ผมเป็นวิศวกรไฟฟ้าอายุ 45 ปีครับ ทำงานรัฐวิสาหกิจแห่งหนึ่ง ผมมีปัญหาอยากจะปรึกษาเพื่อนพันทิปครับ คือตอนเรียนอยู่เป็นคนเรียนหนังสือเก่ง จนจบป.ตรี คณะวิศวกรรมไฟฟ้า ที่ม.เกษตรศาสตร์ แล้วได้ทุนที่ทำงานไปเรียนต่อโทที่อเมริกา แล้วกลับมาเรียนบริหารที่ประเทศไทยต่อ ตอนนี้ก็ยังทำงานที่เดิมไม่เปลี่ยน แต่เคยไปสมัครงานที่บ.เอกชน เค้าเรียกไปสัมภาษณ์งานหลายที่แต่ไม่มีใครรับเข้าทำงานครับ เลยต้องทำงานที่ทำงานเดิม แต่จริงๆแล้วไม่ค่อยชอบงานรัฐวิสาหกิจครับ เพราะไม่ชอบการบริหารแบบราชการ ทำงานช้าครับ แต่ตอนนี้อายุเยอะแล้วจึงเปลี่ยนงานไม่ค่อยได้ ทำให้มีปัญาเรื่องเครียดจากการทำงานครับ ผมมีประวัติเคยไปหาจิตแพทย์ จนหมอวินิจฉัยว่าเราเป็นโรควิตกกังวล ต้องกินยาฉีดยาทุกเดือนครับ ผมมานั่งคิดว่าสาเหตุที่เราไปหาจิตแพทย์นั้นเพราะเป็นการกดดันจากพ่อแม่ที่เลี้ยงดูเราในอดีตหรือเปล่า คือการเลี้ยงดูพ่อแม่ผมจะค่อยข้างบังคับให้เรียนครับ สมัยเรียนเคยไม่ค่อยทำกิจกรรม เรียนอย่างเดียวแล้วเรียนเก่งด้วย พบเรียนจบทำงานพบว่าเราค่อนข้างจะมีปัญหาเรื่องการปรับตัวกับเพื่อนที่ทำงานครับ คือผมไม่ค่อยเป็นคนยืดหยุ่นในการทำงานครับ มานั้งคิดดูเหมือนกับว่าพ่อแม่เลี้องดูเราแบบไม่ยืดหยุ่นหรือเปล่า เคยไปอ่านหนังสือเกี่ยวกับโรคจิตเภท เค้าบอกว่าคนที่มีปัญหาทางด้านทางจิตเป็นกรรมพันธ์อย่างหนึ่งด้วย บางทีผมมานั่งน้อยใจว่าพ่อแม่น่าจะเลี้ยงดูเราแบบให้เป็นเด็กกิจกรรมมากกว่า เพื่อนๆมีความเห็นกับกรณีของผมว่าอย่างไรดีครับ หรือจะแนะนำผมว่าควรทำอย่างไรในอนาคดดีครับ