เราอึดอัดมากไม่รู้จะไประบายที่ไหน แม่เราชอบบังคับเราทุกอย่าง ไม่เคยให้อิสระกับเราเลย เราอายุ 23 แม่ชอบบังคับให้เราไปทำงานนู้นนี่นั่น แต่แม่ไม่เคยถามเลยว่าเราชอบงานที่จะให้ไปทำมั้ย ตั้งแต่เล็กจนโตเราไม่เคยได้ออกไปเที่ยวไหนเลย เวลาเราจะไปเที่ยวไกลก็ไม่เคยให้เราไป เราไม่เคยได้ไปเปิดหูเปิดตาที่ไหนเลย อยู่แต่บ้าน แม่ชอบว่าเราเสมอว่าทำไมไม่ไปหางานทำ พอเราจะไปทำจริงๆเขาก็ไม่ให้ไป เราไม่เข้าใจเลย เรารู้สึกอึดอัดและเก็บกดมาก เราไม่รู้จะพูดกับแม่อย่างไงดีว่าบางทีที่แม่ทำมันก็ทำให้เราอึดอัด เราเครียดจนบางครั้งเคยคิดที่จะฆ่าตัวตาย เขาอยากให้เราเป็นในแบบที่เขาต้องการ แต่เราไม่ได้ชอบแบบนั้น ตอนนี้เราก็ไม่ได้ขอเงินแม่เลยเพราะแฟนส่งให้ทุกเดือน แล้วแม่ก็เหมือนจะไม่ชอบแฟนเราเพราะฐานะบ้านแฟนเราไม่ได้รวยแต่อยจในระดับพอมีพอกิน แม่ชอบพูดเสมอว่าให้เราหาผัวรวยๆ เรารู้นะว่าถ้าเราได้แฟนรวยเราจะสบาย แต่แฟนเราไม่ดีตรงไหนแค่เขาไม่ได้รวยแบบที่แม่หวัง เราอยากให้แม่เปิดกว้างกว่านี้ อยากให้เขาเข้าใจยุคสมัยนี้ว่าการที่คนเป็นแฟนกันจะไปบ้านของกันและกันมันเป็นเรื่องปกติ แม่กีดกันเราทุกทางเผื่อที่จะไม่ให้เจอกับแฟน กีดกันทุกทางเผื่อที่จะให้เราเลิกกัน (เราคบกับแฟนมา 5 ปีแล้วเขาดูแลเราดีมาก) แล้วเวลาไปไหนใครถามว่าเรามีแฟนยังแม่จะพูดขัดเราเสมอว่าเรายังไม่มีแฟนเพราะเราไม่เคยรักใคร เราตอนนี้คืออยากออกไปใช้ชีวิตแบลอิสระ เราอยากออกสร้างตัว  เราควรทำอย่างไงดีเราเหมือนโดนทำร้ายความรู้สึกมาตลอด เราควรบอกแม่อย่างไงดี แต่เราก็เคยบอกและอธิบายแม่ก็ด่าว่าเราตลอดเลย ไม่เคยเข้าใจเราไม่เคยสนใจความรู้สึกเราเลย เหมือนแม่ต้องการแค่ให้เราหาผัวรวยเพราะต้องการเงิน