ความตอนเดิม กลับลงมาจากภูเขาไฟ ฟูจีซัง แล้วแวะพักผ่อนอยู่ในโรงแรมริมทะเลสาป ฮาโกเน่ ได้พักแบบ free time with free style เต็มครึ่งวัน กับหนึ่งคืน กิน dinner มีดนตรีบรรเลงกล่อม ก่อน แยกย้ายกันไปนอน O yasuminazai (ราตรีสวัสดิ์)
รุ่งขึ้น หลัง breakfast บัสพาทัวร์ หลายจุดที่อยู่รอบๆ ทะเลสาป ของ Fuji Hagone Izu National Park ซึ่งมี view points มากมายหลายจุด เราได้ลงเรือแบบชั้นครึ่ง แล่นพาชมวิวเลาะริมทะเลสาป สวยตื่นตาตื่นใจดี แล้วขึ้นฝั่ง ไปกิน lunch หรู ของทัวร์ทริปนี้ เป็นอาหารญี่ปุ่น เป็นการพบปะสังสรรค์ปิดรายการทัวร์ มีแถมร้องเพลงอย่างสนุกสนาน ในรถบัส ระหว่างเดินทางกลับ ตลอดสามชั่วโมง โดย Shasho san (bus hostess) จะยืนถือไมโครโฟน อยู่หน้ารถ เล่าเรื่องราวที่สนุกสนาน คนญี่ปุ่น เฮฮา กันสนุกดี ส่วนเราเอง ฟังรู้เรื่องมั่ง ไม่รู้เรื่องมั่ง ก็สนุกหัวเราะไปกับท่าทางของ สาวน้อย Shasho san ยุคนั้น ถนนบางเส้นทางของญี่ปุ่น โดยเฉพาะถนนเล็ก ในชนบท เมื่อถึงจุดที่ ทางรถไฟจะตัดผ่านถนนที่เราวิ่ง และไม่มีเครื่องกั้นกับไม่มีสัญญานเตือนซีกรถไฟ รถบัสเราต้องหยุดสนิท หน้าที่ Shasho san จะต้องลงรถไป ชะโงกดูทั้ง 2 ข้างให้แน่ใจว่าไม่มีรถไฟวิ่งมา แล้วจึงกลับขึ้นรถให้สัญญาน กับคนขับรถบัส ให้ขับข้ามทางรถไฟได้ ว๊าว ตื่นตาไปอีกแบบหนึ่งสำหรับนักเรียนไทยอย่างเราๆ แต่สำหรับสต๊าฟชาวญี่ปุ่น เขาเห็นเป็นเรื่องธรรมดาไป บัสเราต้องผ่านข้ามทางรถไฟหลายครั้ง ในการเดินทาง ซึ่งบางจุดตัดที่ทางรถไฟจะวิ่งผ่าน เรามองจากรถบัสก็เห็นทั้ง สองข้างมันโล่ง มองเห็นไปไกลเลย แต่บัสก็ต้องหยุด ให้ Shasho san ลงไปชะโงกดู ซ้าย/ขวา ทุกครั้งไป นี่คือ " วินัย กับ เคารพกฎหมาย " ที่ศักดิ์สิทธิ์ น่าชมเชย
ก่อนค่ำ เราก็เดินทางถึง YKC บ้านที่สองของพวกเราโดยสวัสดิภาพ ร่ำลากันอย่างมีมิตรไมตรี เพราะสต๊าฟญี่ปุ่นหลายคน กลับบ้านต่างเมืองไปโดยจะเจอกันก็ ปีหน้า 1968 แล้ว Sayonara mada dewa mata ( ลาก่อน แล้วพบกันใหม่ ) ฮ่าๆ ต่อไปนี้พวกเราคงทำหน้าที่ "ยาม" เฝ้าหอพัก ข้ามปีแบบ home sick กันละ
ขอยอมรับว่า ที่ต้องมาเล่าเก็บตก ช่วงเรียนอยู่ที่ โยโกฮาม่านั้น ทางสถาบันฯจัดทัศนศึกษา แบบเดินทางใกล้ one day trip ไปตามเมืองบริวารรอบๆของ โยโกฮาม่า พาเราไปดูศึกษาดูงาน บริษัทและโรงงานอุตสาหกรรมหลายแห่ง ที่ผลิตและส่งผลิตภัณฑ์ เข้าไปขายในประเทศไทยเรา เช่น ไปเยี่ยมชมโรงงาน ฮิตาชิ ซึ่งผลิต ตู้เย็น ทีวี(จำได้แม่น เขาประกอบชิ้นส่วนใส่ในเสื้อของตู้ ทีวี เสร็จ มีการใช้ฆ้อน ทุบตรวจสอบความแข็งแรง) ที่ ฮิตาชิ นี้ เราได้ดูขั้นตอนการผลิต หัวรถจักร Shinkansen (bullet train) ที่เป็นต้นกำลังของรถไฟฟ้า หัวกระสุน ที่ยุคนั้น ยังอั้น ใช้ความเร็วสูงสุดไว้ให้วิ่งไม่เกิน 250 km/hr.
