หลังจากกระทู้สุดท้ายปี 2561 แล้วห้องก็เงียบสนิท ทุกสิ่งทุกอย่าง เกิดขึ้น ตั้งอยู่ แล้วก็ดับไป เฉกเช่นเดียวกันกับห้องนี้

แวะเข้ามาเยี่ยมแล้วก็ขอลงสักเพลงเป็นของฝากแล้วกันครับ


เพลงนี้ มีเพื่อนชาวญี่ปุ่นแปลเนื้อเพลงเป็นภาษาไทยให้ เพราะลำพังผมเองคงแปลไม่ออก ผมได้เรียบเรียงคำแปลออกมา จะมีผิดเพี้ยนไปบ้างเพราะกลอนพาไปนะครับ

มือทั้งสอง ของเธอ ถือดอกไม้
เดินขึ้นไป บนทางชัน ฉันตามหลัง
หิ้วถังน้อย ตามไปด้วย จนถึงยัง
ณ.ที่ฝัง สรีราง- คารมารดา
 
ถอนต้นหญ้า ที่รกคา หน้าแผ่นหิน
ฉันได้ยิน เสียงของเธอ สะอื้นหา
พนมมือ ถือดอกไม้ ไหว้บูชา
บอกกล่าวว่า จะดูแล เธออย่างดี 
 
ได้โปรดมอบ คนสำคัญ ของคุณแม่
ให้ดูแล โดยตัวผม คนคนนี้
จะถนอม ให้ไออุ่น ดุจรวี
สาดแสงสี ที่อบอุ่น กรุ่นหทัย
 
เทะดะหมะ สุดแหนหวง ของเธอนั้น
ถนอมมัน เพราะเป็นของ แม่เธอให้
จะหวงแหน และถนอม เธอร่ำไป
เพราะฉันได้ รับมอบมา จากแม่เธอ 
 
รวมใบแห้ง มาเผาไฟ ให้ไออุ่น
เธอพำพึม ว่าขอบคุณ อยู่เสมอ
วันหิกัง ผ่านพ้นไป แล้วนะเธอ
จะได้เจอ ความอบอุ่น ที่ห้องเรา
 
 
手玉 (Tedama) คือ ของเล่นของเด็กผู้หญิง มีลักษณะเป็นผ้าที่เย็บเป็นลูกกลม ๆ เล็ก ๆ ใส่
เมล็ดถั่วเขียวหรือถั่วเมล็ดเล็ก ๆ ไว้ด้านใน
 
彼岸 (higan) คือ Spring Equinoctial Week วันที่คนญี่ปุ่นไปไหว้บรรพบุรุษ