คือเรื่องมีอยู่ว่า เราทำผิดอย่างนึงคือ (ขอพูดตรงๆเลยนะคะ) คือเราไม่เอาผ้าอนามัยไปทิ้ง แล้วคือเราใส่แบบกางเกงใช่มั้ยคะ แล้งเหมือนกันเราชิน เราเลยไม่ถอดออกค่ะ แต่ตอนนั้นเราไม่รู้จริงๆ เราเอาผ้าไปซักแล้วพอแม่ตากก็เจอ ผ้าอนามัยเราค่ะ แล้วแม่ก็มาด่าเราว่า เราสะเพร่ามากเลย เราก็บอกแม่ไปว่า มันแรงไปมั้ย แม่ก็บอกว่าไม่ แล้วคราวนี้เราก็บอกแม่ไป เราไม่รู้จริงๆ แม่ก็บอก ไม่รู้ทำไมไม่รอบคอบ แล้วคราวนี่เราก็ใส่ถุงแล้วเอาไปทิ้ง (ถุงที่เราใส่เป็นถุงใสนะคะ)
แล้วพอเราทิ้งเสร็จ เราก็กลับเข้าบ้านมาปกติ แม่ก็ถามอีก ถุงมัดอะไรรอบคอบรึยัง เราก็บอกรอบคอบอะไรเรียบร้อย แต่เป็นถุงใส พอแม่ได้ยินว่าถุงใส แม่ก็บอกว่า เอาใส่ถุงใสได้ยังไง ไม่สงสารคนมาเก็บบ้างหรอ เห็นสิ่งที่น่ารังเกียจแบบนี้ ตอนนั้นใจเราตกไปถึงตาตุ่มแล้วค่ะ เราแบบโอเค เรายอม เราผิดจริงเรายอมรับ เราไม่เถียงแล้วเดินเข้าห้องมาเงียบๆ แต่เรารู้สึกว่าด่าแรงไปมั้ย
ด่าแรงไปมั้ย
แล้วพอเราทิ้งเสร็จ เราก็กลับเข้าบ้านมาปกติ แม่ก็ถามอีก ถุงมัดอะไรรอบคอบรึยัง เราก็บอกรอบคอบอะไรเรียบร้อย แต่เป็นถุงใส พอแม่ได้ยินว่าถุงใส แม่ก็บอกว่า เอาใส่ถุงใสได้ยังไง ไม่สงสารคนมาเก็บบ้างหรอ เห็นสิ่งที่น่ารังเกียจแบบนี้ ตอนนั้นใจเราตกไปถึงตาตุ่มแล้วค่ะ เราแบบโอเค เรายอม เราผิดจริงเรายอมรับ เราไม่เถียงแล้วเดินเข้าห้องมาเงียบๆ แต่เรารู้สึกว่าด่าแรงไปมั้ย