สวัสดีครับ ก่อนอื่นผมจะเริ่มตั้งเเต่ต้น ผมเคยอกหักจากเเฟนคนเก่าที่คบกะนมา8ปี เพราะเธอมีคนอื่น ผมใช้เวลาทำใจอยู่เป็นปี
เเล้วที่นี้ก็มีผู้หญิงที่เคยรู้จักกัน เธอก็มาคอยปลอบผม ซึ่งผมอายุเยอะกว่าเขา4ปี เขามีลูกติด ตอนนั้นเธออายุ20 เราก็คุยกันมาเลื่อยจนตัดสินใจคบกัน
เธอทำงานการโรงเเรม ที่ต่างประเทศ 2-3เดือนถึงจะกลับมาเจอกันที ก็มีความสุขกันปกติดีไม่มีปัญหา คบกันได้ซักปีนิดๆ ทางบ้านเเฟนเขาก็อยากให้เเต่งงานกัน ซึ่งผมก็ห่วงเรื่อง น่าจะดูใจกันไปอีกหน่อย ให้ได้รู้จักนิสัยกันมากขึ้น เเต่เขาก็บอกผมว่าถ้าไม่เเต่งเเม่เขาจะให้เลิก ซึ่งผมก็ต้องเเต่งกับเขาอยู่เเล้วครับ พอเเต่งงานเสร็จ โควิดก็มา เธอก็บินไปทำงานไม่ได้ ผมก็ทำงานคนเดียว เธอบอกจะไปทำงานกับเพื่อนที่ต่างจังหวัด ผมก็ไม่รู้ว่างานอะไร
เธอก็ไปซัก2-3เดือน ผมก็รู้สึกเเปลกๆ เวลาโพสอยู่เเต่ร้านเหล้า เเต่งตัวสวยๆ เราเเท็กเฟสไปก็ไม่ได้ ถ้าลงรูปคู่เธอก็จะปิดการมองเห็นไม่ให้เห็นผม
นิสัยเริ่มเปลี่ยน พอผมถามอะไรก็หงุดหงิดใส่ สุดท้ายผมก็ได้รู้รนับ ง่าเธอไปทำงานเอ็น ก็มีทะเลาะกันนิดหน่อย เธอบอกให้เชื่อใจเธอ ผมก็ลองเชื่อใจดู
พอเธอกลับมาเธอก็รับงานเอ็นกับเพื่อนในกรุงเทพ พักคอนโดกับเพื่อน ไม่ค่อยทักหาผมคียกันน้อยมาก วันนั้นเธอกลับบ้าน ผมขอดูโทรศัพเธอก็วีนใส่ผม
ด้วยความที่อยากรู้ก็ยื้อกระชากโทรศัพกันจนผมได้มา ผมก็บังคับให้เธอปลดล็อค เปิดเข้าไปดูเท่านั้นเเหละครับ คำที่บอกให้ผมเชื่อใจ หมดลงเลย เธอคุยเยอะมากครับสองเเง่สองง่าม มีนัดกันบ่อยๆเท่านั้นเเละ ผมฟิลขาดจากความไว้ใจ ทำร้ายเธอไป เเล้วผมก็รู้สึกผิด เเล้วเธอก็ขอโทษผม ให้เห็นเเก่ลูกของเธอที่เรียกว่าว่าพ่อเเล้ว ผมก็ขอโทษเธอไปผมก็สำนึกผิดที่ทำเกินไป อารมนั้นมันวูบเดียวจริงๆ เเม่ยายก็บอกให้กลับบ้านไปอยู่กับลูกที่ต่างจังหวัดทั้งคู่ ใช้เวลาปรับความเข้าใจกัน ใช้เวลาไม่นาน ก็ดูเหมือนเธอกลับมาเป็นคนเดิมไม่มีความลับต่อกัน ก็กลับมาอยู่กรุงเทพพาลูกมาด้วยลูกปิดเทอม ก็อยู่กันปกติ
โควิดละลอกใหม่ก็มา ผมโดนเลิกจ้าง ผมเลี้ยงลูกอยู่บ้าน เพราะปกติเเล้วผมจะเป็นคนทำให้ทุกอย่างพาอาบน้ำกินข้าวเข้านอน เธอไม่ค่อยทำอะไรให้ลูก
เเล้วเธอก็บอกจะไปทำงานร้านกาเเฟผมก็ไม่ได้ว่าอะไรเเต่เอะใจบ้านอยู่รังสิตไปทำลาดพร้าว ก็ใช้ชีวิตปกติ เธอบอกพักที่ร้านกลับมาอาทิตละครั้ง
