คือ..วันนี้เราอยากระบายทุกอย่าง แล้วเราก็อยากได้คำแนะนำด้วยค่ะ เกี่ยวกับเรื่องพ่อแม่แล้วก็คนในครอบครัวเราเอง
คือเราอ่ะไม่ได้อยู่กับพ่อแม่ตั้งแต่เด็กแล้ว เขาแยกทางกัน ต่างคนต่างทำงาน ตั้งแต่เด็กจนถึงป.3เราอยู่กับย่าที่จังหวัดหนึ่งในภาคเหนือ ด้วยความที่เรารูปร่างอวบขาวมาตั้งแต่เด็ก เราก็เลยดูจะเป็นสาวเร็วไปหน่อย นั่นแหละค่ะ ปู่กับย่าเป็นนายจ้างรับซื้อผลไม้บนดอยเพื่อส่งต่อเข้าในกรุงเทพ เขาเลี้ยงเราดีนะคะ ให้เงินไว้ครั้งละ200 ทำกับข้าวไว้ให้ ซักผ้าให้ อาบน้ำให้ ซื้อของเล่นสารพัดที่อยากได้ แต่หนูก็ไม่มีความสุขหรอกค่ะ เพราะเขาทิ้งให้หนูอยู่บ้านตามลำพังตั้งแต่สี่ทุ่มถึงหกโมงเย็น เพราะเขาทั้งสองต้องไปทำงาน หนูก็ไม่ได้กลัวหรอกค่ะชินแล้ว ทุกวันก็ออกไปปั่นจักรยานกับเพื่อน วิ่งเล่นในซอย เล่นบ้านนู้นบ้านนี้ตามประสาเด็ก จนมาวันนึง ความสุขของหนูก็ได้หมดลง เด็กป.3อย่างหนูต้องมาเจอคนเมาเหล้าที่พยายามจะข่มขืนหนู แต่โชคดีที่มีป้าร้านก๋วยเตี๋ยวผ่านมาเห็นบวกกับเสียงร้องของหนูที่ดังมาก คนเมาคนนั้นก็ข่มขืนไม่สำเร็จ มันจึงกลายเป็นปมที่หนูกลัวจนถึงตอนนี้ พอปู่กับย่าเขารู้เรื่องเข้า เขาก็ตัดสินใจบอกแม่ แม่ก็เลยเอาหนูมาอยู่ที่จังหวัดหนึ่ง ในภาคอีสาน เขาให้หนูอยู่กับป้าแล้วก็น้าที่เป็นผู้ชาย อยู่ไปจนถึงป.4  ตอนนั้นป้าไปประชุม หนูก็เลยเดินไปเล่นกับน้าปกติเหมือนทุกวัน แต่วันนั้นหนูไม่รู้ว่าเขาเมา ด้วยความที่เป็นเด็ก หนูก็เอาขวดเหล้าของเขาอ่ะค่ะ มาใส่ดินเล่น ก็เล่นตามประสาเด็กอ่ะค่ะ พอน้าหันมาเห็น หนูจำได้ว่าเขาตะคอกใส่หนูดังมาก แล้วเขาก็ตีหนู หนูตกใจแล้วก็กลัวมาก ความรู้สึกสุดท้ายหนูรู้สึกว่าตัวหนูมันปลิวไปโดนอะไรแข็งๆ รู้สึกจุกแล้วก็แน่นหน้าอก ปวดหัวตุบๆหนักมากแล้วก็หลับไปค่ะ ตื่นมาอีกทีก็อยู่ที่โรงพยาบาล ป้ากับแม่ก็ไม่เล่าอะไรให้ฟัง เขาก็บอกแค่ว่า เดี๋ยวจะไปอยู่บ้านยายกันนะ หนูก็พยักหน้า จากนั้นเขาก็พาหนูเก็บของแล้วก็พาไปอยู่กับยายแล้วก็ตา หนูไปอยู่จนถึงป.5ค่ะ ตอนนั้นเด็กปฐม งานวันแม่วันพ่อ เขาจะให้เอาพ่อแม่ไปที่โรงเรียน ทุกคนรู้อะไรมั้ยคะ หนูอ่ะไปบอกยายว่า วันแม่นี้..ยายไปโรงเรียนกับหนูนะคะไม่งั้นหนูก็ไม่รู้จะไหว้ใคร พอถึงวันแม่ วันนั้น..ไร้วี่แววคุณยายค่ะ เขาไม่มา ตั้งแต่งานเริ่มจนงานใกล้จบ หนูก็ได้แต่ยืนรอ รอแล้วรอเล่า หนูจะร้องไห้แล้วค่ะ เพราะคนอื่นมีแม่กันหมด แล้วทำไมหนูถึงไม่มีบ้างล่ะ แล้วคุณครูก็เดินมาหาแล้วบอกว่า เดี๋ยวครูเป็นแม่ให้นะ เขาก็จูงมือหนูขึ้นเวทีไป หนูก็นั่งลงกราบเขา พอถึงบ้าน หนูก็ถามว่า ทำไมยายไม่ไปงานวันแม่ล่ะ หนูรอนานมากเลยนะ สิ่งที่ยายตอบกลับมาคือ "ลืม" สั้นๆ คุณตาก็ต่อว่าคุณยายค่ะ เขาก็มีปากเสียงกันนิดหน่อย