คือหนูอ่ะมีห้องส่วนตัวตั้งแต่เด็กๆและค่อนข้างติดห้องส่วนตัวมากๆไม่รู้ว่าตัวเองโลกส่วนตัวเยอะหรือป่าว แต่มันติดจนแม่มาคุยด้วยว่ามันมากเกินไปงานก็ไม่ช่วยทำเอาแต่เล่นทรศ.ในห้องทั้งวันถ้าไม่กินข้าวก็ไม่ออกจากห้อง แต่จะพูดไงดีคะ คือมันเหมือนเป็นความสุขของหนูกับการที่หนูอยู่คนเดียวไม่ต้องมีใครมายุ่งอ่ะค่ะ พอไม่ได้อยู่แล้วมันขาดความเป็นส่วนตัวแล้วทำให้หนูรู้สึกไม่ปลอดภัย และหงุดหงิดไม่มีอารมณ์​ทำอะไรเศร้าๆงี้อ่ะค่ะ