ขอเกริ่นก่อนว่าเรื่องนี้เป็นเรื่องที่แย่มากที่เราได้ทำลงไป เป็นข้อผิดพลาดที่เราไม่สามารถแก้ไขและข้ามผ่านมันไปได้ อยากให้ทุกคนช่วยกันออกความคิดเห็นได้ตามสะดวกค่ะ ใครอยากจะแนะนำหรือมีความคิดต่อเรื่องนี้ยังไงคอมเม้นได้เลยนะคะ แต่ขอให้สุภาพนิดนึงค่ะ
คือว่าเรื่องนี้เกิดขึ้นเมื่อตอนที่เราคบกับแฟนได้ประมาณ 2ปี ค่ะ เราอายุ20 แฟน22ค่ะ เราอยู่บ้านแฟนตลอดเวลาที่คบกัน ปกติเราทำงานเงินเดือนไม่ถึงหมื่นค่ะ เราจบ ม.6 แล้วอยากทำงานก่อนเลยยังไม่ได้เรียนต่อ พ่อแม่ก็ไม่มีใครส่งค่ะ ต้องหาเองทั้งหมด เวลาเราไม่มีเงินแฟนเราก็ให้นะคะ ออกค่าข้าวให้อยากกินอะไรก็ได้กิน แต่เวลาเราอยากได้อะไรเราก็ไม่อยากขอหรอกค่ะ เพราะเวลาอยากได้อะไรจะให้ขอเป็นพันๆหรือเป็นหมื่นก็คงไม่ได้ เพราะแฟนเราก็ไม่ได้ทำงาน ยังเรียนอยู่ ก็ได้ค่าขนมจากแม่ แล้วใช้ด้วยกันค่ะ ซึ่งสำหรับเรามันก็ไม่พอค่ะ
เข้าเรื่องเลยค่ะ เรื่องมีอยู่ว่าเรามีเสี่ยเลี้ยงซึ่งทุกคนก็น่าจะรู้ดีว่ามันต้องมีอะไรแลกเงิน (จะเรียกว่าเสี่ยก็ไม่เชิงเพราะเราทำเป็นครั้งคราวแต่ทำเรื่อยๆ ครั้งละคน ทั้งหมด3คนโดยประมาณค่ะ) เราก็หาเอาตามเว็บนี่แหละค่ะ และประเด็นสำคัญคือเราทำตอนคบกับแฟนตลอดระยะเวลา2ปี โดยที่แฟนไม่รู้เลยค่ะ เราโกหกแฟนมาตลอดโกหกว่าออกไปนู่นไปนี่บ้าง แล้วก็ไปทำเรื่องแบบที่เราเล่าไปโดยที่แฟนเราก็อยู่บ้านและไม่รู้อะไรเลย เรื่องมาแดงตอนคบกับแฟนมา2ปีโดยประมาณ (เราจำเวลาได้ไม่ชัดเจน) แฟนจับได้ค่ะ เราก็เลยยอมรับ ครั้งแรกเราพูดไม่หมด จนแฟนเค้นเรื่อยๆ ก็เคลียกันไปประมาณ 2-3 รอบ แน่นอนว่าแฟนเราผิดหวังและเสียใจมาก ซึ่งที่เราทำไปก็เพราะเราอยากได้เงิน เราไม่เคยมีความสุขและไม่เคยเต็มใจสักครั้ง เราแค่ภาวนาให้มันจบๆไปจะได้ได้เงิน พอแฟนจับได้แฟนก็ให้อภัยและพยายามเข้าใจ แฟนยอมรับเราได้ค่ะ ถึงเค้าจะเสียใจมากก็ตาม เวลาผ่านไปได้ไม่นานมีเรื่องอีกแล้วค่ะ เราไปกู้เงินกับคนในเฟสบุ๊คแล้วเราหาเงินมาคืนไม่ทันเราเลยไปขอยืมแม่แฟนมา 3-4ครั้ง รวมๆแล้วเป็นเงินประมาณหมื่นกว่าบาท จำได้ว่าน่าจะประมาณหมื่นห้าหรือหมื่นหก โดยที่แฟนเราไม่รู้อีกแล้วค่ะ ปิดบังแฟนอีกแล้ว จนมีอีกครั้งที่เราไปยืมเงินจากคนอื่นมาอีกแล้วไม่อยากขอแม่แฟนแล้วเพราะเราขอยืมมาเยอะมาก เราเลยตัดสินใจบอกแฟน แล้วแฟนเำิ่วก็รู้ว่าเราเคยยืมเงินแม่มาก่อนแล้ว แฟนเราก็โกรธว่าทำไมถึงไม่เคยบอก อีกอย่างเราไม่ได้คืนด้วยค่ะ จนแม่ยกหนี้ให้เพราะเห็นว่าเราก็ไม่ค่อยมีเงิน