ต่อจากกระทู้ที่แล้วเลย
(เราเป็นคนที่อธิบายความรู้สึกเป็นตัวหนังสือไม่ได้เลย ถึงได้ก็จะอ่านแบบงงๆ)
เราไม่ได้ชอบคนนั้นที่เขามาจีบเลย แต่อีกใจก็อยากจะรู้ว่ามันจะเป็นต่อไปแบบไหน เหมือนปลูกดอกไม้ ว่ามันจะเบ่งบานหรือ เหี่ยวเฉา และต่อให้เบ่งบานมันจะเบ่งบานได้นานเพียงใด ...
สำหรับเราต่อให้มันจะเหี่ยวเฉาเราก็ไม่ได้รู้เสียดายอะไร เพราะดอกไม้ไม่ได้มีดอกเดียวในโลก แต่ในทางกลับกันดอกไม้ที่เป็นแบบนั้นก็มีแค่ดอกเดียวในโลกไม่สามารถหาดอกไม้ไหนมาแทนที่ ....
จะอธิบายยังดี....เอาเป็นว่าเราไม่ได้ชอบคนนั้นที่เข้ามาจีบเลย แต่อีกใจก็อยากรู้ว่ามันจะเป็นยังไงต่อ อีกใจก็อยากปฏิเสธแต่ก็ทำไม่ได้ ไม่กล้าพอ เราเป็นคนที่เข้าใจความรู้สึกมนุษย์ในระดับหนึ่ง เวลาเสียใจกับเรื่องอะไรบางอย่าง มันรู้สึกแบบไหน ถึงความเสียใจนั้นมันจะไม่ใช่ความเสียใจแบบลักษณะนี้ก็ตาม... ประมาณนี้
ถ้าถึงเวลาที่ต้องปฏิเสธจริงๆ ต้องบอกแบบไหนหรอคะ? เพื่อให้อีกฝ่ายรู้สึกเจ็บน้อยที่สุด
👉👈 เราไม่มีประสบการณ์ด้านนี้เลย ;-;
เช่นเคยค่ะ ถ้าติด # ผิด ต้องขออภัยด้วยนะคะ 🙇♀️🙇♀️
มีบางอย่างที่อยากจะถาม...คนที่เคยปฏิเสธเรื่องความรัก/ความหลง
(เราเป็นคนที่อธิบายความรู้สึกเป็นตัวหนังสือไม่ได้เลย ถึงได้ก็จะอ่านแบบงงๆ)
เราไม่ได้ชอบคนนั้นที่เขามาจีบเลย แต่อีกใจก็อยากจะรู้ว่ามันจะเป็นต่อไปแบบไหน เหมือนปลูกดอกไม้ ว่ามันจะเบ่งบานหรือ เหี่ยวเฉา และต่อให้เบ่งบานมันจะเบ่งบานได้นานเพียงใด ...
สำหรับเราต่อให้มันจะเหี่ยวเฉาเราก็ไม่ได้รู้เสียดายอะไร เพราะดอกไม้ไม่ได้มีดอกเดียวในโลก แต่ในทางกลับกันดอกไม้ที่เป็นแบบนั้นก็มีแค่ดอกเดียวในโลกไม่สามารถหาดอกไม้ไหนมาแทนที่ ....
จะอธิบายยังดี....เอาเป็นว่าเราไม่ได้ชอบคนนั้นที่เข้ามาจีบเลย แต่อีกใจก็อยากรู้ว่ามันจะเป็นยังไงต่อ อีกใจก็อยากปฏิเสธแต่ก็ทำไม่ได้ ไม่กล้าพอ เราเป็นคนที่เข้าใจความรู้สึกมนุษย์ในระดับหนึ่ง เวลาเสียใจกับเรื่องอะไรบางอย่าง มันรู้สึกแบบไหน ถึงความเสียใจนั้นมันจะไม่ใช่ความเสียใจแบบลักษณะนี้ก็ตาม... ประมาณนี้
ถ้าถึงเวลาที่ต้องปฏิเสธจริงๆ ต้องบอกแบบไหนหรอคะ? เพื่อให้อีกฝ่ายรู้สึกเจ็บน้อยที่สุด
👉👈 เราไม่มีประสบการณ์ด้านนี้เลย ;-;
เช่นเคยค่ะ ถ้าติด # ผิด ต้องขออภัยด้วยนะคะ 🙇♀️🙇♀️