เริ่มต้นที่หนูได้เข้ามาเป็นเด็กนักเรียนใหม่ ด้วยความหนูก็เป็นผู้หญิงขี้เเกล้ง ขี้หยอก ขี้เเซวเป็นความเเจกความเสียงดีงให้กับห้อง555 อยู่ๆก็มีผู้ชายในห้องสนใจในตัวหนู จีบหนูเเบบเปิดเผยมากเลยนะ ตอนเเรกหนูก็คิดว่าจะคุยเเบบเพื่อนกันไปก่อน พอนานๆไปเเล้วหนูก็เเพ้ความใส่ใจเขาความน่ารักของเขา เเต่เพื่อนๆก็บอกนะคะว่าอย่าเลย เพื่อนในห้องมีอะไรมันจะมองหน้ากันไม่ติด  เเต่ช่วงนั้นมันก็เป็นช่วงหลงอะค่ะ ตาบอดไปหมด หนูก็เลือกที่จะไม่ฟังเเละเราสองคนก็ตัดสินใจคบกัน ช่วงเเรกๆมันดีมากค่ะ รักหนูดูเเลหนู อยากอยู่ใกล้ตลอด ดีจนหนูหลงเขาหัวปักหัวปำรู้ตัวอีกทีก็คือตามเขาไปหมดทุกอย่างอะค่ะ เหมือนเเบบ ทั้งโลกมีเเค่เราสองคน จนอยู่ๆ ช่วงปิดเทอมใหญ่มันก็ช่วงห่างค่ะ ทะเลาะกันบ่อยมากๆ จนหนูรับรู้ได้ว่าเขากำลังจะเบื่อ
จนกระทั่งเปิดเทอมใหม่อีกครั้ง  เขาก็เปลี่ยนไปเเบบหน้ามือเป็นหลังมือ เริ่มไม่สนใจ เริ่มไม่อยากคุยด้วย เริ่มนั่งห่าง จนเราถามว่า เป็นไรรึมีอะไรบอกกันนะ ทำอย่างงี้มันไม่ดีมีเเต่จะพังเปล่าๆ. เขาก็พูดขึ้นมาว่า(เค้าอยากมีเเฟนไม่ได้อยากมีเเม่ การเป็นเเฟนมันไม่ต้องอยู่ใกล้กันตลอดเวลาก็ได้ เธอจะเอาอะไรกับเค้ามากมาย จะหวานเพื่อ) อะไรประมาณนี้ค่ะ ซึ่งหนูก็ไม่ได้อะไรมากมายนะคะ ไม่บังคับว่าจะตอบรึไม่ ไม่คุยด้วยก็ไม่ได้โวยวายอะไร เเต่เเบบเราจุกมาก ทั้งที่เราก็เปลี่ยนให้เขาขนาดนั้น พยายามเข้าใจเขาทุกอย่าง เราก็เลยเเบบ เครงั้นเราเป็นเพื่อนกันก็ดีอยู่เเล้วเนาะเขาก็บอกว่า(ไหวเเค่นี้ก็พอ) ตอนเเรกก็ว่าไหวเเหละค่ะ เเต่พอเอาเข้าจริงๆมันเเย่มาก ผู้หญิงเข้าหานางเยอะมาก จนบ้างครั้งเราก็ต้องกัดฟัน
เเต่เราก็ต้องทน  พวกคุณว่าหนูควรทำไงดีค่ะ รึไม่งั้นก็ดึกสติหนูกลับมาหน่อยค่ะหนูไม่อยากเป็นคนบ้าไปมากกว่านี้เเล้ว