เคยไหม? ที่รู้สึกผิดเวลาไม่มีข้าวให้แมวกิน ไม่ใช่ในสถานะแมวเลี้ยงนะ แต่เป็นแมวจร...

เราเช่าหออยู่ ซึ่งใต้หอก็จะมีกลุ่มแมวจรหลายตัว ทั้งกลัวคนและไม่กลัวคน คนแถวนั้นโดยรอบก็มักมีถาดข้าววางไว้ให้อยู่เสมอ

จนวันนึงมีแมว 3 ตัวปรี่เข้ามาหาเราในขณะที่เรายืนอยู่ที่จอดรถใต้หอ

ตัวแรกสีเหลือง ขี้อ้อน อ้อนชนิดว่าไม่กลัวคน พุ่งมาที่ขาถูไถ หัวมุด อุ้มได้ ร้องเมี๊ยวๆ ใส่

ตัวที่สอง สามสีออกสลิด ผอมกะหร่อง เห็นแล้วก็น่าสงสาร นั่งมองเรากับแมวเหลืองกอดรัดฟัดเหวี่ยง รู้แหละว่าหิว แต่ยังกล้าๆ กลัวๆ ที่จะเข้าใกล้คน

ตัวที่สาม ขาวเหลืองหัวแสก ตัวผู้ ใบหน้าสีขาวเขรอะฝุ่นหน่อยๆ หัวเหลืองแสก พฤติกรรมเช่นเดียวกับตัวที่สอง

ด้วยความที่ชอบแมวอยู่แล้ว และมีอาหารแมวติดรถไว้ ก็เลยจัดงานเลี้ยงให้น้องๆ ทั้งสามตัวเรื่อยมา เข้าถึงเนื้อตัวได้แค่แมวเหลืองกับสามสีสลิด ส่วนเหลืองหัวแสกเข้าใกล้ได้ แต่ถ้ายื่นมือจะจับหัว น้องจะทักกลับมาด้วยเล็บ

เกือบทุกวัน ช่วงเวลาเดิม สามตัวนี้มักจะมารออยู่แถวรถ ก็คงรู้ว่ามาแล้วจะได้ของกินแหละ (หรือเราคิดไปเอง 😆)

วันนึงที่อาหารหมด... ไม่มีอาหารให้ ได้แต่ฟังเสียงแมวร้อง วิ่งตาม วิ่งอ้อน ขอข้าวกิน บางทีก็สับสนว่าหิวจริง หรือกินเพื่อเอาใจ เพราะต่อให้ไม่มีอาหารของเรา บริเวณรอบๆ ก็จะมีคนวางถาดอาหารแมวไว้ประเคนอยู่แล้ว อยู่ที่ว่าจะกินหรือไม่กินเท่านั้น แต่ก็นะ...พอไม่ได้ให้เองแล้วรู้สึกผิเแปลกๆ อยู่ทุกวัน