คือเรามีแม่เลี้ยงแล้วตอนนั้นเราเรียกนางว่าแม่ แต่นางบอกกับเราว่า ไม่ใช่แม่เรา ตอนนั้นเราก็เด็กอยู่ค่ะเลยไม่ได้คิดไรมาก แล้วเราก็เกลียดนางตั้งแต่นั้นมา เราเคยแสดงกิริยาไม่ดีๆใส่แม่เลี้ยงบ้าง ครั้งนั้นพ่อก็ว่าเราค่ะ ว่าไม่ชอบอย่ามาระราน คืออันนี้เราเข้าใจค่ะ แบบไม่ชอบแม่เลี้ยงอย่ามาระรานอย่ามาก้าวก่ายอะไรแบบนี้ค่ะ แล้วเรื่องนี้ก็ผ่านไปนาน2-3ปีได้แล้ว จนตอนนี้เราอยู่ม.3 ทุกวันเวลาเจอหน้าแม่เลี้ยงเราก็จะหนีเข้าห้องค่ะเพราะความไม่ชอบอ่ะเนาะ แล้ววันนี้เราก็พูดประชดแบบรำคาญๆๆ แล้วพ่อก็พูดขึ้นว่ารำคาญอะไรนักหนา คือตอนนั้นเราแบบอ้อ..พ่อไม่ได้รักเราเลยเห้ออเราร้องไห้หนักมากก ความคิดที่อยากจบชีวิตมันกลับมาอีกแล้วทั้งที่มันเคยหายไปช่วงหนึ่ง พ่อไม่เคยรักเราเลยยย