เราออกจากบ้านมาได้ประมาณปีนึงแล้วตลอดเวลาที่ผ่านมาไม่เคยขอตังคนที่บ้านเลยสักครั้งดิ้นรนหาตังค์ด้วยตัวเองมาตลอดแต่คนที่บ้านไม่เคยถามไม่เคยสนใจว่าเราจะอยู่ยังไงจะเหนื่อยแค่ไหนคำเดียวที่เอ่ยออกมามีแต่ขอตังกับตัง จนมาถึงตอนนี้เราเหนื่อยมากเราไม่มีตังเลยสักบาทแล้วที่บ้านก็ไม่เคยยิบยื่นมือเข้ามาช่วยอะไรเราเลย เราไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเราจะเอาไงกับชีวิตต่อดีแม้แต่ข้าวสักเม็ดเรายังไม่มีเลยค่ะ ทำไมโตมามันถึงได้เหนื่อยขนาดนี้กันนะ😢
เมื่อออกจากบ้านมาใช้ชีวิตคนเดียวทุกคนรู้สึกยังไง