พอเคลียจบก็ดีกันแฟนให้อภัย (ไทม์ไลน์อาจจะสลับกันนะคะเพราะเราก็ลืมว่าอันไหนเกิดก่อนเกิดหลัง) แล้วมีครั้งนึงตอนแฟนจับได้เรื่องเรามีคนเลี้ยงเราก็วางแผนจะไปอยู่หอ เพราะเราไม่อยากอยู่กับแฟนแล้ว ในเมื่อรู้แล้วเราก็ไม่ได้อยากให้เค้ายอมรับ ทีแรกก็คิดว่าทำไมไม่เลิกกับเราไปซะเราทำกับเขาขนาดนี้ เรารู้สึกผิดและรู้สึกละอายใจมากที่ทำแบบนี้ แต่ก่อนที่แฟนจะจับได้เราก็เลิกทำมาสักพักแล้ว แต่คนที่เคยเลี้ยงเราเขาติดต่อมาอีกจนทำให้แฟนจับได้ หลังจากแฟนจับได้แฟนก็เริ่มระแวงกลัวเราจะกลับไปทำอีก แฟนเลยตาม gps เข้าเมล เข้าไลน์ และติดตามทุกช่องทาง แต่มันก็เป็นผลจากการกระทำของเราทั้งสิ้น ตอนเราบอกจะเลิกกับเค้าแล้วจะไปอยู่ที่อื่นเขาก็ไม่อยากให้ไป ถ้าเราไปเขาจะฆ่าตัวตาย เขาบอกว่าเขารับเราได้ขนาดนี้แล้วยังจะทิ้งเขาไปหรอไม่คิดจะรับผิดชอบอะไรเลยหรอ เราเลยยอมอยู่เพราะเราก็ยังรักและเราก็ไม่อยากให้เขาตายเพราะเรา อีกอย่างมันจะเป็นตราบาปติดตัวเราไปตลอดชีวิต อยู่มาวันหนึ่งเราบอกแฟนว่าจะไปหาแม่ที่ต่างจังหวัดแต่จริงๆเราแอบจองหอไว้แล้ว (วางแผนจะย้ายไปอยู่หอโดยไม่ให้แฟนรู้) แฟนก็ยอมให้ไปเพราะคิดว่าเราจะไปหาแม่จริงๆ ถึงแม้จะคิดมากและไม่อยากให้ไปก็ตาม แฟนมาส่งเราขึ้นรถตู้จากนั้นเราปิด gps เปลี่ยนรหัสไลน์ เปลี่ยนทุกอย่าง เปิดโหมดเครื่องบิน ทำให้ทุกอย่างขาดการติดต่อ ตอนนั้นเรารู้สึกแย่มากที่ทำแบบนี้แต่ก็คงไม่เท่าแฟนเรา แฟนเราไม่ได้นอนทั้งคืนคอยแชทหา โทรหาเพื่อนไป พี่ๆ โทรหาแม่เรา เราหนีไปที่หอสำเร็จแต่เราอยู่ได้แค่คืนเดียว เราก็เปิดเน็ตดูข้อความที่แฟนส่งมา ตอนแรกแฟนก็โกรธมาก แต่พอเราหายไปแฟนก็เป็นห่วง พอเราตอบกลับข้อความไปแฟนเราก็บอกว่าจะปล่อยเราไปแต่เขาจะจบชีวิตตัวเอง เราเลยยอมกลับไป ครั้งนี้ได้เคลียกันครั้งใหญ่ เขาบังคับให้เราโทรไปเล่าสิ่งที่เกิดขึ้นให้คนในครอบครัวฟัง เราก็ทำตาม แม่เราก็บอกว่าถ้าเขาจะฆ่าตัวตายเราก็ทนอยู่ไปเถอะลูก เพราะเราก็ทำเขาไว้เยอะ แล้วก็มีดราม่าร้องห่มร้องไห้ไปตามสเต็ป พอจบเรื่องนี้เราก็กลับมาอยู่ด้วยกันใช้ชีวิตกันปกติโดยที่เราสร้างแผลใจให้แฟนไว้เยอะมาก แต่เขาก็พยายามอยู่กับเรา ยอมรับเรา เรื่องราวผ่านมาจนถึงปัจจุบันคบกันได้3ปี ทุกอย่างเป็นปกติ จนเรามีแพลนจะไปเรียนต่อปีหน้า แล้วเราได้คุยกับแม่พอดี แม่บอกอยากให้ไปช่วยเลี้ยงน้องหน่อยที่บ้านต่างจังหวัดเราก็เลยบอกว่าโอเคไปเลี้ยงน้องแล้วจะได้ไปหางานทำด้วย