เราเรียนออนไลน์มาสักพักแล้วแม่เป็นคนที่อยากให้เรากับพี่ได้เกรดดีๆ
แต่เราไม่เข้าใจเลย แม่ชอบไปนั่งกับพี่คอยดูว่าเข้าเรียนไหม ส่วนเรานั่งคนเดียว แล้วแม่ก็ชอบเอามาพูดว่า เนี่ยๆม่เคยเห็นเข้าเรียนเลย งานก็ไม่ส่งพี่เขายังเออเข้าเรียนประมาณนี้ค่ะ
คือเราเข้าเรียนนะแต่คือเขาไม่เห็นเลยแล้วก็ชอบเอาเราไปเทียบกับพี่แล้วก็คนอื่น จนเรารู้สึกเบื่อมากแต่เราไม่เคยแสดงอาการเราจะเก็บไว้ตลอด จนเราเป็นคนที่ขี้หงุดหงิด ร้องไห้ไม่มีเหตุผลเลย ร้องไห้คนเดียวบ่อยมาก เราไม่ชอบให้ใครเห็นเพราะจะคิดว่าเราอ่อนแอ เรารู้สึกไม่ชอบตัวเอง เรารำคาญทุกอย่าง
และเราก็ไม่ชอบเลยที่จะคุยกับแม่ในเรื่องๆอื่นเพราะเราจะโดนเอาไปเปรียบ เราไม่เคยได้รับอิสระเลย ตอนเช้าก็เอาแต่หมุ่นกับเรียนๆๆๆๆทำงานๆๆๆๆๆชีวิตเราก็คือแค่นี้ จนคิดว่าถ้าโตไปแล้วชีวิตเป็นแบบนี้คงจะเลือดในสมองแตกแน่
แม่บอกว่าเราไม่ตั้งใจเรียน เอาเราไปเปรียบกับพี่
แต่เราไม่เข้าใจเลย แม่ชอบไปนั่งกับพี่คอยดูว่าเข้าเรียนไหม ส่วนเรานั่งคนเดียว แล้วแม่ก็ชอบเอามาพูดว่า เนี่ยๆม่เคยเห็นเข้าเรียนเลย งานก็ไม่ส่งพี่เขายังเออเข้าเรียนประมาณนี้ค่ะ
คือเราเข้าเรียนนะแต่คือเขาไม่เห็นเลยแล้วก็ชอบเอาเราไปเทียบกับพี่แล้วก็คนอื่น จนเรารู้สึกเบื่อมากแต่เราไม่เคยแสดงอาการเราจะเก็บไว้ตลอด จนเราเป็นคนที่ขี้หงุดหงิด ร้องไห้ไม่มีเหตุผลเลย ร้องไห้คนเดียวบ่อยมาก เราไม่ชอบให้ใครเห็นเพราะจะคิดว่าเราอ่อนแอ เรารู้สึกไม่ชอบตัวเอง เรารำคาญทุกอย่าง
และเราก็ไม่ชอบเลยที่จะคุยกับแม่ในเรื่องๆอื่นเพราะเราจะโดนเอาไปเปรียบ เราไม่เคยได้รับอิสระเลย ตอนเช้าก็เอาแต่หมุ่นกับเรียนๆๆๆๆทำงานๆๆๆๆๆชีวิตเราก็คือแค่นี้ จนคิดว่าถ้าโตไปแล้วชีวิตเป็นแบบนี้คงจะเลือดในสมองแตกแน่