หนูก็เลยเดินออกมา กำลังจะเข้านอน ตาก็มากอดแล้วบอกว่า เดี๋ยววันพ่อตาจะไปโรงเรียนกับหนูนะ หนูถึงได้รู้ว่า ไม่มีใครรักหนูเท่าคุณตา หลังจากวันนั้น หนูก็ไปเรียนปกติค่ะ วันนั้นระหว่างทางหนูเจอเพื่อนที่โซ่รถจักรยานตก ปั่นต่อไปไม่ได้ หนูก็เลยช่วยเขาเอาโซ่ขึ้น ไม่รู้เหมือนกันว่าสำเร็จได้ยังไง5555 นั่นแหละค่ะ เพื่อนก็ให้หนูซ้อนรถจักรยานแล้วก็พาไปส่งบ้าน ตอนนั้นถึงบ้านประมาณบ่ายสามครึ่งค่ะ พอหนูเข้าบ้านไป หนูก็เห็นยายถือด้ามไม้กวาดอยู่ แล้วก็ตรงเข้ามาหาหนู กระชากแขนหนูแรงมากแล้วก็บอกว่า นิสัยไม่ดีตั้งแต่เด็กเลยนะเนี่ย ไปกับผู้ชายกันสองต่อสอง แล้วเขาก็ใช้ด้ามไม้กวาดนั่นแหละค่ะ ฟาดที่ขาหนู หนูก็พยายามอธิบาย เขาก็บอกหนูว่าอย่ามาเถียง หนูก็ทำได้แค่ ยืนกอดอก ให้ยายตี หลังจากวันนั้น ขาหนูมันช้ำแล้วก็เขียวค่ะ หนูปวดมากเจ็บมากจนเป็นไข้ไม่ได้ไปโรงเรียนหลายวัน จนแม่ต้องบินจากฮ่องกงมาที่ไทย เพื่อมาดูหนู แม่มาเห็นแม่ก็โวยเลยค่ะ เขาทำหนูหนักมาก ทุกอย่างที่เกิดขึ้น หนูพูดอะไรไม่ได้เลย หนูเถียงไม่ได้ เพราะผู้ใหญ่บอกว่า ถ้าเด็กพูดเสียงดังใส่ผู้ใหญ่จะเป็นเด็กก้าวร้าว เด็กที่เถียงผู้ใหญ่จะเป็นเด็กไม่ดี หนูก็เลยจำมาตลอด หลังจากนั้นแม่ก็พามาอยู่ด้วยค่ะ มาอยู่อีกตำบลหนึ่ง อยู่จนถึงม.3 ปัจจุบันนี้เลยค่ะ หนูเป็นคนเรียนดีระดับนึงค่ะ เกียรติบัตรเยอะแยะทุกปี ไม่เคยมีประวัติตบตีกับใคร แต่แม่หนูชอบบอกว่า ทำไมเกรดได้แค่นี้ ทำไมไม่ตั้งใจเรียน เงินกว่ากูจะหามาได้ ไม่สำนึกเลยใช่มั้ย เกรดวิชาหนู ปีนึงได้เกรด4ไม่ต่ำกว่า11ตัวค่ะ จะได้ท๊อปห้องตลอด นักเรียนทั้งชั้น หนูจะอยู่อันดับประมาณ10-20ตลอด มันยังไม่ดีพอหรอคะ แม่ห้ามไม่ให้หนูมีแฟนจนกว่าจะจบม.6 แม่ห้ามไม่ให้หนูเล่นเฟส ให้เล่นแค่ไลน์เพราะกลัวหนูจะเสเพลเหลวไหลไปกับผู้ชาย งานรื่นเริงกลางคืนงานวัดงานอะไรเขาก็ไม่ให้หนูไป เขาไม่ให้หนูไปทำงานกลุ่มที่บ้านคนอื่น เขาไม่ให้หนูนอนเกิน3ทุ่ม เขาตีกรอบทุกอย่างไว้เเล้ว ซึ่งหนูก็ปฏิบัติอยู่ในกรอบมานานกว่า4ปี เพื่อนๆหนูยังถามเลย ว่าไม่อึดอัดหรอ อยู่ไปได้ยังไง หนูพยายามพูดแล้ว อธิบายถึงความรู้สึกของหนู แต่เขาก็บอกว่า เด็กอย่างยังไม่รู้อะไรหรอก อย่าเอาแต่ใจตัวเอง หนูก็ทำอะไรไม่ได้ค่ะ หนูอึดอัดมาก หนูไม่ไหวแล้ว หนูเคยซึมจนดิ่ง จากน้ำหนัก54ลดลงมาเหลือ47 ภายใน1เดือน หนูเหนื่อย หนูไม่สบายบ่อย หนูวูบบ่อยๆ หนูชอบคุยคนเดียว หนูสะดุ้งตื่นมาแล้วจะร้องไห้ทุกครั้ง ปัญหาทุกอย่างที่เกิดขึ้นหนูไม่กล้าบอกใคร หนูไม่รู้จะระบายกับใคร หนูเบื่ออาหาร หนูไม่อยากกินอะไร หนูอยากอยู่คนเดียว หนูอยากขอคำแนะนำค่ะ หนูควรทำยังไงดีคะ หนูเหนื่อยมากเลยค่ะพี่ ช่วยหนูหน่อยนะคะ