เพราะเราว่างงานเนื่องจากโควิดมานานมาก ไปๆมาๆพอเราหางานได้ วางแผนเรื่องงานเรื่องการเดินทาง การอยู่กินเรียบร้อย คุบกับแม่ว่าจะไปช่วยเลี้ยงน้องแค่3-4วันแล้วจะไปทำงานเลย เราก็ไปบอกแฟนว่า เราได้งานแล้วนะ แค่รอย้ายไปที่นู่น สรุปว่าประเด็นหลักของเราคือการทำงานที่นู่น เพื่อเก็บเงินเรียนต่อ แฟนเราเลยไม่พอใจที่ทีแรกเราบอกว่าจะไปเลี้ยงน้องเป็นหลักแล้วทำงานไปด้วย ไม่ใช่ไปทำงานเป็นหลัก เราเลยผิดใจกันเพราะเราก็อยากไปทำงานที่นู่นเพราะมันได้เงินเยอะกว่าที่นี่มาก สามารถเก็บเงินไปเรียนต่อได้สบายๆ แต่แฟนเราก็ไม่เข้าใจว่าทำไมไม่ทำงานที่นี่หล่ะจะไปทำไมที่ไกลๆ เขาอยากได้ความมั่นใจจากเรา เขากลัวว่าเราจะไปทำแบบเดิมอีก เราเลยบอกว่ามันได้เงินดี แถมเราสามารถทำงานได้ทันทีเพราะเราคุยกับพี่ที่เขารับสมัครเรียบร้อยแล้ว แฟนเราเลยขอจะไปด้วย แฟนจะดรอปเรียนแล้วตามไปด้วย เราก็ไม่ยอม เราเริ่มอยากใช้ชีวิตคนเดียวอีกครั้ง อยากมีชีวิตแบบที่อยากมี อยากอยู่คนเดียว อยากใช้ชีวิตอยากเป็นอิสระ ตอนนั้นเราพูดกับแฟนแบบไม่ได้คิดอะไรเลย คิดถึงแต่ภาพชีวิตในแบบที่เราอยากมี คิดแค่ว่าอยากไปคนเดียวอยากมีชีวิตอิสระ แฟนเราก็จะฆ่าตัวตายอีกครั้ง เพราะถ้าเราไม่อยู่กับเค้าเค้าก็ไม่มีเหตุผลจะต้องอยู่ เขาบอกว่าเขาเหนื่อยที่จะต้องมาเจออะไรแบบนี้ เขาอยากพอแล้ว เขาบอกว่าถ้าเราจะไปเราก็ต้องแลกกับชีวิตของเขา สรุปว่าเรายอมค่ะ เรายืนยันที่จะไป สถานการณ์เริ่มแย่ลง เราคุยกันอีกครั้งมันแย่มาก แล้วยิ่งเรายืนยันจะไปเขายิ่งรู้สึกว่าเราไม่เห็นค่าของเขาเลย เราเลยเปลี่ยนใจอยากจะอยู่ต่อไม่ไปแล้วเพราะเราคงทนรับกับทุกอย่างที่จะเกิดขึ้นไม่ได้ แต่เราขอไปหาแม่ช่วยแม่เลี้ยงน้องได้ไหม เราขอเขาไปอาทิตย์นึง แต่ว่าจะไม่ทำงานแล้ว ขอแค่ปีหน้ายังได้ไปเรียนแบบที่วางแผนไว้ก็พอ พอเคลียจบ เขาก็ตกลงให้มา แต่มีข้อตกลงว่าถ้าเราจะหนีหรือทุกอย่างไม่เป็นไปตามที่คุยไว้ เขาจะบอกทุกคนเรื่องนี้ จะประจาร จะโพสต์ จะทำให้สังคมได้รับรู้ทุกอย่าง เราก็ตอบตกลงเพราะเราจะไม่เปลี่ยนแผนแน่ๆ เราก็อยากเริ่มต้นใหม่ อยากเริ่มทำความเข้าใจใหม่อยากเปลี่ยนตัวเองอีกครั้ง พอเรามาเลี้ยงน้องได้4วัน แม่เราขอให้อยู่ต่อเพราะเราช่วยแบ่งเบาได้เยอะ เราเลยบอกแฟนแต่แฟนไม่โอเคมากๆ เพราะเราเคยขอไว้แค่อาทิตย์เดียว ถ้าเราไม่กลับเขาจะให้เราแลกอนาคตของเรากับชีวิตของเขา เราก็ไม่รู้จะทำยังไง อีกคนก็แม่ที่เราก็ไม่ได้มาหาหลายปี