เป็นโรคที่ใช้เงินแล้วรู้สึกผิดทำไงดีคะ

เมื่อก่อนสมัยเรียน พ่อแม่ตามใจมากค่ะ อยากไปเที่ยวประเทศไหนกดจองตั๋วแล้วไปเลย 
ตปท.ต้องปีนึง2 ึ ครั้งส่วนใหญ่ไปคนเดียว 
เครื่องสำอาง ครีม ต้อง ลาแมร์ ysl เคาเตอร์แบรนด์เท่านั้น ทำผมครั้งนึงร้านประจำต้อง 6000+ บางครั้งเป็นหมื่น  
ขับรถไม่เป็นค่ะ แต่ก็นั่งรถเมย์ รถไฟฟ้าไม่เป็น นั่งแท็กซี่มาตลอด อยากกินไรก็ซื้อกิน  
ตอนมหาลัยพึ่งมีแฟนแบบป๊อปปี้เลิฟ ยิ่งแล้วใหญ่แฟนไม่เคยให้จ่ายเงินเลยสักบาท พาไปกินร้านหรูๆในโรงแรมตลอด(ปล.แต่แฟนคนนั้นยังดีที่สอนเราหาเงินใช้เองจนขอพ่อแม่น้อยลงมาก)

พอโตขึ้น ต้องทำงานเองพ่อแม่ไม่ให้100%แล้ว รับรู้รสชาติการหาเงินช่างลำบาก กลายเป็นคนไม่กล้าใช้เงิน 😭
นึกย้อนกลับไปเงินที่ใช้สมัยวัยรุ่นแล้วเสียดายมาก ผ่านไปแล้วไม่รู้เสียดายทำไม 😨😨😨
เมื่อวานเผลอไปกินไวน์คอนเนคชั่นไป 800 บาทรู้สึกผิดจนถึงวันนี้ค่ะ  เครื่องสำอางทำลิปสติกหายก็แอบรู้สึกเสียดายมาเป็นเดือนแล้ว
เสื้อผ้า รองเท้า ไม่กล้าซื้อ อ้วนขึ้นจนใส่กางเกงไม่เข้าแล้ว เหลือใส่ได้แค่2ตัวก็ใส่วนไปค่ะ เสียดายตัง 
รองเท้าก็ไม่กล้าซื้อ ใส่แตะ99บาท
ทำผมครั้งแรกในรอบ6เดือนจ่ายไป2500 รู้สึกผิดมากค่ะ ย้ำคิดตลอดว่าไม่น่าเลย 
ล่าสุดแฟนอยากพาไปดินเนอร์ สมัยเรียนเวลามีแฟนพาไปคงดีใจ โรแมนติก ตอนนี้ไม่อยากไปค่ะเสียดายเงิน 
ถึงเป็นเงินแฟนก็เสียดายค่ะ คงกินไม่ลง แค่นึกก็เสียดายแล้ว 
กลายเป็นคนย้ำคิด เรื่องเงินจนไม่มีความสุขเลยค่ะ 
เรารู้สึกว่าตัวเองโทรมลงมาก ด้วยความเป็นผู้หญิง จะสวยต้องดูแลตัวเองบ้าง นี่งกจนไม่กล้าจ่ายอะไรเลย
ไม่ใช่ไม่อยากใช้นะคะ อยากได้เยอะแยะเลยค่ะ อยากได้เสื้อผ้าใหม่ อยากไปเข้าคลินิกเสริมความงามบ้าง อยากได้เครื่องสำอาง
แต่ใช้ไม่ลงค่ะ ถ้าใช้แล้วจะรู้สึกผิดทีหลัง

แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่