คือเราเพิ่งรู้จักเขาเป็นครั้งเเรก ซึ่งเขาเป็นรุ่นพี่เรา เเต่พอรู้จักกัน
พี่เขาก็มีรับไปเที่ยวไปเล่นบ้าง เเล้วเราได้คุยกันไม่มากไม่น้อย ห่างกันเป็นอาทิตย์เเล้วค่อยเจอกันครั้ง เเต่เราก็เเอบรู้สึกดีกับพี่เขานิดๆ ส่องพี่เขาเเทบจะทุกวัน เเต่พี่เขาก็ไม่ค่อยได้คุยกับใครเลยจริงๆ พี่เขาจะออกเเนวเเบบว่า ถ้าอยากจะคุยกับใคร เขาจะตอบเขาจะคุย เเต่ถ้าเป็นเราเขาตอบไหม เขาก็ตอบนะ เเต่เเทบจะไม่ได้คุยกันเป็นเรื่องราวเท่าไหร่ คุยในเชิงที่เเบบว่า ถามเขาตอบเราประมาณนั้น เเละเป็นบทสนทนาที่สั้นมากๆ เราไม่ได้คุยกันทุกวันเลยจริงๆ นานๆทีมีบทสนทนากันครั้ง เเต่พี่เขาก็ยังชวนเราไปเที่ยวเหมือนเดิม เเต่ความรู้สึกเราเหมือนรู้สึกว่าเราเป็นเด็กคนนึงที่เป็นเพื่อนเที่ยวเขา ก็อยากเป็นคนในใจพี่เขาเเหละ เราชอบพี่เขาเเล้วจริงๆ เเต่ยังไงเราก็ยังไม่กล้าที่จะบอกพี่เขาอยู่ดีว่าเรากำลังชอบ เราไม่ไม่อยากบอกเขาบ่อยนะ ว่าเราคิดถึงพี่เขา เราอยากจะทำให้พี่เขารู้สึกดีกับเรานะ เเต่ไม่รู้ว่าอีกนานเเค่ไหนถึงจะได้ใจพี่เขา เหมือนว่าเรารู้สึกดีกับเขาอยู่ฝ่ายเดียวจริงๆ