เคยบอกจะมาหาหลายครั้งแต่ก็ปฏิเสธหาข้ออ้างไม่มาทุกครั้งเพราะแฟนเราก็ไม่ค่อยอยากให้มา แม่ก็บอกว่าเราพึ่งพาไม่ได้ เราก็อยากอยู่นะเพราะมารอบนี้ก็ไม่รู้จะได้มาอีกเมื่อไหร่ เราก็เลยพยายามอธิบายกับแฟนเพราะแม่เราขอ เขาก็บอกว่าจะให้เขาบอกแม่เราไหมเรื่องที่เราทำกับเขาไว้เผื่อแม่เราจะเข้าใจเขาบ้าง เราก็ไม่อยากให้เขาบอก สถานการณ์เริ่มแย่ลง เขาบอกว่าเขาให้เราอยู่กับแม่ต่ออีกอาทิตย์แต่อนาคตเราเรื่องเรียนของเราก็ให้ไปแลกกับชีวิตของเขาเอาเอง เขาบอกว่าถึงเราจะไม่อยู่ต่อถึงเราจะอยู่แค่อาทิตย์เดียวแต่ยังไงก็ไม่มีอะไรเปลี่ยน เรื่องเรียนเราก็ต้องมาแลกกับชีวิตเขาเหมือนเดิม ทุกอย่างแย่ลงมากๆ เราก็พยายามจะคุยกับแม่ว่าเราจะกลับเพราะแฟนไม่โอเค แต่เรายังไม่กล้าบอกเรื่องที่เราทำ เราเคยคุยกันไว้ว่าถ้าเรากล้าแลกกับชีวิตเขา เราก็ต้องยอมรับสิ่งที่จะเกิดขึ้นตามมาให้ได้ปัญหาต่างๆการตอบคำถาม การสู้หน้าคนในสังคม ถ้าเราผ่านไปได้ถ้าเรารับได้ เราก็สมควรที่จะได้ใช้ชีวิตแบบที่เราอยากมี ทุกคนคิดเห็นยังไงและมีอะไรจะแนะนำคอมเม้นได้เลยนะคะ ที่เล่ามาอาจจะไม่ละเอียดมาก ก็เล่าคร่าวๆให้ได้พอเข้าใจเรื่องราว เรารู้ว่าเรื่องที่เราทำมันแย่มาก และเห็นแก่ตัว แต่เราก็ยังอยากมีชีวิตแบบที่อยากมี อยากทำอะไรๆที่อยากทำอีกหลายๆอย่าง เราอยากเลือกชีวิตของตัวเอง แต่เราก็ต้องยอมแลกกับชีวิตของแฟนเรา และต้องยอมรับสิ่งที่จะเกิดขึ้นตามมาอีกมากมายไม่รู้ว่าจะหนักหนาสักแค่ไหน เขาบอกว่าเขาพอใจแล้วเขาพร้อมที่จะไป มันเริ่มหนักขึ้นเรื่อยไป พอมีอะไรมากระทบจิตใจเขาก็จะแย่มากๆ เราว่าแฟนเราน่าจะเป็นซึมเศร้าด้วยแต่ก็ไม่แน่ใจ 100%ค่ะ เรื่องนี้เราตัดสินใจบอกเพื่อนที่เราไว้ใจได้ไป2-3คนค่ะ แฟนเราระแวงและไม่ยอมปล่อยให้เราไปไหนก็เพราะเราเคยสร้างสิ่งที่เจ็บปวดให้กับเขา แฟนเราก็บอกว่าไม่ไหวแล้วไม่อยากรับรู้อะไรที่เจ็บปวดอีกแล้ว ต้องมาเจออะไรที่ทำให้รู้สึกแย่ซ้ำแล้วซ้ำเล่า ส่วนเราก็ไม่อยากมาติดบ่วงที่ตัวเองผูกไว้ แต่เราก็กลัวไปหมดทุกอย่าง เราไม่รู้ว่าควรตัดสินใจยังไง เราไม่ได้อยากขอให้ทุกคนเข้าใจเรา อ่านถึงตรงนี้คงมีแต่คนบอกว่าเราเห็นแก่ตัว คงสาปแช่งเรา ด่าเรา หรืออาจจะมีคนที่เข้าใจเรา เราไม่ได้หวังอะไรเราแค่อยากให้ระบายเรื่องนี้ให้คนอื่นๆ รู้ เผื่อจะได้คำแนะไม่มากก็น้อยค่ะ ขอบคุณทุกคนที่อ่านมาถึงตรงนี้นะคะ สุดท้ายนี้คงไม่มีใครสามารถเข้าใจความรู้สึกเจ็บปวดของแฟนเราได้อย่างที่แฟนเรารู้สึก ถ้าใครเคยมีเหตุการณ์แย่ๆแบบนี้ มาแชร์กันได้นะคะ ถ้าอยากแชร์ ขอบคุณมากค่ะ
