คือว่ามีคนถามผมเรื่องนี้ผมก็ตอบไปตามเรื่องจริงที่มันเกิดขึ้นแต่มาลองพิจารณาดูดีๆก็บันทึกมันไว้ให้เป็นตอนนึงเลยดีกว่าจะได้เอาไว้ให้คนที่สงสัยเรื่องนี้โดยเฉพาะหาอ่านได้ง่ายๆ 



ก่อนอื่นต้องขอเกริ่นนำถึงต้นกำเนิดของกระสุนขนาด .276 ซะก่อน กระสุนขนาด .276 ถูกพัฒนาขึ้นในปี 1923 จากแนวคิดที่ว่าถ้ากระสุนปืนไรเฟิลซึ่งเป็นปืนเล็กยาวมาตรฐานของทหารราบนั้นมีขนาดเล็กลงจากตัวเดิมคือ .30-06 ก็จะสามารถทำให้ทหารพกกระสุนได้มากขึ้นในสนามรบและนับจากนั้นมากระสุนชนิดนี้ก็ถูกตั้งเอาไว้เป็นบรรทัดฐานสำหรับการพัฒนาปืนไรเฟิลกึ่งอัตโนมัติให้แก่กองทัพสหรัฐโดยมีนักออกแบบและบริษัทต่างๆส่งตัวต้นแบบเข้าทดสอบที่รวมแล้วมีมากกว่า 80 แบบ ซึ่งรวมไปถึงปืนที่ชนะในโครงการจัดหาปืนไรเฟิลกึ่งอัตโนมัติด้วยซึ่งนั่นก็คือปืนไรเฟิล M1 Garand แต่อนาคตของลูกกระสุนขนาด .276 ก็เป็นอันต้องดับลงในปี 1932 เมื่อนายพล Douglas Macarthur ซึ่งในขณะนั้นดำรงตำแหน่ง Chief of Staff ผลักดันให้มีการเน้นความสำคัญไปที่กระสุนขนาด .30-06 ซึ่งเป็นกระสุนปืนมาตรฐานของกองทัพอยู่แล้วในเวลานั้นมากกว่าจึงทำให้ในเวลาต่อมาปืน M1 Garand ทุกกระบอกที่ประจำการในกองทัพสหรัฐใช้กระสุนขนาด .30-06 อย่างไรก็ตามแนวคิดเรื่องกระสุนปืนไรเฟิลขนาดเล็กนี้กลับมาอีกครั้งใน Project Salvo ซึ่งผลลัพธ์ที่ได้ออกมานั่นก็คือกระสุนขนาด 5.56 มม



นายพล Douglas Macarthur

https://en.wikipedia.org/wiki/.276_Pedersen