ตามหัวข้อเลยนะคะ พึ่งเลิกกับแฟนได้ไม่นาน (โดนบอกเลิก) หลังเลิกกันไปเขาก็บอกว่าเรายังเป็นเพื่อนกันได้ แต่เรายังทำใจเป็นเพื่อนไม่ได้ แรกๆก็ฝืนคุยกับเขาเหมือนเพื่อนและเขาก็คุยกับเราแบบเพื่อนเช่นกันค่ะ แต่ความรู้สึกข้างในเรามันไม่ได้จริงๆ ใจก็แอบหวังว่ามันจะกลับมาเป็นเหมือนเดิมเลยฝืนคุยกันสถานะเพื่อนเพราะคิดว่ายังดีกว่าเขาหายไป (เลิกเพราะหมดรักไม่ได้มีคนอื่น) แต่กลับกลายเป็นว่าเราเองที่รู้สึกเจ็บ แต่เหมือนเขาจะพยายามยัดเยียดให้เราเป็นเพื่อนให้ได้และยังทักหาเรื่องคุยนั่นนี่เพราะเขารู้ว่าเราต้องตอบต้องคุยด้วย เคยถามว่ายังจะมีโอกาสกลับมาเป็นเหมือนเดิมไหม เขาก็บอกว่าไม่รู้อนาคตก็ปล่อยให้มันเป็นไป มันจะเป็นยังไงก็ไม่รู้.. เราเลยคิดว่าคงไม่มีโอกาสนั้นแล้ว อยากถามเพื่อนๆในนี้ว่า เราควรเลิกคุยไปเลยดีไหมเพื่อที่ว่าห่างกันไปจะได้รู้ใจตัวเองมากขึ้น ถ้ายังตอบหรือคุยกับเขาแบบนี้คิดว่ามันคงไม่มีโอกาสพัฒนาให้กลับเป็นเหมือนเดิมได้แน่ๆเพราะเราซึมซับการคุยสถานะเพื่อนไปแล้ว (อันนี้คืดเองนะคะ)
** เราอยากรู้ว่าทำไมเขาถึงไม่ตัดเราออกจากชีวิตหรือเพราะความสงสารเลยอยากเป็นเพื่อนกันคะ
ทำไมคนบอกเลิกถึงยังอยากคบกันเป็นเพื่อน
** เราอยากรู้ว่าทำไมเขาถึงไม่ตัดเราออกจากชีวิตหรือเพราะความสงสารเลยอยากเป็นเพื่อนกันคะ