ชีพ : ลั่นทมให้อภัยฉันเถิด ฉันกลัวแล้ว, ฉันยอมแล้ว, ฉันเกลียดแก, ฉันจะเผาสุสานแก, อีผีบ้า นังปีศาจ ลั่นทม : ยังไม่สำนึกอีก, ทมรักชีพ, สาน้าขอโทษ รสสุคนธ์ : ว้าย ผีนังลั่นทม, ชีพค่ะ (เรียกหาผัวทั้งวั

หลังจากที่ชีพเป็นบ้า อุษากับรินมาเยี่ยม แล้วเห็น;วิญญาณลั่นทมเดินควงแขนชีพ แล้วลั่นทมก็บอกว่า "ชีพเราไปอยู่ที่สุสานด้วยกันนะคะ" แล้วชีพก็ทำท่าเหมือนคอหักแล้วก็ล้มเสียชีวิต ลั่นทมหักคอชีพใช่ป

นี่เป็นเพียงส่วนนึงของเรื่องราวเธอและฉัน จากคืนนั้นที่นอนกอดฉันรับรู้ถึงไออุ่นของร่างกายเราทั้งคู่พร้อมกับ บทสนทนาหลังจากพูดเรื่องทุกข์ใจของฉันทำให้ฉันร้องไห้ได้โดยไม่อาย เธอบอกกับฉันว่า " ฉันเป็

กำจัดที่ตัวต้นเหตุ จะได้ไม่ต้อง 1 ไปบอกชีพให้เลิกยุ่งกับรสสุคนธ์ทุกคืน " กลับใจนะชีพ เลิกยุ่งกับรสสุนธ์ซะ แล้วทมจะให้อภัย" ตอนหลังชีพเป็นบ้าอีก 2 ไม่ต้องไปทำบาปเอานาย (จำชื่อไม่ได้) มาอยู่ด้

จากประสบการณ์จริงที่ได้รับฟังจากผู้ถูกกระทำ เรื่องราวของน.ส.เอ(นามสมมติ) ได้เล่าให้ฟังด้วยน้ำเสียงที่สั่นเครือและทรมานทั้งน้้ำตาเล่าให้ฟังว่า "เรื่องราวเกิดขึ้นในช่วงเรียนม.ต้นช่วงปี 2556-2557 ณ

เราเหนื่อยและท้อกับอุปสรรคต่าง ๆ ที่เกิดขึ้นตอนสวดมนต์และนั่งกรรมฐานมาก เมื่อก่อนตอนไม่ปฏิบัติธรรม ชีวิตสบายกว่านี้มาก นอนขี้เกียจกี่ชั่วโมงก็ได้ มีเวลาว่างเยอะ อยากไปไหนก็ได้ไป ไม่ค่อยเจ็บป่วย