ช่วงนี้เราชอบอ่านชอบฟังชีวิตคนอื่นค่ะ เรารู้สึกได้รับกำลังใจและรู้สึกว่าเราก็ต้องสู้บ้าง อย่ายอมแพ้เขา
คำถาม
1.เคยลำบากที่สุดตอนไหนกันคะ
2.ผ่านช่วงเลาเหล่านั้นมาได้ยังไง
3.ตอนนี้เป็นยังไงบ้าง
"ชีวิตที่ต่ำสุดของเรา"
เราเคยไปเรียนแล้วไม่มีตังซักบาท เราไปกรอกน้ำมากินแก้หิวแล้วก็รีบนอนจะได้ไม่หิว รับจ้างทำการบ้านเด็ก ม.ปลายได้ก็เอาไปซื้อข้าวเหนียววันละ 10 บาทกินกับน้ำปลาวันละมื้อ แบ่งเก็บเผื่อจ่ายค่าจิปาถะ โชคดีที่วัดใกล้ๆช่วงเทศกาลมีคนทำบุญเยอะ ของเหลือต่างๆพระเลยไล่แจกคนแถวๆนั้น มีมาม่าปลากระป๋องเยอะเลย เราไปเอาบ่อยพระท่านก็สอนภาษาอังกฤษให้ติดตัวเป็นความรู้กับป้าแม่ครัวจะเก็บกับข้าวเหลือไว้ให้เราเอากลับบ้านถึงแม้จะขายหมดแกก็จะแบ่งไว้ให้ สนิทกันจนเราเรียกแม่แล้วค่ะ 5555 เรารู้ว่าพ่อลำบากแต่ทุกเดือนพ่อจะพยายามฝากเงินให้เราเดือนละ 1,500 เราเก็บเงินไว้สมัครเรียนเพราะยังไงมีความรู้ก็ไม่อดตาย พอสมัครมหาลัยเปิดได้ก็เริ่มลุยงานเต็มที่ สมัครเป็นแม่บ้านโรงแรมเงินเดือน 12,000 รวมทิปรวมอื่นๆแล้ว ทำ 08.00-18.00 ทุกวัน เลิกแล้วก็กลับมาอ่านหนังสือ พอเงินเดือนออกก็โอนกลับบ้าน เงินเดือนก้อนแรกภูมิใจมากเลยค่ะ จากนั้นความเป็นอยู่ก็ดีขึ้นไม่อดๆอยากๆ เราเช่าหอเดือนละ 1800 มันเก่าหน่อยแต่ถูกมากแล้วก็เกิดเรื่องคนงัดหน้าต่างตอนกลางคืน กรี๊ดหอแตกเลยค่ะ สุดท้ายต้องย้ายไปเช่าหอเดือนละ 3000 ยอมจ่ายแพงก็ดีกว่านอนระแวงทั้งคืน ที่นอนหนาด้วยค่ะ พึ่งรู้ว่าที่นอนดีเป็นยังไง 555 ก็วนอยู่แบบนี้ เปลี่ยนงานหลายงานตอนนี้จะเรียนจบแล้วค่ะ โค-ตะ-ระ เหนื่อยเรียนไปทำงานไป ผ่อนมอเตอร์ไซด์จะหมดแล้วด้วยค่ะ เราเชื่อว่าขอแค่ไม่ยอมแพ้มันจะมีทางให้เราเดินไปต่อนะคะ ;) "
ชีวิตเคยลำบากที่สุดตอนไหนคะ
คำถาม
1.เคยลำบากที่สุดตอนไหนกันคะ
2.ผ่านช่วงเลาเหล่านั้นมาได้ยังไง
3.ตอนนี้เป็นยังไงบ้าง
"ชีวิตที่ต่ำสุดของเรา"
เราเคยไปเรียนแล้วไม่มีตังซักบาท เราไปกรอกน้ำมากินแก้หิวแล้วก็รีบนอนจะได้ไม่หิว รับจ้างทำการบ้านเด็ก ม.ปลายได้ก็เอาไปซื้อข้าวเหนียววันละ 10 บาทกินกับน้ำปลาวันละมื้อ แบ่งเก็บเผื่อจ่ายค่าจิปาถะ โชคดีที่วัดใกล้ๆช่วงเทศกาลมีคนทำบุญเยอะ ของเหลือต่างๆพระเลยไล่แจกคนแถวๆนั้น มีมาม่าปลากระป๋องเยอะเลย เราไปเอาบ่อยพระท่านก็สอนภาษาอังกฤษให้ติดตัวเป็นความรู้กับป้าแม่ครัวจะเก็บกับข้าวเหลือไว้ให้เราเอากลับบ้านถึงแม้จะขายหมดแกก็จะแบ่งไว้ให้ สนิทกันจนเราเรียกแม่แล้วค่ะ 5555 เรารู้ว่าพ่อลำบากแต่ทุกเดือนพ่อจะพยายามฝากเงินให้เราเดือนละ 1,500 เราเก็บเงินไว้สมัครเรียนเพราะยังไงมีความรู้ก็ไม่อดตาย พอสมัครมหาลัยเปิดได้ก็เริ่มลุยงานเต็มที่ สมัครเป็นแม่บ้านโรงแรมเงินเดือน 12,000 รวมทิปรวมอื่นๆแล้ว ทำ 08.00-18.00 ทุกวัน เลิกแล้วก็กลับมาอ่านหนังสือ พอเงินเดือนออกก็โอนกลับบ้าน เงินเดือนก้อนแรกภูมิใจมากเลยค่ะ จากนั้นความเป็นอยู่ก็ดีขึ้นไม่อดๆอยากๆ เราเช่าหอเดือนละ 1800 มันเก่าหน่อยแต่ถูกมากแล้วก็เกิดเรื่องคนงัดหน้าต่างตอนกลางคืน กรี๊ดหอแตกเลยค่ะ สุดท้ายต้องย้ายไปเช่าหอเดือนละ 3000 ยอมจ่ายแพงก็ดีกว่านอนระแวงทั้งคืน ที่นอนหนาด้วยค่ะ พึ่งรู้ว่าที่นอนดีเป็นยังไง 555 ก็วนอยู่แบบนี้ เปลี่ยนงานหลายงานตอนนี้จะเรียนจบแล้วค่ะ โค-ตะ-ระ เหนื่อยเรียนไปทำงานไป ผ่อนมอเตอร์ไซด์จะหมดแล้วด้วยค่ะ เราเชื่อว่าขอแค่ไม่ยอมแพ้มันจะมีทางให้เราเดินไปต่อนะคะ ;) "