สวัสดีค่ะ ก่อนอื่นขอเล่าความสนิทของพวกเราก่อนนะคะ เรารู้จักเพื่อนคนนี้ตั้งแต่ม.1 เพราะเราเรียนห้องเดียวกันตั้งแต่ม.1-6 แต่มาสนิทกันก็ตอนม.4 จนถึงปัจจุบันคือปี1แล้วค่ะ แต่ไม่ใช่แค่เพื่อนคนนี้นะคะที่สนิทด้วยแต่เรามีเพื่อนในกลุ่มกัน 6คน หญิง5 ชาย1 และพวกเรารักและสนิทกันมากๆค่ะ ปรึกษากันได้ทุกเรื่องตั้งแต่เรื่องเงินยันเรื่องเพศศึกษา ถึงขั้นเรอและผายลมใส่กันได้เลยค่ะ และก็คิดว่าจะไม่เลิกคบด้วยค่ะเพราะความลับเยอะมากๆ >< เลยอยากมาขอคำปรึกษาจากทุกคนดู
 
ก็ดูรักกันดีทำไมถึงเกลียดเพื่อน?
ง่ายๆเลยค่ะเราไม่ชอบการกระทำบางอย่างของเขาที่ทำกับเรา มันเหมือนกับว่าเรารักเขาอยู่ฝ่ายเดียวเลย เขาชอบพูดหักหาญน้ำใจเราแต่เราเป็นคนที่ระวังคำพูดมากๆก่อนจะพูดออะไรออกไป ชอบตะคอกแรงๆใส่ ชอบทำให้เราอายต่อหน้าคนอื่น แต่ที่รับไม่ได้สุดๆคือต่อหน้าคนที่เราชอบ ชอบชักสีหน้าใส่ จนบางครั้งเราแอบน้อยใจและกลับบ้านไปร้องไห้ก็มีค่ะ ชอบโยนความผิดให้เราแม้แต่เรื่องเล็กๆ ความผิดของเขาเล็กนิดเดียวแต่ความผิดเราเท่าภูเขาเลย ชอบตำหนิเราเรื่องเล็กๆ เช่น ทำไมไม่เปิดฝาขวดซอสฝั่งนี้ ทำไมถึงกินแบบนั้น ทำไมถึงทำนั่นนี่ๆ และชอบขำเราเหมือนเป็นเรื่องที่ตลกและแปลกมาก แต่มันเป็นเรื่องปกติของเรา  ชอบใช้เราทำสิ่งต่างๆให้ เช่น ซื้อน้ำให้ ซื้อข้าวให้ ทำงานช่วย เก็บกระเป๋าช่วย ฯลฯ มันเป็นเรื่องเล็กๆที่เราทำให้ได้แต่เขากลับทำให้เราไม่ได้ เราแคร์เขามากๆเลยค่ะแต่เขากลับไม่แคร์เราเลย เขาเป็นคนแบบนี้ตั้งนานแล้วค่ะ และเราก็คิดว่าเรารับได้ แต่มันมีบางครั้งที่เราดาวน์เพราะคำพูดและการกระทำของเขาเป็นวันๆก็มีค่ะ เรารักเขามาก และก็คิดว่าเขาก็รักเราเหมือนกันค่ะ
 
Q:เราควรรับมือยังไงให้ไม่กระทบกับสภาพจิตใจของตัวเราเองดีคะ?
Q:จัดการกับความรู้สึกของตัวเองยังไงดี?