เราตัดสินใจ ทิ้งแฟนที่คบกันมาปีกว่าๆ
แล้วหนีออกมาใช้ชีวิตคนเดียวคะ
เขาว่าเราว่าเรามองหาแต่อนาคตจนลืมคนข้างๆ
สักวันจะเราไม่เหลือใคร
ขอเล่าก่อนนะคะ ตั้งแต่วันแรกที่เขาตัดสินใจย้ายมาอยู่กับเรา ทั้งสองคนรักกันคะ เขาเป็นคนขี้หึงมาก เริ่มจากเรื่องแรกเลย เขาลาออกจากงานเพราะหึงที่เรามีหัวหน้าเป็นผู้ชาย ตามเราไปทุกที่ ตัวติดเราตลอดเวลา และภาระทุกอย่างมาตกที่เรา ค่ารถยนเขา มอเตอร์ไซเขา แถมเราเองก็มีของเรา เราอึดอัด ทำงานลำบาก เพราะแฟนเรานั่งเฝ้าที่โต๊ะทำงาน เช็คโทรศัพท์ ตอบแชทงานแทน เราทนอยู่ 3 เดือน เลยนั่งคิดว่าจะทำยังไงต่อ สรุปเราลาออกจากงานคะ มาค้าขายและให้เขาเป็นลูกมือ เพราะเรายังรักและสงสารเขา
เรื่องที่สองคะ เราค้าขายเป็นพ่อค้าคนกลางส่งของตามร้านสะดวกซื้อ เราอยากเอาน้ำมันพืชมาขายส่ง เพราะมันเล็งเห็นกำไร พอเราคุยกับเซลล์มีการแลกไลน์ แลกเบอร์ปกติ แต่เซลล์คนนี้เป็นผู้ชาย คุยดีลราคา เริ่มการค้าขายมา 1 เดือน กำไรสูงมาก ดีมากสำหรับฐานะอย่างเรา และเรื่องก็เกิดขึ้นอีกจนได้ แฟนเราไปด่าเซลล์เรื่องมากดไลค์รูปเราทุกรูป ท้าต่อย ท้าเจอ เซลล์คนนั้นโทรมาขอโทษเรา บอกว่าแฟนพี่จะดุกกระทืบผม แล้วหายไปเลยคะ ไม่กล้าส่งของให้เราอีก สรุปคือจบคะ กำไรหายหมด สินค้าหลักหายไป
เรื่องที่สาม พอเรากำไรลดลง ติดด้วยสถานการณ์โควิด เราเลยไปต่อไม่ไหว เราขอร้องให้แฟนไปหางานทำเพื่อช่วยเราบ้าง เพราะเราหาคนเดียวไม่ไหวแล้ว ขนาดมาถึงขั้นนี้ แฟนเราก็ไม่คิดหางาน แถมยังสั่งของออนไลน์มาเก็บเงินที่เราอยู่ตลอด เราจึงขอเลิก เขาด่าเราเห็นแก่ตัว เห็นแก่เงิน ด่าเราสารพัด ว่าเราเอาปัญหาแค่เขาหาเงินไม่ได้มาตัดสินเลิกกับเขา เราไม่สนใจอะไรทั้งสิ้นตอนนั้น เราช่วยจ่ายภาระเขาทุกเดือนตั้งแต่เขาไม่ทำงาน เขาช่วยเราค้าขายก็จริง แต่เขาน่าจะรู้ว่ามันไม่พอ เราถึงต้องขับแกร๊บเสริม เราอธิบาย สุดท้ายเขายอมทำงานให้เราหางานที่เหมาะกับเขา
เรื่องที่สี่ เราหางานขับรถส่งของของบริษัทเอกชนที่เพื่อนเราทำอยู่ฝากแฟนเข้าไป เขายอมทำคะ เพราะเงินเดือนรวมๆแล้ว 40k ต่อเดือน ส่วนเราก็ดีใจคะที่เขายอมทำงาน เราเองก้เอาเงินทั้งหมดที่มีมาลงทุนเรื่องงานให้เขา ส่วนเราก็ได้งานเซลล์อีกที่นึง สรุปคือเราทำงานวันแรก หัวหน้าเราเป็นผู้ชายคะ แฟนเราไปต่อยเขาถึงสำนักงานใหญ่ เราตกงานทันที และงานหายากมาก