เราได้ไปดูโรงงาน Isuzu (ร.ง.อยู่ใน โยโกฮาม่านั่นเอง)ผลิตรถบรรทุก หนัก 6 ล้อ ที่มีแต่เก๋งหัวรถพร้อมเครื่องกับโครงแชสซีส์ (อีซูสุ แยกติดป้ายหน้าโรงงานนี้ไว้เลยว่า To BANGKOK) ว๊าว ?? อาจจะผลิตให้ บึกบึนเป็นพิเศษ ก็เป็นได้ครับ นอกจากนั้นยังได้พาพวกเราไปเยี่ยมชม โรงงานผลิตยางรถยนต์กับโรงงานผลิตทอผ้าใบในล่อน/เรยอน ของบริษัท บริดจสโตน ซึ่งอยู่ใน area โยโกฮาม่าด้วยเช่นกัน เก็บตกคงได้เพียงเท่านี้ครับ ตอนต่อไป เราคงเข้าปีใหม่ 1968 แล้วคงได้ทัวร์ Ryewko นั่งรถไฟหัวกระสุน Shinkansen ลงไปทางใต้ของเกาะ ฮอนชิว กันละครับ Sayonara สวัสดีครับ
เล่าต่อ ตอนเก็บตกทัศนะศึกษาในระหว่างเรียนอยู่ที่ โยโกฮาม่า
รุ่งขึ้น หลัง breakfast บัสพาทัวร์ หลายจุดที่อยู่รอบๆ ทะเลสาป ของ Fuji Hagone Izu National Park ซึ่งมี view points มากมายหลายจุด เราได้ลงเรือแบบชั้นครึ่ง แล่นพาชมวิวเลาะริมทะเลสาป สวยตื่นตาตื่นใจดี แล้วขึ้นฝั่ง ไปกิน lunch หรู ของทัวร์ทริปนี้ เป็นอาหารญี่ปุ่น เป็นการพบปะสังสรรค์ปิดรายการทัวร์ มีแถมร้องเพลงอย่างสนุกสนาน ในรถบัส ระหว่างเดินทางกลับ ตลอดสามชั่วโมง โดย Shasho san (bus hostess) จะยืนถือไมโครโฟน อยู่หน้ารถ เล่าเรื่องราวที่สนุกสนาน คนญี่ปุ่น เฮฮา กันสนุกดี ส่วนเราเอง ฟังรู้เรื่องมั่ง ไม่รู้เรื่องมั่ง ก็สนุกหัวเราะไปกับท่าทางของ สาวน้อย Shasho san ยุคนั้น ถนนบางเส้นทางของญี่ปุ่น โดยเฉพาะถนนเล็ก ในชนบท เมื่อถึงจุดที่ ทางรถไฟจะตัดผ่านถนนที่เราวิ่ง และไม่มีเครื่องกั้นกับไม่มีสัญญานเตือนซีกรถไฟ รถบัสเราต้องหยุดสนิท หน้าที่ Shasho san จะต้องลงรถไป ชะโงกดูทั้ง 2 ข้างให้แน่ใจว่าไม่มีรถไฟวิ่งมา แล้วจึงกลับขึ้นรถให้สัญญาน กับคนขับรถบัส ให้ขับข้ามทางรถไฟได้ ว๊าว ตื่นตาไปอีกแบบหนึ่งสำหรับนักเรียนไทยอย่างเราๆ แต่สำหรับสต๊าฟชาวญี่ปุ่น เขาเห็นเป็นเรื่องธรรมดาไป บัสเราต้องผ่านข้ามทางรถไฟหลายครั้ง ในการเดินทาง ซึ่งบางจุดตัดที่ทางรถไฟจะวิ่งผ่าน เรามองจากรถบัสก็เห็นทั้ง สองข้างมันโล่ง มองเห็นไปไกลเลย แต่บัสก็ต้องหยุด ให้ Shasho san ลงไปชะโงกดู ซ้าย/ขวา ทุกครั้งไป นี่คือ " วินัย กับ เคารพกฎหมาย " ที่ศักดิ์สิทธิ์ น่าชมเชย