ทีนี้บอกย้ายสาขาข้ามฟากเลยครับ พระราม3 ก็เหมือนเดิมกลับอาทิตละครับ เเต่เธอเริ่มจะกลับมาเเบบเดิม ไม่ค่อยคุยกัน บอกไม่ว่างบอกเหนื่อย
ผมก็ดูลูกไป ผ่านมาซักพัก ลูกก็ได้กลับต่างจังหวัด ผมก็เริ่มหาสมัครงาน เธอก็บอกไม่ได้นอนร้านเเล้ว ไปเเชร์คอนโดกันกับเพื่อน เเล้ววันนึงผมก็เข้าไปดูติ๊กต๊อกที่เธอลง เพลงมันก็สองเเง่สองง่าม เพื่อนเธอที่อยู่ด้วยกันเม้นว่า น่อวววหมายถึงลีหรอ ผมเเคปไว้ทันเเละส่งไปถามเธอก็บอกไม่รู้จัก เเล้วเธอก็เเคปที่คุยกับเพื่อนถามคนชื่อลีส่งมาให้ผมดูเขาเหมือนเตี๊ยมกันมาเเล้วว่าพระเอกซี่รี่ ผมก็ไม่อะไร มีวันนึง เพื่อนที่เธอเคยไปทำงานเอ็นด้วยที่ต่างจังหวัดก็ทักมาบอกผมว่า เเฟนผมมีคนอื่นนะ นอนกกกันอยู่คอนโด ผมก็ถามไปเรื่อยๆ ผมเลยถามว่าใช่ลีป่ะ น้องเขาบอกพี่รู้ได้ไง เเล้วอีกหลายๆเรื่องที่เคยไปทำงานด้วยกันเลี้ยงเด็กบาโฮสบ้างอย่างว่าบ้าง เท่านั้นเเหละครับวิณญานนักสืบมาเลย
ผมก็ถามเธอ เธอก็บอกไม่รู้จัก หาว่าผมประสาท เเล้วก็บอกผมอยากอยู่คนเดียว งงหนักเลย น้องเขาก็เเคปหน้าเฟสคนชื่อลีมา ผมเลยส่งต่อให้เขา ทีนี้ผมเอาให้ชัว ผมเเอบไปรอที่คอนโด เขาไม่รู้ว่าผมไป ผมก็ถามเขาไปเรื่อย เขาบอกเลิกงาน2ทุ่ม ผมก็นั่งเเชทกับเขาอยู่ล็อบบี้คอนโด เขาบอกมาถึงเเล้ว ออกไปซื้อข้าวตอนนั้น2ทุ่มกว่าๆ ซึ่งผมนั่งรอตั้งเเต่ 6โมงครึ่ง เเล้วเขาก็เดินเขามาเ็นผม หน้าซีดเลย ก็ขึ้นคอนโดไปด้วยกัน เผื่อเจอเเจ๊คพอท ขึ้นไปไม่เจอ เหมือนเดิมครับ ผมขอดูโทรศัพ ตามเดิมไม่ได้เเย่งกันเหมือนเดิม เเย่งมาได้ก็เหมือนเดิม เยอะเลยครับ เเล้วเเบบเเอบมีมาน้าตั้งเเต่ผมเลี้ยงลูกเขาอยู่บ้าน
ติดเด็ก อายุ17 รักเขามากยอมทุกอย่าง เเละอีกหลายๆคน ที่สำคัญดมเคด้วยครับ ซื้อเคมาเลี้ยงผู้ชาย ถ่ายรูปคู่กกันเพลิน ในไอจี ปิดกันผม เเต่ละรูป เเคปชั่นเเต่ละอัน ฟิวผมไม่เหลือเเล้วครับ ทำร้ายเขาไปด้วยความโกรธเเค้นทั้งที่ ไว้ใจขนาดนี้ให้โอกาสขนาดนี้ ไม่นึกถึงหน้าลูกเลย คือตอนนี้เเบบทำตัวไปทางทรงซ้อเลยครับ ตี้กันทุกวันทั้งๆที่ตอนนั้นผมก็เลี้ยงลูกอยู่บ้านพาผูชายมากกที่คอนโด จะว่าผมหมาก็ได้นะครับทำร้ายผู้หญิงผมยอมรับทุกคอมเม้น
ผมทำผมก็รู้สึกเสียใจครับ เขาก็ขอเลิกกับผมไปเลย ผมก็ต้องยอมรับความจริงทั้งๆที่ยังรักเขามาก เพราะผมมีเขาเเค่คนเดียว ผมเลยทำใจยากหน่อย เเต่ก็เริ่มดีขึ้นบ้าง ข้าวของเสื้อผ้าเขาที่บ้านผม ผมก็เก็บลงมาใส่กล่องไว้ให้ ให้มาเอาได้เลย ความคิดผม เขาคงหลงละเลิงกับสิ่งที่ไม่เคยเจอ