สวัสดีค่ะวันนี้เราจะมาเล่าประสบการณ์อันเลวร้ายที่เราได้ทำลงไปค่ะ
คือว่าเรื่องนี้เกิดขึ้นเมื่อตอนที่เราคบกับแฟนได้ประมาณ 2ปี ค่ะ เราอายุ20 แฟน22ค่ะ เราอยู่บ้านแฟนตลอดเวลาที่คบกัน ปกติเราทำงานเงินเดือนไม่ถึงหมื่นค่ะ เราจบ ม.6 แล้วอยากทำงานก่อนเลยยังไม่ได้เรียนต่อ พ่อแม่ก็ไม่มีใครส่งค่ะ ต้องหาเองทั้งหมด เวลาเราไม่มีเงินแฟนเราก็ให้นะคะ ออกค่าข้าวให้อยากกินอะไรก็ได้กิน แต่เวลาเราอยากได้อะไรเราก็ไม่อยากขอหรอกค่ะ เพราะเวลาอยากได้อะไรจะให้ขอเป็นพันๆหรือเป็นหมื่นก็คงไม่ได้ เพราะแฟนเราก็ไม่ได้ทำงาน ยังเรียนอยู่ ก็ได้ค่าขนมจากแม่ แล้วใช้ด้วยกันค่ะ ซึ่งสำหรับเรามันก็ไม่พอค่ะ
เข้าเรื่องเลยค่ะ เรื่องมีอยู่ว่าเรามีเสี่ยเลี้ยงซึ่งทุกคนก็น่าจะรู้ดีว่ามันต้องมีอะไรแลกเงิน (จะเรียกว่าเสี่ยก็ไม่เชิงเพราะเราทำเป็นครั้งคราวแต่ทำเรื่อยๆ ครั้งละคน ทั้งหมด3คนโดยประมาณค่ะ) เราก็หาเอาตามเว็บนี่แหละค่ะ และประเด็นสำคัญคือเราทำตอนคบกับแฟนตลอดระยะเวลา2ปี โดยที่แฟนไม่รู้เลยค่ะ เราโกหกแฟนมาตลอดโกหกว่าออกไปนู่นไปนี่บ้าง แล้วก็ไปทำเรื่องแบบที่เราเล่าไปโดยที่แฟนเราก็อยู่บ้านและไม่รู้อะไรเลย เรื่องมาแดงตอนคบกับแฟนมา2ปีโดยประมาณ (เราจำเวลาได้ไม่ชัดเจน) แฟนจับได้ค่ะ เราก็เลยยอมรับ ครั้งแรกเราพูดไม่หมด จนแฟนเค้นเรื่อยๆ ก็เคลียกันไปประมาณ 2-3 รอบ แน่นอนว่าแฟนเราผิดหวังและเสียใจมาก ซึ่งที่เราทำไปก็เพราะเราอยากได้เงิน เราไม่เคยมีความสุขและไม่เคยเต็มใจสักครั้ง เราแค่ภาวนาให้มันจบๆไปจะได้ได้เงิน พอแฟนจับได้แฟนก็ให้อภัยและพยายามเข้าใจ แฟนยอมรับเราได้ค่ะ ถึงเค้าจะเสียใจมากก็ตาม เวลาผ่านไปได้ไม่นานมีเรื่องอีกแล้วค่ะ เราไปกู้เงินกับคนในเฟสบุ๊คแล้วเราหาเงินมาคืนไม่ทันเราเลยไปขอยืมแม่แฟนมา 3-4ครั้ง รวมๆแล้วเป็นเงินประมาณหมื่นกว่าบาท จำได้ว่าน่าจะประมาณหมื่นห้าหรือหมื่นหก โดยที่แฟนเราไม่รู้อีกแล้วค่ะ ปิดบังแฟนอีกแล้ว จนมีอีกครั้งที่เราไปยืมเงินจากคนอื่นมาอีกแล้วไม่อยากขอแม่แฟนแล้วเพราะเราขอยืมมาเยอะมาก เราเลยตัดสินใจบอกแฟน แล้วแฟนเำิ่วก็รู้ว่าเราเคยยืมเงินแม่มาก่อนแล้ว แฟนเราก็โกรธว่าทำไมถึงไม่เคยบอก อีกอย่างเราไม่ได้คืนด้วยค่ะ จนแม่ยกหนี้ให้เพราะเห็นว่าเราก็ไม่ค่อยมีเงิน พอเคลียจบก็ดีกันแฟนให้อภัย (ไทม์ไลน์อาจจะสลับกันนะคะเพราะเราก็ลืมว่าอันไหนเกิดก่อนเกิดหลัง) แล้วมีครั้งนึงตอนแฟนจับได้เรื่องเรามีคนเลี้ยงเราก็วางแผนจะไปอยู่หอ เพราะเราไม่อยากอยู่กับแฟนแล้ว ในเมื่อรู้แล้วเราก็ไม่ได้อยากให้เค้ายอมรับ ทีแรกก็คิดว่าทำไมไม่เลิกกับเราไปซะเราทำกับเขาขนาดนี้ เรารู้สึกผิดและรู้สึกละอายใจมากที่ทำแบบนี้ แต่ก่อนที่แฟนจะจับได้เราก็เลิกทำมาสักพักแล้ว แต่คนที่เคยเลี้ยงเราเขาติดต่อมาอีกจนทำให้แฟนจับได้ หลังจากแฟนจับได้แฟนก็เริ่มระแวงกลัวเราจะกลับไปทำอีก แฟนเลยตาม gps เข้าเมล เข้าไลน์ และติดตามทุกช่องทาง แต่มันก็เป็นผลจากการกระทำของเราทั้งสิ้น ตอนเราบอกจะเลิกกับเค้าแล้วจะไปอยู่ที่อื่นเขาก็ไม่อยากให้ไป ถ้าเราไปเขาจะฆ่าตัวตาย เขาบอกว่าเขารับเราได้ขนาดนี้แล้วยังจะทิ้งเขาไปหรอไม่คิดจะรับผิดชอบอะไรเลยหรอ เราเลยยอมอยู่เพราะเราก็ยังรักและเราก็ไม่อยากให้เขาตายเพราะเรา อีกอย่างมันจะเป็นตราบาปติดตัวเราไปตลอดชีวิต อยู่มาวันหนึ่งเราบอกแฟนว่าจะไปหาแม่ที่ต่างจังหวัดแต่จริงๆเราแอบจองหอไว้แล้ว (วางแผนจะย้ายไปอยู่หอโดยไม่ให้แฟนรู้) แฟนก็ยอมให้ไปเพราะคิดว่าเราจะไปหาแม่จริงๆ ถึงแม้จะคิดมากและไม่อยากให้ไปก็ตาม แฟนมาส่งเราขึ้นรถตู้จากนั้นเราปิด gps เปลี่ยนรหัสไลน์ เปลี่ยนทุกอย่าง เปิดโหมดเครื่องบิน ทำให้ทุกอย่างขาดการติดต่อ ตอนนั้นเรารู้สึกแย่มากที่ทำแบบนี้แต่ก็คงไม่เท่าแฟนเรา แฟนเราไม่ได้นอนทั้งคืนคอยแชทหา โทรหาเพื่อนไป พี่ๆ โทรหาแม่เรา เราหนีไปที่หอสำเร็จแต่เราอยู่ได้แค่คืนเดียว เราก็เปิดเน็ตดูข้อความที่แฟนส่งมา ตอนแรกแฟนก็โกรธมาก แต่พอเราหายไปแฟนก็เป็นห่วง พอเราตอบกลับข้อความไปแฟนเราก็บอกว่าจะปล่อยเราไปแต่เขาจะจบชีวิตตัวเอง เราเลยยอมกลับไป ครั้งนี้ได้เคลียกันครั้งใหญ่ เขาบังคับให้เราโทรไปเล่าสิ่งที่เกิดขึ้นให้คนในครอบครัวฟัง เราก็ทำตาม แม่เราก็บอกว่าถ้าเขาจะฆ่าตัวตายเราก็ทนอยู่ไปเถอะลูก เพราะเราก็ทำเขาไว้เยอะ แล้วก็มีดราม่าร้องห่มร้องไห้ไปตามสเต็ป พอจบเรื่องนี้เราก็กลับมาอยู่ด้วยกันใช้ชีวิตกันปกติโดยที่เราสร้างแผลใจให้แฟนไว้เยอะมาก แต่เขาก็พยายามอยู่กับเรา ยอมรับเรา เรื่องราวผ่านมาจนถึงปัจจุบันคบกันได้3ปี ทุกอย่างเป็นปกติ จนเรามีแพลนจะไปเรียนต่อปีหน้า แล้วเราได้คุยกับแม่พอดี แม่บอกอยากให้ไปช่วยเลี้ยงน้องหน่อยที่บ้านต่างจังหวัดเราก็เลยบอกว่าโอเคไปเลี้ยงน้องแล้วจะได้ไปหางานทำด้วย เพราะเราว่างงานเนื่องจากโควิดมานานมาก ไปๆมาๆพอเราหางานได้ วางแผนเรื่องงานเรื่องการเดินทาง