วันนี้เราไปเดินเล่นกับน้องและเพื่อนๆที่น้องเล่นด้วย น้องพวกนั้นเป็นเด็กที่เราค่อนข้างสนิทด้วยเลย มีน้องคนนึงสนิทกับน้องเราเราก็ไม่รู้ว่าสนิทขนาดไหนแต่ก็เล่นด้วยกันค่อนข้างบ่อยเลยแต่ช่วงหลังมานี้น้องเขาเริ่มมาพูดไม่ดีกับน้องเราให้เราฟัง เป็นคำที่หยาบคายมากๆ ถึงขั้นที่เราต้องเอ่ยปากเตือนน้องเขาไปเราก็ไม่อะไรแค่พูดเตือนไปเฉยๆ วันนี้ก็ไปเล่นกันปกติแต่แค่มีเราไปด้วยเราเห็นว่าน้องเขาแสดงการกระทำที่เหมือนรังเกียจน้องเรา พี่เราเขาให้จับกลุ่มเป็นวงกลมแต่ไม่มีใครอยากจับมือกับน้องเราเลย ตอนนั้นน้องเดินมานั่งกับเราสีหน้าน้องไม่โอเคเลย เราเลยบอกว่านั่งนี่แหละไม่ต้องเล่นก็ได้ แต่พี่เราก็บอกว่าไปจับสิ จับกับน้องอีกคนก็ได้น้องเราก็เชื่อฟังก็เดินไปจับ เราเล่นเสร็จก็เดินกันไปทีนี้เรากับพี่ก็คุยกันมาตลอดทางว่าที่พวกนี้ไม่อยากเล่นด้วยไม่ใช่เพราะรังเกียจแต่เป็นเพราะน้องเราเข้ากับคนอื่นไม่ได้ อันนี้เราเริ่มเอะใจนะก็เห็นเล่นด้วยกันมาตลอด เราก็บอกว่าอือมาตลอดทางจนมาถึงที่พี่เขาพูดบอกว่า จะเล่นก็อย่าเลือกเพื่อนถ้าเล่นแบบนั้นก็เล่นคนเดียว น้องเขาก็บอกว่าเล่นคนเดียวก็ได้ไม่เห็นเป็นไรตอนนั้นเราไปดึงมือน้องออกมาเลยเพราะแค่เราได้ยินยังเสียความรู้สึกเลยแค่เล่นกับน้องเราไม่อยากเล่นก็แค่บอกดีๆก็ได้ไม่เห็นต้องแสดงการกระทำที่ทำให้เราเสียความรู้สึกขนาดนี้เลย ขนาดเราเป็นพี่ยังเสียใจกับคำพูด แล้วน้องเราที่ได้ยินเหมือนกันจะเสียใจขนาดไหน เราก็กลับมาถามน้องว่าเสียใจไหม ที่ได้ยินแบบนั้นน้องก็บอกว่าเสียใจมาก เราควรปลอบใจน้องยังไงดีคะเราสนิทกับบ้านนั้นแต่พอไปมันก็อึดอัดเราเป็นห่วงความรู้สึหน้องเราจัง ขอบคุณล่วงหน้าสำหรับคำแนะนำนะคะ
ฮีลใจน้องเรายังไงดี