เราเคยเจอเรื่องความรักที่หนักหนามามากๆ มากๆ ถึงมากที่สุด จนเรามีกำแพงสูงมาก ก่อนที่จะมาคบคนปัจจุบัน ตอนนี้เราคบกับแฟนได้ 1ปีกว่าแล้วค่ะ
ก่อนหน้านี้เรางี่เง่ามาก ระแวงว่าเค้าจะนอกใจ ทุกวินาทีเลยก็ว่าได้ พอหลังๆ ทะเลาะกันหนักๆก็พยายามปรับตัวเอง
เหมือนเราควบคุมความคิดของตัวเองไมไ่ด้ที่จะระแวงแฟนเรา ทั้งๆที่เรื่องที่เกิดขึ้นมันคือแแฟนคนเก่าที่ทิ้งอดีตกับเราแบบแสนสาหัส 
เค้าก็พยายามทำให้เรารู้นะว่าเค้ามีเราแค่คนเดียว แต่เวลาเค้าไปไหน เราก็จะคิดเสมอว่า ไปแล้วจะเจอคนสวยๆมั้ย แล้วเค้าจะชอบมั้ย
เราไม่มั่นใจในตัวเองค่ะ แต่มันถูกซึมซับกับเรื่องเก่าๆมาให้ระแวง จนเรารู้ว่า เราทำให้ความรักของเรามันไม่มีความสุขเพราะการระแวงแฟน
คิดแต่ว่าเค้าไม่สนใจ
คิดแต่ว่าเค้าไม่รัก
คิดแต่ว่าเค้าจะโกหกเรามั้ย
สมมติว่าเค้าบอกมีคนโทรชวนไปดื่มเหล้า เค้าบอกเราว่าไม่ไป แต่ใจเราคิดละว่า วางจากเราไป ต้องแอบไปแน่ๆ 
เรามีครบเลยอะ คิดลบ ระแวง งี่เง่า บางครั้งก็หาเรื่องทะเลาะ เราไม่อยากเป็นแบบนี้เลย
บางคนก็บอกให้เราเชื่อใจ รักกันต้องเชื่อใจกัน เราก็พยายามทำแล้วอะ แต่ทำไม่ได้ เราเป็นโรคหวาดระแวงหรือเปล่าคะ หรือเป็นโรคจิต 
อ้อ ลืมบอกไปว่า ครอบครัวเราไม่อบอุ่นนะคะ พี่น้องไม่รักกัน พ่อแม่ก็มีปัญหากัน ที่เราบอกเพราะว่าบางเพจเค้าบอก เรื่องพวกนี้ที่มันอาจเกิดขึ้นได้
ก็ต่อเมื่อ การถูกเลี้ยงดู หรือสภาพแวดล้อมของครอบครัวไม่อบอุ่น เลยต้องการความรักจากคนอื่นมากเกินไป  บวกกับเรื่องในอดีตของเรา ที่แฟนเก่าของเราไปมีคนอื่น ในขณะที่เราท้อง และทำคนอื่นท้องด้วย มันเลยเป็นปมในใจ เราควรทำยังไงดีคะ เราเองก็ไม่อยากทำให้พี่เค้าลำบากใจ และสุดจะทนกับเราไปมากกว่านี้ แต่เราเองก็อยากอยู๋โดยแแบบไม่ต้องคิดมาก ไม่ระแวงเค้า  ไม่งี่เง่ากับเค้า ไม่หาเรื่องเค้า บางทีคุยกันทางสาย แค่เค้าเงียบ เราก็คิดไปต่างๆนาๆ ว่าเค้าเบื่อที่จะคุย ที่จะหาเรื่องมาคุยกับเรา เราจะต้องทำยังไง กับความคิดและนิสัยของตัวเองดีคะ เราพร้อมที่จะปรับปรุง และเปลี่ยนแปลง ให้มันดีขึ้น  เพราะเราเองก็รักเค้า แต่เค้าเองก็เหนื่อยที่จะต้องมาทะเลาะ และเบื่อที่เราชอบจับผิดเค้า

อย่าด่า ว่า เราเลยนะคะ ถ้าเลือกได้เราคงไม่อยากเป็นแบบนี้
หรืออยากมีอดีตที่พังขนาดนี้ จนมันมากรับเรื่องรักในปัจุจุบัน
รบกวนขอคำแนะนำจากเพื่อนหน่อยนะคะ ขอบคุณมากค่ะ