ก่อนค่ำ เราก็เดินทางถึง YKC บ้านที่สองของพวกเราโดยสวัสดิภาพ ร่ำลากันอย่างมีมิตรไมตรี เพราะสต๊าฟญี่ปุ่นหลายคน กลับบ้านต่างเมืองไปโดยจะเจอกันก็ ปีหน้า 1968 แล้ว Sayonara mada dewa mata ( ลาก่อน แล้วพบกันใหม่ ) ฮ่าๆ ต่อไปนี้พวกเราคงทำหน้าที่ "ยาม" เฝ้าหอพัก ข้ามปีแบบ home sick กันละ
ขอยอมรับว่า ที่ต้องมาเล่าเก็บตก ช่วงเรียนอยู่ที่ โยโกฮาม่านั้น ทางสถาบันฯจัดทัศนศึกษา แบบเดินทางใกล้ one day trip ไปตามเมืองบริวารรอบๆของ โยโกฮาม่า พาเราไปดูศึกษาดูงาน บริษัทและโรงงานอุตสาหกรรมหลายแห่ง ที่ผลิตและส่งผลิตภัณฑ์ เข้าไปขายในประเทศไทยเรา เช่น ไปเยี่ยมชมโรงงาน ฮิตาชิ ซึ่งผลิต ตู้เย็น ทีวี(จำได้แม่น เขาประกอบชิ้นส่วนใส่ในเสื้อของตู้ ทีวี เสร็จ มีการใช้ฆ้อน ทุบตรวจสอบความแข็งแรง) ที่ ฮิตาชิ นี้ เราได้ดูขั้นตอนการผลิต หัวรถจักร Shinkansen (bullet train) ที่เป็นต้นกำลังของรถไฟฟ้า หัวกระสุน ที่ยุคนั้น ยังอั้น ใช้ความเร็วสูงสุดไว้ให้วิ่งไม่เกิน 250 km/hr.
เราได้ไปดูโรงงาน Isuzu (ร.ง.อยู่ใน โยโกฮาม่านั่นเอง)ผลิตรถบรรทุก หนัก 6 ล้อ ที่มีแต่เก๋งหัวรถพร้อมเครื่องกับโครงแชสซีส์ (อีซูสุ แยกติดป้ายหน้าโรงงานนี้ไว้เลยว่า To BANGKOK) ว๊าว ?? อาจจะผลิตให้ บึกบึนเป็นพิเศษ ก็เป็นได้ครับ นอกจากนั้นยังได้พาพวกเราไปเยี่ยมชม โรงงานผลิตยางรถยนต์กับโรงงานผลิตทอผ้าใบในล่อน/เรยอน ของบริษัท บริดจสโตน ซึ่งอยู่ใน area โยโกฮาม่าด้วยเช่นกัน เก็บตกคงได้เพียงเท่านี้ครับ ตอนต่อไป เราคงเข้าปีใหม่ 1968 แล้วคงได้ทัวร์ Ryewko นั่งรถไฟหัวกระสุน Shinkansen ลงไปทางใต้ของเกาะ ฮอนชิว กันละครับ Sayonara สวัสดีครับ