เข้าเรื่องเลยครับ คือผมชอบเพื่อนคนนึงมาก เราเป็นเพื่อนกัน อยู่ ม.ปลาย คือเธอมีนิสัยขี้เล่น น้อยใจง่าย และน่ารักครับ คือผมแอบชอบเธอมานานแล้วแหละ แต่ไม่กล้าบอกซักที เราชอบหยอกล้อกันเล่น 555 ทำให้ผมหวั่นไหวมาก แต่นางก็มีคนที่ชอบแล้วแหละ ประมาณคนคุยอ่ะ ทุกครั้งที่เขาคอล หรือคุยกัน ผมก็แอบจุกนะ ยิ่งเดินมาด้วยกัน หยอกเล่นกันต่อหน้าผม เหมือนกับเอาตะปูมาตอกที่ใจผมเลยครับ อยากจะร้องไห้ ร้องออกมาดังๆ แต่ตอนนั้นเจอกันได้แต่ฝืนยิ้มให้แล้วทักทาย ผมอยากตัดใจจากเพื่อนคนนี้มาก ให้คิดแค่เพื่อนพอ พอตอนปิดเทอมน่าจะนานพอควรละ ผมก็เริ่มจะปล่อยวาง แต่!! นางก็ทักมามาเล่นด้วย ถามว่าผมตอบไหม ใช่ครับผมตอบ นางก็ประมาณว่ามาคุยเล่น แล้วก็คอลกัน ไอ้..... ผมก็หวั่นไหวอีกแล้ว นางก็ทำแบบนี้บ่อยขึ้น เกือบทุกวันอ่ะ ทำให้ผมรักอีกครั้งแบบไม่รู้ตัว แต่พอผมเป็นแบบนี้ทีไร นางก็ชอบตีตัวออกห่าง ทั้งที่มีคนในใจอยู่แล้วมาทำแบบนี้กับผมทำไม เสียใจว่ะ ไม่ใช่ความผิดนางหรอกใช่ไหมครับ มันเป็นผมที่โง่เอง
🥺🥺😭😭