การอยู่กินเรียบร้อย คุบกับแม่ว่าจะไปช่วยเลี้ยงน้องแค่3-4วันแล้วจะไปทำงานเลย เราก็ไปบอกแฟนว่า เราได้งานแล้วนะ แค่รอย้ายไปที่นู่น สรุปว่าประเด็นหลักของเราคือการทำงานที่นู่น เพื่อเก็บเงินเรียนต่อ แฟนเราเลยไม่พอใจที่ทีแรกเราบอกว่าจะไปเลี้ยงน้องเป็นหลักแล้วทำงานไปด้วย ไม่ใช่ไปทำงานเป็นหลัก เราเลยผิดใจกันเพราะเราก็อยากไปทำงานที่นู่นเพราะมันได้เงินเยอะกว่าที่นี่มาก สามารถเก็บเงินไปเรียนต่อได้สบายๆ แต่แฟนเราก็ไม่เข้าใจว่าทำไมไม่ทำงานที่นี่หล่ะจะไปทำไมที่ไกลๆ เขาอยากได้ความมั่นใจจากเรา เขากลัวว่าเราจะไปทำแบบเดิมอีก เราเลยบอกว่ามันได้เงินดี แถมเราสามารถทำงานได้ทันทีเพราะเราคุยกับพี่ที่เขารับสมัครเรียบร้อยแล้ว แฟนเราเลยขอจะไปด้วย แฟนจะดรอปเรียนแล้วตามไปด้วย เราก็ไม่ยอม เราเริ่มอยากใช้ชีวิตคนเดียวอีกครั้ง อยากมีชีวิตแบบที่อยากมี อยากอยู่คนเดียว อยากใช้ชีวิตอยากเป็นอิสระ ตอนนั้นเราพูดกับแฟนแบบไม่ได้คิดอะไรเลย คิดถึงแต่ภาพชีวิตในแบบที่เราอยากมี คิดแค่ว่าอยากไปคนเดียวอยากมีชีวิตอิสระ แฟนเราก็จะฆ่าตัวตายอีกครั้ง เพราะถ้าเราไม่อยู่กับเค้าเค้าก็ไม่มีเหตุผลจะต้องอยู่ เขาบอกว่าเขาเหนื่อยที่จะต้องมาเจออะไรแบบนี้ เขาอยากพอแล้ว เขาบอกว่าถ้าเราจะไปเราก็ต้องแลกกับชีวิตของเขา สรุปว่าเรายอมค่ะ เรายืนยันที่จะไป สถานการณ์เริ่มแย่ลง เราคุยกันอีกครั้งมันแย่มาก แล้วยิ่งเรายืนยันจะไปเขายิ่งรู้สึกว่าเราไม่เห็นค่าของเขาเลย เราเลยเปลี่ยนใจอยากจะอยู่ต่อไม่ไปแล้วเพราะเราคงทนรับกับทุกอย่างที่จะเกิดขึ้นไม่ได้ แต่เราขอไปหาแม่ช่วยแม่เลี้ยงน้องได้ไหม เราขอเขาไปอาทิตย์นึง แต่ว่าจะไม่ทำงานแล้ว ขอแค่ปีหน้ายังได้ไปเรียนแบบที่วางแผนไว้ก็พอ พอเคลียจบ เขาก็ตกลงให้มา แต่มีข้อตกลงว่าถ้าเราจะหนีหรือทุกอย่างไม่เป็นไปตามที่คุยไว้ เขาจะบอกทุกคนเรื่องนี้ จะประจาร จะโพสต์ จะทำให้สังคมได้รับรู้ทุกอย่าง เราก็ตอบตกลงเพราะเราจะไม่เปลี่ยนแผนแน่ๆ เราก็อยากเริ่มต้นใหม่ อยากเริ่มทำความเข้าใจใหม่อยากเปลี่ยนตัวเองอีกครั้ง พอเรามาเลี้ยงน้องได้4วัน แม่เราขอให้อยู่ต่อเพราะเราช่วยแบ่งเบาได้เยอะ เราเลยบอกแฟนแต่แฟนไม่โอเคมากๆ เพราะเราเคยขอไว้แค่อาทิตย์เดียว ถ้าเราไม่กลับเขาจะให้เราแลกอนาคตของเรากับชีวิตของเขา เราก็ไม่รู้จะทำยังไง อีกคนก็แม่ที่เราก็ไม่ได้มาหาหลายปี เคยบอกจะมาหาหลายครั้งแต่ก็ปฏิเสธหาข้ออ้างไม่มาทุกครั้งเพราะแฟนเราก็ไม่ค่อยอยากให้มา