขภาพต่อไปข้างหน้า
5.อนาคตผมจะไปอยู่ต่างประเทศกับหลานดีไหมมีทางเลือก2ประเทศคือสวีเดนและอเมริกาแต่ไม่รู้ว่าจะปักหลักอยู่ได้ไหมนะครับ
6.ถ้ามีอะไรจะแนะนำผมช่วแนะนำผมทีครับ
ครับผมขอขอบพระคุณมากที่สละเวลาอ่านปัญหาผมและขอตคำปรึกษาในตอนนี้
ซึ่ง อาจจะไม่ต้องตอบผมหรือผ่านไปก็ได้นะครับเพราะผมเข้าใจได้ว่า