ไม่นานมานี้ผมเจอผู้หญิงคนหนึ่งในโรงเรียนเดียวกัน ซึ่งตอนนั้นผมมีคนคุยอยู่แล้ว 1 คน ผมคุยกันมาเรื่อยๆจยวันหนึ่งผมได้คุยกับคนที่ผมชอบในโรงเรียนเดียวกันแต่เขาร็อยู่แล้วว่าผมมีคนคุยอยู๋ซึ่งเขาก็พึ่งเลิกกับแฟนที่คบกันมาได้ 1ปี 5 เดือน เลิกมาได้ 1 เดือนเต็ม(ซึ่งผมเคยถามเเล้วว่าอยากจะกลับไปอีกไหมเขาบอกว่า ไม่) แล้วได้มาคุยกับผมในฐานะคนที่คอยให้คำปรึกษาเรื่องผมกับคนคุยชองผมอยู่ตลอด จนวันนึงผมคิดว่าผมเลือกที่จะเลิกคุยกับคนคุยคนนี้แล้วหันมาคุยกับเพื่อนคนนี้ เขาคุยกับผมเหมือนคนที่คุยกัน เหมือนคนที่จีบกันทุกอย่างแต่เขาจะพูดอยู่เสมอว่าเพื่อน ซึ่งผมก็คิดว่าเขาอยากจะให้เราเรียนรู้ไปด้วยกันเรื่อยๆ หลังจากนั้นเราก็คุยกันมาได้ 1 สัปดาห์ ระหว่างที่คุยมันเหมือนกับคนที่กำลังจีบกันดูใจกันไม่ผิด แต่อยู่ๆ เขาก็ถามผมว่า เราเป็นเพื่อนกันใช่มั้ย? ผมถามเขาว่า ทำไมหรอ เขาตอบผมว่า ถ้าเป็นเพื่อนกันก็คงไม่ได้อะไรอยู่แล้วเนอะ ผมจึงถามกลับว่า ไม่ได้อะไร อะไรหรอ เป็นแค่เพื่อนจะไม่เป็นไรใช่มั้ย เพราะนี่ยังลืมคนเก่าไม่ได้  เลยไม่อยากให้คิดเกินเพื่อน หลังจากที่ผมเห็นข้อความนี้ ผมร้องไห่ออกมาทันที โดยที่ยังอ่านข้อความทั้งหมดไม่จบ ผมจึงบอกเขาไปว่า เป็นเพื่อนกันดิจะคบกับใครจะคุยกับใครก็เเล้วแต่เธอเลยเรายังเป็นเพื่อนกันเหมือนเดิม เขาให้เหตุผลที่จะกลับไปว่า เราคิดว่าไม่มีใครทนเราได้เท่าเค้าหรอก เพราะเวลานานๆไป นี่ทั่งคิดมาก บ้า ประสาท บ้าง ผมจึงตอบโดยที่ไม่ได้คิดว่าจะทำมันได้จริงๆไหม ไม่เป็นไรนะ ไม่ว่าแกจะเป็นไร จะคิดมาก บ้า ประสาท รึอะไร เราจะอยู่กับแกนะเราสัญญา ผมเองก็ไม่รู้ว่าเขาให้ความสำคุญกับผมมากแค่ไหน ผมไม่ร็ว่าควรจะทำยังไงต่อดีครับขอคำแนะนำด้วยครับ
ออย 16ปี (ขณะที่ผมพิมพ์ผมยังร้องไห่แล้วนึกถึงเขาอยู่ตลอดถ้าพิมพ์ตกหล่นผิดพบาดตรงไหนขอโทษด้วยครับ)