คำตอบที่ได้รับเลือกจากเจ้าของกระทู้
ความคิดเห็นที่ 23
แต่มันขึ้นอยู่กับว่า คุยกับใคร และใครเป็นคนคุย มากกว่า ^^
ที่คุณว่าไว้ด้านบนนั้นจริงค่ะ
ขึ้นอยู่กับว่าใครคุย คุยเรื่องอะไร
บางคนหน้าไมค์ ไม่ทักทาย ไม่แสดงความคิดเห็น
ไม่กระทั่งกดถูกใจ
แต่หลังไมค์มาคุยยาวมาก
บางคนก็เฮฮาทั้งหน้าไมค์หลังไมค์
บางคนหน้าไมค์ยาวเหยียด แทบไม่มีหลังไมค์เลย
บางคน หมดเรื่อง หมดประเด็น ก็หายไป
บางคน ก็ยังคงมิตรภาพที่ดีมาจนเดี๋ยวนี้
ชอบทั้งสองแบบค่ะ
คุยกันแบบ “ไม่รู้จักฉัน ไม่รู้จักเธอ” นี่มันดีอย่าง
ตรง บทสนทนามันวิ่งไปที่ความคิดเห็นต่อเรื่องหรือประเด็นล้วนๆ
ไม่ต้องเจือด้วยหัวโขน หมวกใบที่ใส่ หรืออะไรใดๆ
แต่มันขึ้นอยู่กับว่า คุยกับใคร และใครเป็นคนคุย มากกว่า ^^
ที่คุณว่าไว้ด้านบนนั้นจริงค่ะ
ขึ้นอยู่กับว่าใครคุย คุยเรื่องอะไร
บางคนหน้าไมค์ ไม่ทักทาย ไม่แสดงความคิดเห็น
ไม่กระทั่งกดถูกใจ
แต่หลังไมค์มาคุยยาวมาก
บางคนก็เฮฮาทั้งหน้าไมค์หลังไมค์
บางคนหน้าไมค์ยาวเหยียด แทบไม่มีหลังไมค์เลย
บางคน หมดเรื่อง หมดประเด็น ก็หายไป
บางคน ก็ยังคงมิตรภาพที่ดีมาจนเดี๋ยวนี้
ชอบทั้งสองแบบค่ะ
คุยกันแบบ “ไม่รู้จักฉัน ไม่รู้จักเธอ” นี่มันดีอย่าง
ตรง บทสนทนามันวิ่งไปที่ความคิดเห็นต่อเรื่องหรือประเด็นล้วนๆ
ไม่ต้องเจือด้วยหัวโขน หมวกใบที่ใส่ หรืออะไรใดๆ
แสดงความคิดเห็น
ระหว่างคุยหน้าไมค์กับคุยหลังไมค์ คุยแบบไหนมีความสุขใจมากกว่ากัน