5. ตะละแม่จันทา   



                                           
                                                  Cr.ภาพ จากกูเกิล ไม่เกี่ยวกับเนื้อเรื่องแต่ประการใด
                                         

         เรื่องของ "เธอ" ในโรงเรียนมีมากมาย เล่ากันได้ไม่รู้จบ จริงมั่งไม่จริงมั่ง ขอเล่าแต่เรื่องของเธอที่ดิฉันได้พบเจอเท่านั้นนะคะ
        จันทา  เป็นลูกจ้างร้านขายลูกชิ้นทอด ใส้กรอกทอด และอาหารจำพวกของว่างของเด็กนักเรียน มีป้าสุวรรณเป็นเจ้าของ จันทาเป็นลูกจ้างชาวพม่า อายุ18ปี แต่ตัวเล็ก ผอมๆเหมือนเด็กกำลังโต ป้าสุวรรณขายอาหารตามเวลาที่รร.กำหนด เด็กๆชอบเพราะเธอมีใบหน้างดงาม ช่างพูด ช่างคุยก็มีบ้างที่พูดไม่ชัด เด็กๆก็เฮฮากันไป จันทาก็ชอบเด็กๆด้วยพอว่างจากการขายอาหาร เป็นเวลาเรียนของนักเรียน จันทาก็จะมาแอบดูนักเรียนเขาเรียนกัน เช่นเรียนนาฏศิลป์ พี่ลดาครูนาฏศิลป์ก็จับมารำด้วยจนมีชื่อเรียกกันว่า "ตะละแม่จันทา" บางทีก็ไปช้อปคหกรรม ยืนดูเขาทำขนมปัง คุกกี้ จนครูที่สอนจับมาเรียนทำคุกกี้ด้วยให้เป็นวิทยาทานไป ต่อไปข้างหน้าจะได้มีอาชีพ สรุปจันทาไปทุกที่ในโรงเรียน แต่ที่ชอบมากคือเรือนเขียวกลางสระบัวเป็นศาลาหกเหลี่ยม โรงเรียนมีสองสระ สระใหญ่หน้า รร.มีพระพุทธรูปองค์ใหญ่ประจำโรงเรียน อีกสระหนึ่งทางขวามือเป็นบ่อบัว มีศาลาหกเหลี่ยมที่ว่าอยู่ตรงกลาง กว้างขวางสวยงามมาก เด็กผู้หญิงชอบไปนั่งไปนอนเล่นกันตอนพักกลางวัน เย็นๆนักเรียนก็จะมารอผู้ปกครองกันที่ศาลานี้ ถ้าจันทาขายของหมดเร็วก็จะขอป้าสุวรรณไปนั่งที่ศาลาคุยกับสาวๆ ม.2 บางทีก็ร้องเพลง เล่นเกมกันมีจันทานั่งรวมวงอยู่ด้วย คอยถามเวลาว่าสี่โมงรึยังจะไปช่วยป้าสุวรรณเก็บของ กลับบ้านไปซื้อของมาเตรียมขายในวันรุ่งขึ้น จำไม่ได้ว่าจันทาอยู่กับเรานานเท่าไหร่ ทุกคนลืมสาวน้อย หน้าขาว ผมดำตาดำ ใบหน้าแต้มแป้งสีนวลเหลืองที่แก้ม...เมื่อเธอหายไปพร้อมๆกับป้าสุวรรณเลิกขายของ  
        หลังจากนั้นไม่กี่เดือนมีเรื่องฮือฮาที่ศาลาหกเหลี่ยมว่า  มีผีมาหลอกเด็ก เล่นกับเด็กบ้าง เป็นผีผู้หญิงผอมๆหน้าเหลืองๆ แล้วแต่จะลือกันไป  ครูชายมาอยู่เวรกลางคืนก็เห็นแต่ไม่รู้ว่าใคร ครูชายรร.นี้ดีเขาไม่กลัวผี.. 
ตอนเย็นหลัง รร.เลิกก็มีเรื่องประหลาดเกิดขึ้น มีนร.หญิงที่มาเล่นอยู่แถวนั้น กรี๊ดร้องคร่ำครวญ
...ฉันตายแล้ว ฉันตายแล้ว...เด็กเล่าว่ารวมกลุ่มกันเล่นผีถ้วยแก้วแล้วมีคนร้องไห้คร่ำครวญว่า ตายแล้ว ตายแล้ว...
   ครูชายที่ดูแลศาลาฯไปรับพระระดับเจ้าอาวาสมาปัดเป่า พรมน้ำมนต์ ให้เด็กที่เข้าใจกันว่าผีเข้า แล้วบอกว่าผีชื่อยายทองคำ
หลงมาจากที่อื่น ว่าไปนั่น...แต่ก็สงบไปได้บ้าง
    เมื่อมีโอกาสดิฉันก็เลยลองเดินไปดูที่ศาลาฯนั่นบ้าง ไม่เห็นใครนอกจากเงาวูบวาบที่มองพินิจดีๆก็จะรู้ว่าเป็นใคร จันทา...ร้องไห้คร่ำครวญเหมือนเดิม บอกแต่ว่าตายแล้ว..ตายแล้ว...
    ดิฉันไปตามหาป้าสุวรรณจากคนรู้จัก ป้าแกแก่มากยืนขายของไม่ไหวแล้ว ป้าเล่าว่าจันทาไปทำงานก่อสร้างแล้วผูกคอตาย สุดที่จะรู้ว่าเพราะเรื่องอะไร   
 ดิฉันได้บวชสามเณร 3 รูป อุทิศส่วนกุศลให้ ตะละแม่จันทา  เธอมาพบดิฉันในฝัน แต่งตัวสวยงามในชุดสตรีชาวพม่า ใบหน้าเกลื่อนยิ้ม งดงาม..
                                                                                     

                                                                                                  

                                                                                                                                                               " รัชนีกร   "
                                                                                                                                                           14 ตุลาคม 2564