เพราะพึ่งจะ23 ผมทำเกินไปผมยอมรับผิด ผมเเค่อยากมาระบายครับ
เคยทำร้ายร่างกายเเฟนเพราะมีสาเหตุ
เเล้วที่นี้ก็มีผู้หญิงที่เคยรู้จักกัน เธอก็มาคอยปลอบผม ซึ่งผมอายุเยอะกว่าเขา4ปี เขามีลูกติด ตอนนั้นเธออายุ20 เราก็คุยกันมาเลื่อยจนตัดสินใจคบกัน
เธอทำงานการโรงเเรม ที่ต่างประเทศ 2-3เดือนถึงจะกลับมาเจอกันที ก็มีความสุขกันปกติดีไม่มีปัญหา คบกันได้ซักปีนิดๆ ทางบ้านเเฟนเขาก็อยากให้เเต่งงานกัน ซึ่งผมก็ห่วงเรื่อง น่าจะดูใจกันไปอีกหน่อย ให้ได้รู้จักนิสัยกันมากขึ้น เเต่เขาก็บอกผมว่าถ้าไม่เเต่งเเม่เขาจะให้เลิก ซึ่งผมก็ต้องเเต่งกับเขาอยู่เเล้วครับ พอเเต่งงานเสร็จ โควิดก็มา เธอก็บินไปทำงานไม่ได้ ผมก็ทำงานคนเดียว เธอบอกจะไปทำงานกับเพื่อนที่ต่างจังหวัด ผมก็ไม่รู้ว่างานอะไร
เธอก็ไปซัก2-3เดือน ผมก็รู้สึกเเปลกๆ เวลาโพสอยู่เเต่ร้านเหล้า เเต่งตัวสวยๆ เราเเท็กเฟสไปก็ไม่ได้ ถ้าลงรูปคู่เธอก็จะปิดการมองเห็นไม่ให้เห็นผม
นิสัยเริ่มเปลี่ยน พอผมถามอะไรก็หงุดหงิดใส่ สุดท้ายผมก็ได้รู้รนับ ง่าเธอไปทำงานเอ็น ก็มีทะเลาะกันนิดหน่อย เธอบอกให้เชื่อใจเธอ ผมก็ลองเชื่อใจดู
พอเธอกลับมาเธอก็รับงานเอ็นกับเพื่อนในกรุงเทพ พักคอนโดกับเพื่อน ไม่ค่อยทักหาผมคียกันน้อยมาก วันนั้นเธอกลับบ้าน ผมขอดูโทรศัพเธอก็วีนใส่ผม
ด้วยความที่อยากรู้ก็ยื้อกระชากโทรศัพกันจนผมได้มา ผมก็บังคับให้เธอปลดล็อค เปิดเข้าไปดูเท่านั้นเเหละครับ คำที่บอกให้ผมเชื่อใจ หมดลงเลย เธอคุยเยอะมากครับสองเเง่สองง่าม มีนัดกันบ่อยๆเท่านั้นเเละ ผมฟิลขาดจากความไว้ใจ ทำร้ายเธอไป เเล้วผมก็รู้สึกผิด เเล้วเธอก็ขอโทษผม ให้เห็นเเก่ลูกของเธอที่เรียกว่าว่าพ่อเเล้ว ผมก็ขอโทษเธอไปผมก็สำนึกผิดที่ทำเกินไป อารมนั้นมันวูบเดียวจริงๆ เเม่ยายก็บอกให้กลับบ้านไปอยู่กับลูกที่ต่างจังหวัดทั้งคู่ ใช้เวลาปรับความเข้าใจกัน ใช้เวลาไม่นาน ก็ดูเหมือนเธอกลับมาเป็นคนเดิมไม่มีความลับต่อกัน ก็กลับมาอยู่กรุงเทพพาลูกมาด้วยลูกปิดเทอม ก็อยู่กันปกติ
โควิดละลอกใหม่ก็มา ผมโดนเลิกจ้าง ผมเลี้ยงลูกอยู่บ้าน เพราะปกติเเล้วผมจะเป็นคนทำให้ทุกอย่างพาอาบน้ำกินข้าวเข้านอน เธอไม่ค่อยทำอะไรให้ลูก
เเล้วเธอก็บอกจะไปทำงานร้านกาเเฟผมก็ไม่ได้ว่าอะไรเเต่เอะใจบ้านอยู่รังสิตไปทำลาดพร้าว ก็ใช้ชีวิตปกติ เธอบอกพักที่ร้านกลับมาอาทิตละครั้ง
ทีนี้บอกย้ายสาขาข้ามฟากเลยครับ พระราม3 ก็เหมือนเดิมกลับอาทิตละครับ เเต่เธอเริ่มจะกลับมาเเบบเดิม ไม่ค่อยคุยกัน บอกไม่ว่างบอกเหนื่อย