เรื่องที่ห้า เราตกงาน เราไม่มีรายได้ เราจึงขอเขาให้รับผิดชอบค่าใช้จ่ายทั้งหมดไปก่อนแค่เดือนสองเดือน เราจะหางานให้เร็วที่สุด สรุป เขาหายไปคะ ทิ้งเราอดข้าว ไม่มีเงินติดตัว ทรมาณมากๆคะตอนนั้น แต่ก้คิดในแง่ดี เราจะไม่ต้องแบกภาระให้ใครอีก อย่างน้อยๆเราก็แค่หาเงินส่งรถเราคันเดียว ก็สบายๆ ในที่สุดเราก็หางานได้คะ เราทำค้าขายโดยใช้เครดิตเดิมที่มีกับร้านค้า ขอของไปเร่ขาย ลงของเอง ขับรถเอง จนกำลังดีขึ้นคะ รถเราส่งเดือนละ 15000 เราก็ยังเหลือใข้สบายๆ และเขากลับมาคะ กลับมาขอโทษขอคืนดี เราเจอเขาที่ตลาดกลางเมือง เขาบอกว่าเขากำลังแย่ เงินเดือน 40k ไม่พอเลย แถมมีหนี้เพิ่มอีก เจ้าหนี้กำลังตาม มีเราคนเดียวที่ช่วยได้ เราเดินหนี เราจำได้ดี ในวันที่เขารับเงินเดือนเดือนแรกและเราตกงาน เขาหายไป ทิ้งเราไว้กับค่าใข้จ่ายต่างๆ พร้อมอดข้าวหลายวัน เขากราบเรากลางตลาดเลยคะ แล้วตะโกนบอกว่ารักเรา ทุกคนในตลาดลุ้น ช่วยลุ้นให้เรายกโทษ โดยที่ไม่มีใครรุ้ว่าเราเจออะไรมาบ้าง เราสะบัดแขนและเดินออกมา
เราเดินออกมาพร้อมคำที่ทุกคนบอกว่าเราใจร้าย
เราโดนคนที่ตลาดมองแบบว่า เราใจร้ายใจดำ
เราผิดใช่ไหมคะ ที่เราห่วงอนาคตตัวเอง
เราอยากฟังความคิดเห็นคนอื่นบ้างคะ
เหตุผลของคนที่เลือกเดินจากไป เราเห็นแก่ตัวเกินไปไหม
แล้วหนีออกมาใช้ชีวิตคนเดียวคะ
เขาว่าเราว่าเรามองหาแต่อนาคตจนลืมคนข้างๆ
สักวันจะเราไม่เหลือใคร
ขอเล่าก่อนนะคะ ตั้งแต่วันแรกที่เขาตัดสินใจย้ายมาอยู่กับเรา ทั้งสองคนรักกันคะ เขาเป็นคนขี้หึงมาก เริ่มจากเรื่องแรกเลย เขาลาออกจากงานเพราะหึงที่เรามีหัวหน้าเป็นผู้ชาย ตามเราไปทุกที่ ตัวติดเราตลอดเวลา และภาระทุกอย่างมาตกที่เรา ค่ารถยนเขา มอเตอร์ไซเขา แถมเราเองก็มีของเรา เราอึดอัด ทำงานลำบาก เพราะแฟนเรานั่งเฝ้าที่โต๊ะทำงาน เช็คโทรศัพท์ ตอบแชทงานแทน เราทนอยู่ 3 เดือน เลยนั่งคิดว่าจะทำยังไงต่อ สรุปเราลาออกจากงานคะ มาค้าขายและให้เขาเป็นลูกมือ เพราะเรายังรักและสงสารเขา
เรื่องที่สองคะ เราค้าขายเป็นพ่อค้าคนกลางส่งของตามร้านสะดวกซื้อ เราอยากเอาน้ำมันพืชมาขายส่ง เพราะมันเล็งเห็นกำไร พอเราคุยกับเซลล์มีการแลกไลน์ แลกเบอร์ปกติ แต่เซลล์คนนี้เป็นผู้ชาย คุยดีลราคา เริ่มการค้าขายมา 1 เดือน กำไรสูงมาก ดีมากสำหรับฐานะอย่างเรา และเรื่องก็เกิดขึ้นอีกจนได้ แฟนเราไปด่าเซลล์เรื่องมากดไลค์รูปเราทุกรูป ท้าต่อย ท้าเจอ เซลล์คนนั้นโทรมาขอโทษเรา บอกว่าแฟนพี่จะดุกกระทืบผม แล้วหายไปเลยคะ ไม่กล้าส่งของให้เราอีก สรุปคือจบคะ กำไรหายหมด สินค้าหลักหายไป