แม่ก็บอกว่าเราพึ่งพาไม่ได้ เราก็อยากอยู่นะเพราะมารอบนี้ก็ไม่รู้จะได้มาอีกเมื่อไหร่ เราก็เลยพยายามอธิบายกับแฟนเพราะแม่เราขอ เขาก็บอกว่าจะให้เขาบอกแม่เราไหมเรื่องที่เราทำกับเขาไว้เผื่อแม่เราจะเข้าใจเขาบ้าง เราก็ไม่อยากให้เขาบอก สถานการณ์เริ่มแย่ลง เขาบอกว่าเขาให้เราอยู่กับแม่ต่ออีกอาทิตย์แต่อนาคตเราเรื่องเรียนของเราก็ให้ไปแลกกับชีวิตของเขาเอาเอง เขาบอกว่าถึงเราจะไม่อยู่ต่อถึงเราจะอยู่แค่อาทิตย์เดียวแต่ยังไงก็ไม่มีอะไรเปลี่ยน เรื่องเรียนเราก็ต้องมาแลกกับชีวิตเขาเหมือนเดิม ทุกอย่างแย่ลงมากๆ เราก็พยายามจะคุยกับแม่ว่าเราจะกลับเพราะแฟนไม่โอเค แต่เรายังไม่กล้าบอกเรื่องที่เราทำ เราเคยคุยกันไว้ว่าถ้าเรากล้าแลกกับชีวิตเขา เราก็ต้องยอมรับสิ่งที่จะเกิดขึ้นตามมาให้ได้ปัญหาต่างๆการตอบคำถาม การสู้หน้าคนในสังคม ถ้าเราผ่านไปได้ถ้าเรารับได้ เราก็สมควรที่จะได้ใช้ชีวิตแบบที่เราอยากมี ทุกคนคิดเห็นยังไงและมีอะไรจะแนะนำคอมเม้นได้เลยนะคะ ที่เล่ามาอาจจะไม่ละเอียดมาก ก็เล่าคร่าวๆให้ได้พอเข้าใจเรื่องราว เรารู้ว่าเรื่องที่เราทำมันแย่มาก และเห็นแก่ตัว แต่เราก็ยังอยากมีชีวิตแบบที่อยากมี อยากทำอะไรๆที่อยากทำอีกหลายๆอย่าง เราอยากเลือกชีวิตของตัวเอง แต่เราก็ต้องยอมแลกกับชีวิตของแฟนเรา และต้องยอมรับสิ่งที่จะเกิดขึ้นตามมาอีกมากมายไม่รู้ว่าจะหนักหนาสักแค่ไหน เขาบอกว่าเขาพอใจแล้วเขาพร้อมที่จะไป มันเริ่มหนักขึ้นเรื่อยไป พอมีอะไรมากระทบจิตใจเขาก็จะแย่มากๆ เราว่าแฟนเราน่าจะเป็นซึมเศร้าด้วยแต่ก็ไม่แน่ใจ 100%ค่ะ เรื่องนี้เราตัดสินใจบอกเพื่อนที่เราไว้ใจได้ไป2-3คนค่ะ แฟนเราระแวงและไม่ยอมปล่อยให้เราไปไหนก็เพราะเราเคยสร้างสิ่งที่เจ็บปวดให้กับเขา แฟนเราก็บอกว่าไม่ไหวแล้วไม่อยากรับรู้อะไรที่เจ็บปวดอีกแล้ว ต้องมาเจออะไรที่ทำให้รู้สึกแย่ซ้ำแล้วซ้ำเล่า ส่วนเราก็ไม่อยากมาติดบ่วงที่ตัวเองผูกไว้ แต่เราก็กลัวไปหมดทุกอย่าง เราไม่รู้ว่าควรตัดสินใจยังไง เราไม่ได้อยากขอให้ทุกคนเข้าใจเรา อ่านถึงตรงนี้คงมีแต่คนบอกว่าเราเห็นแก่ตัว คงสาปแช่งเรา ด่าเรา หรืออาจจะมีคนที่เข้าใจเรา เราไม่ได้หวังอะไรเราแค่อยากให้ระบายเรื่องนี้ให้คนอื่นๆ รู้ เผื่อจะได้คำแนะไม่มากก็น้อยค่ะ ขอบคุณทุกคนที่อ่านมาถึงตรงนี้นะคะ สุดท้ายนี้คงไม่มีใครสามารถเข้าใจความรู้สึกเจ็บปวดของแฟนเราได้อย่างที่แฟนเรารู้สึก ถ้าใครเคยมีเหตุการณ์แย่ๆแบบนี้ มาแชร์กันได้นะคะ ถ้าอยากแชร์ ขอบคุณมากค่ะ