ผมก็ดูลูกไป ผ่านมาซักพัก ลูกก็ได้กลับต่างจังหวัด ผมก็เริ่มหาสมัครงาน เธอก็บอกไม่ได้นอนร้านเเล้ว ไปเเชร์คอนโดกันกับเพื่อน เเล้ววันนึงผมก็เข้าไปดูติ๊กต๊อกที่เธอลง เพลงมันก็สองเเง่สองง่าม เพื่อนเธอที่อยู่ด้วยกันเม้นว่า น่อวววหมายถึงลีหรอ ผมเเคปไว้ทันเเละส่งไปถามเธอก็บอกไม่รู้จัก เเล้วเธอก็เเคปที่คุยกับเพื่อนถามคนชื่อลีส่งมาให้ผมดูเขาเหมือนเตี๊ยมกันมาเเล้วว่าพระเอกซี่รี่ ผมก็ไม่อะไร มีวันนึง เพื่อนที่เธอเคยไปทำงานเอ็นด้วยที่ต่างจังหวัดก็ทักมาบอกผมว่า เเฟนผมมีคนอื่นนะ นอนกกกันอยู่คอนโด ผมก็ถามไปเรื่อยๆ ผมเลยถามว่าใช่ลีป่ะ น้องเขาบอกพี่รู้ได้ไง เเล้วอีกหลายๆเรื่องที่เคยไปทำงานด้วยกันเลี้ยงเด็กบาโฮสบ้างอย่างว่าบ้าง เท่านั้นเเหละครับวิณญานนักสืบมาเลย
ผมก็ถามเธอ เธอก็บอกไม่รู้จัก หาว่าผมประสาท เเล้วก็บอกผมอยากอยู่คนเดียว งงหนักเลย น้องเขาก็เเคปหน้าเฟสคนชื่อลีมา ผมเลยส่งต่อให้เขา ทีนี้ผมเอาให้ชัว ผมเเอบไปรอที่คอนโด เขาไม่รู้ว่าผมไป ผมก็ถามเขาไปเรื่อย เขาบอกเลิกงาน2ทุ่ม ผมก็นั่งเเชทกับเขาอยู่ล็อบบี้คอนโด เขาบอกมาถึงเเล้ว ออกไปซื้อข้าวตอนนั้น2ทุ่มกว่าๆ ซึ่งผมนั่งรอตั้งเเต่ 6โมงครึ่ง เเล้วเขาก็เดินเขามาเ็นผม หน้าซีดเลย ก็ขึ้นคอนโดไปด้วยกัน เผื่อเจอเเจ๊คพอท ขึ้นไปไม่เจอ เหมือนเดิมครับ ผมขอดูโทรศัพ ตามเดิมไม่ได้เเย่งกันเหมือนเดิม เเย่งมาได้ก็เหมือนเดิม เยอะเลยครับ เเล้วเเบบเเอบมีมาน้าตั้งเเต่ผมเลี้ยงลูกเขาอยู่บ้าน
ติดเด็ก อายุ17 รักเขามากยอมทุกอย่าง เเละอีกหลายๆคน ที่สำคัญดมเคด้วยครับ ซื้อเคมาเลี้ยงผู้ชาย ถ่ายรูปคู่กกันเพลิน ในไอจี ปิดกันผม เเต่ละรูป เเคปชั่นเเต่ละอัน ฟิวผมไม่เหลือเเล้วครับ ทำร้ายเขาไปด้วยความโกรธเเค้นทั้งที่ ไว้ใจขนาดนี้ให้โอกาสขนาดนี้ ไม่นึกถึงหน้าลูกเลย คือตอนนี้เเบบทำตัวไปทางทรงซ้อเลยครับ ตี้กันทุกวันทั้งๆที่ตอนนั้นผมก็เลี้ยงลูกอยู่บ้านพาผูชายมากกที่คอนโด จะว่าผมหมาก็ได้นะครับทำร้ายผู้หญิงผมยอมรับทุกคอมเม้น
ผมทำผมก็รู้สึกเสียใจครับ เขาก็ขอเลิกกับผมไปเลย ผมก็ต้องยอมรับความจริงทั้งๆที่ยังรักเขามาก เพราะผมมีเขาเเค่คนเดียว ผมเลยทำใจยากหน่อย เเต่ก็เริ่มดีขึ้นบ้าง ข้าวของเสื้อผ้าเขาที่บ้านผม ผมก็เก็บลงมาใส่กล่องไว้ให้ ให้มาเอาได้เลย ความคิดผม เขาคงหลงละเลิงกับสิ่งที่ไม่เคยเจอ
เพราะพึ่งจะ23 ผมทำเกินไปผมยอมรับผิด ผมเเค่อยากมาระบายครับ