เรื่องที่สาม พอเรากำไรลดลง ติดด้วยสถานการณ์โควิด เราเลยไปต่อไม่ไหว เราขอร้องให้แฟนไปหางานทำเพื่อช่วยเราบ้าง เพราะเราหาคนเดียวไม่ไหวแล้ว ขนาดมาถึงขั้นนี้ แฟนเราก็ไม่คิดหางาน แถมยังสั่งของออนไลน์มาเก็บเงินที่เราอยู่ตลอด เราจึงขอเลิก เขาด่าเราเห็นแก่ตัว เห็นแก่เงิน ด่าเราสารพัด ว่าเราเอาปัญหาแค่เขาหาเงินไม่ได้มาตัดสินเลิกกับเขา เราไม่สนใจอะไรทั้งสิ้นตอนนั้น เราช่วยจ่ายภาระเขาทุกเดือนตั้งแต่เขาไม่ทำงาน เขาช่วยเราค้าขายก็จริง แต่เขาน่าจะรู้ว่ามันไม่พอ เราถึงต้องขับแกร๊บเสริม เราอธิบาย สุดท้ายเขายอมทำงานให้เราหางานที่เหมาะกับเขา
เรื่องที่สี่ เราหางานขับรถส่งของของบริษัทเอกชนที่เพื่อนเราทำอยู่ฝากแฟนเข้าไป เขายอมทำคะ เพราะเงินเดือนรวมๆแล้ว 40k ต่อเดือน ส่วนเราก็ดีใจคะที่เขายอมทำงาน เราเองก้เอาเงินทั้งหมดที่มีมาลงทุนเรื่องงานให้เขา ส่วนเราก็ได้งานเซลล์อีกที่นึง สรุปคือเราทำงานวันแรก หัวหน้าเราเป็นผู้ชายคะ แฟนเราไปต่อยเขาถึงสำนักงานใหญ่ เราตกงานทันที และงานหายากมาก
เรื่องที่ห้า เราตกงาน เราไม่มีรายได้ เราจึงขอเขาให้รับผิดชอบค่าใช้จ่ายทั้งหมดไปก่อนแค่เดือนสองเดือน เราจะหางานให้เร็วที่สุด สรุป เขาหายไปคะ ทิ้งเราอดข้าว ไม่มีเงินติดตัว ทรมาณมากๆคะตอนนั้น แต่ก้คิดในแง่ดี เราจะไม่ต้องแบกภาระให้ใครอีก อย่างน้อยๆเราก็แค่หาเงินส่งรถเราคันเดียว ก็สบายๆ ในที่สุดเราก็หางานได้คะ เราทำค้าขายโดยใช้เครดิตเดิมที่มีกับร้านค้า ขอของไปเร่ขาย ลงของเอง ขับรถเอง จนกำลังดีขึ้นคะ รถเราส่งเดือนละ 15000 เราก็ยังเหลือใข้สบายๆ และเขากลับมาคะ กลับมาขอโทษขอคืนดี เราเจอเขาที่ตลาดกลางเมือง เขาบอกว่าเขากำลังแย่ เงินเดือน 40k ไม่พอเลย แถมมีหนี้เพิ่มอีก เจ้าหนี้กำลังตาม มีเราคนเดียวที่ช่วยได้ เราเดินหนี เราจำได้ดี ในวันที่เขารับเงินเดือนเดือนแรกและเราตกงาน เขาหายไป ทิ้งเราไว้กับค่าใข้จ่ายต่างๆ พร้อมอดข้าวหลายวัน เขากราบเรากลางตลาดเลยคะ แล้วตะโกนบอกว่ารักเรา ทุกคนในตลาดลุ้น ช่วยลุ้นให้เรายกโทษ โดยที่ไม่มีใครรุ้ว่าเราเจออะไรมาบ้าง เราสะบัดแขนและเดินออกมา
เราเดินออกมาพร้อมคำที่ทุกคนบอกว่าเราใจร้าย
เราโดนคนที่ตลาดมองแบบว่า เราใจร้ายใจดำ
เราผิดใช่ไหมคะ ที่เราห่วงอนาคตตัวเอง
เราอยากฟังความคิดเห็นคนอื่นบ้างคะ