ขอเกริ่นก่อนเลยนะคะ ดิชั้นกับแฟนมีอายุห่างกันมากพอสมควรค่ะ แฟนอายุมากกว่านะคะ ส่วนตัวแฟนมีลูกติดค่ะ แต่เราไม่ได้มีปัญหากับลูกติดของแฟน เรามีปัญหากับแม่แฟนค่ะ แม่ของแฟนเราจะโทรหาแฟนเราบ่อยมากๆ ในตอนแรกๆ เราก็คิดว่า สงสัยเค้าคงคิดถึง เพราะแยกครอบครัวออกมาอยู่แล้ว จึงไม่ได้ติดใจอะไร แต่นานๆเข้า เวลาแม่แฟนโทรมาหา แฟนเราจะแอบไปคุยโทรศัพท์ค่ะ เราก็คิดว่า ใช่แม่หรือป่าวทำไมต้องแอบไปคุย มารู้ทีหลังค่ะว่า ทุกครั้งที่แม่โทรมา เค้าจะมาขอเงินแฟนเราทุกครั้งเลยค่ะ แฟนเราจ่ายให้แม่เค้าต่อเดือน 7000 บาทนะคะ ไม่รวมค่ากินที่เซ็นไว้กับร้านค้า ซึ่งแฟนเราก็เป็นคนจ่ายค่ะ แม่จะโทรมาเสมอๆ ขอทีละ 3000-6000 ค่ะ จนเราทนไม่ไหว หลังๆมาแฟนเราเค้าก็เกรงใจเราค่ะ เพราะเงินทุกอย่างเค้าให้แม่หมด ไม่มีแม้แต่เงินกินข้าว เราก็สงสารแฟนเรานะคะ แต่ก็โมโหที่ทำไมไม่พูดกับแม่ไปบ้าง ว่าเงินไม่พอกิน คือเราเข้าใจนะคะ ว่ามันเป็นหน้าที่ที่ลูกจะต้องดูแลแม่ แล้วก็ให้เงินเดือนกับแม่ แต่ส่วนตัวเราคิดว่ามันมากเกินไปมั้ยคะ พอแม่เริ่มไม่ได้เงินแบบที่เคยได้บ่อยๆ ก็ตามสเตปเลยค่ะ หาว่าเราทำของใส่ลูกเค้า ลูกเค้าหลงแต่เรา ใครพูดอะไรไม่ฟัง ซึ่งเราพูดกับแม่ไปแล้วนะคะว่า เงินทุกอย่างที่แฟนเราใช้ ก็มาจากเรา เพราะเงินแม่เอาไปหมด แม่แฟนก็ด่าเราค่ะ บอกกับเราว่า กูไม่เชื่อหรอก นั่นแหละเกาะลูกกูแด**หมด เราเลยตัดปัญหาด้วยการ ไม่ยุ่งและไม่เกี่ยวข้องกับแม่แฟนอีกเลยค่ะ แต่ถ้าเป็นเรื่องเจ็บป่วยเข้าโรงพยาบาลเราช่วยออกค่าใช้จ่ายให้ทุกครั้งนะคะ และแฟนเราก็จะปฏิเสธทุกครั้งที่แม่โทรมาขอเงินเพิ่ม ไม่ใช่ว่าใจดำนะคะ แต่มีเรื่องของการผ่อนรถด้วย ซึ่งถ้าจะมาขอเงินเพิ่มอีก เราไม่ไหวจริงๆค่ะ ซึ่งเราอยากจะรู้ว่า เราทำถูกมั้ยคะ

***ขออภัยนะคะนี่เป็นกระทู้แรกของเรา ผิดพลาดตรงไหนบอกกันได้นะคะ***