เราแค่ไม่เข้าใจน้องอะค่ะ บางทีเราถามหรือพ่อแม่ถามน้องก็จะตอบกลับด้วยน้ำเสียงไม่พอใจทำหน้าทำตาจริงจัง ทั้งบ้านก็งงกันว่า เอ้าเราแค่ถามทำไมถึงต้องทำอะไรแบบนั้น พอเราพูดอธิบายไปว่า เวลามีคนถามอะไรก็ควรที่จะตอบเขาดีๆไม่ใช่หรอไม่ใช่ทำแบบนี้ สุดท้ายก็มานั่งร้องไห้บีบน้ำตา ทั้งๆยังไม่มีใครว่าอะไร เราไม่เข้าใจหรอกนะคะว่าน้องจะโกรธเราเรื่องอะไรแต่เราใช้เหตุผลที่จะคุยกับน้องแต่น้องกลับทำท่าทีเหมือนจะไม่สนใจ จะแคร์แต่คนนอก บางทีก็เหนื่อยค่ะไม่อยากมานั่งทะเลาะอธิบายเหตุผลเราไม่อยากให้น้องติดนิสัยแบบนี้เวลาไปคุยกับคนอื่นค่ะไม่อยากให้คนอื่นมาว่าได้ ใครพอจะมีเหตุผลดีๆที่เราควรทำความเข้าใจน้องได้บ้างคะ หรือใครแนะนำอะไรก็ได้นะคะ ขอบคุณค่ะ