คือเรื่องมันเป็นอย่างนี้ครับ พี่ชายผมมันอยากเป็นยูทูบเบอร์ ตอน 3 ปีก่อน ณ ช่วงนั้นจนถึงวันนี้พี่ชายออกกล้องน้อยมาก เราออกอยู่คนเดียว เหมือนโดนบังคับ แล้วพี่ชายก็ชอบสั่งนู้นนี้อยู่จนเราไม่อยากร่วมงานกับมันอีกแล้ว การที่ทำคลิปทุกอย่างเราตัดต่อหมด 3 ปีที่ผ่านมาไม่เคยมีคำขอบคุณเลย เอาแต่บอกว่าต้องเป็นเหมือนบี้เดอะสการ้อยพันล้านจนกระทั้งเดือนที่แล้วพี่ชายได้ปิดช่องและให้เหตุผลว่าคอนเทนท์จับช่ายไม่เป็นทิศเป็นทาง ซึ่งวันนั้นเรามีความสุขมากที่สุดในชีวิตแล้ว (ได้แป๊บเดียว) เมื่อพี่ชายจะบอกว่าจะสร้างช่องใหม่ ในใจเราอยากร้องไห้แต่เราก็ตามน้ำไปTT จนกระทั่งจะไปถ่ายคลิปแกล้งคน โดยให้เด็กแถวบ้านแสดงและให้ผมเป็นคนตัดต่อ พอตัดต่อเสร็จ พี่ชายบอกจะไปถ่ายต่อวันวันมะรืนเพราะฉากฮาน้อย อารมณ์เราก็เกิดในใจ พรุ่งนี้เราต้องไม่ไปและทวงความยุติธรรมคืนมาให้ได้ ตอนกลางคืนตอนนอน พี่ชายเราดูคลิปตลกเรื่อยเปื่อย แล้วก็ถามขึ้นมาว่า TikTok กับ YouTube อะไรดีกว่า ซึ่งในใจเราก็คิดว่า คิดคำถามได้ไงวะ TikTok กับ YouTube มันคนละอย่างกันเลยเว้ย TikTok เน้นวิดีโอสั้น YouTube ทำคลิปวิดีโอ เราก็ตอบไปว่า TikTok ทำคลิปสั้น YouTube ทำคลิปวิดีโอยาว มันก็ดีต่างกันไป แล้วมันก็ตอบว่า YouTube ดิได้เงินเยอะกว่า ไอ้แอปติงต้อง ทำไปก็ไม่ได้ไรหรอก ในใจเราเลยคิดว่ามันเอาอะไรตอบวะแ*่งไม่มีเหตุผลเลย วันต่อมาก่อนไปถ่าย 1 วันเรานั่งกินข้าวกับพี่ชาย และมันก็พูดว่า คือวันนี้จะไม่ได้ลงคลิปไรหรอกแต่จะให้เราไปตัดหญ้าแล้วถ่ายลง TikTok แล้วเราก็สวนกลับ คิดได้แค่นี้เหรอ จะไม่เจริญก็เพราะอยู่กับนี้แหละ  จากนั้นเราสองคนก็ตัดสัมพันธ์กัน ตอนกินมือเย็นเราก็เล่าให้พ่อฟัง แล้วพ่อก็ตักเตือนพี่ชายว่า ยูทูปเบอร์เป็นอาชีพไม่มั่งคงหรอก เป็นยูทูปเบอร์ไปไหนใครเข้าจะไหว้ คนที่จบเป็นหมอหรือวิศวะ ไปไหนใครๆก็นับถือ คนเรียนจบสูง ไม่มีใครอยากเป็นยูทูปเบอร์หรอก ไปดูอย่างไอ้เต้นู่น สปอนเซอร์เข้าไหม GoPro กล้องที่ซื้อมาได้ใช้ไหม ผมก็พูดว่าไปซื้อ MacBook Air M1 ยังดีกว่า พ่อบอกใช่ พี่ก็บอกดีกว่ายังไงอะ พ่อก็บอกว่าไม่รู้เพราะไม่เคยตัดต่อไง พ่อบอกเลยนะ คนที่เล่นหุ้น หรือเป็น Freelancer ไม่มีใครมาใช้ Notebook หรอก macOS เสถียรกว่าไม่ค้างด้วย พ่อจึงบอกว่าเดียวหนี้บัตรเครดิตหมดเมื่อไหร่เดียวซื้อให้เลย เราเองก็ดีใจมากเพราะอยากได้มานานแล้ว จากนั้นพ่อก็ให้เราสองคนกอดกัน โดยที่เรานั่นไม่เต็มใจจะกอดเลยTT หลังจากกินข้าวเสร็จผมก็คิดจะขึ้นมาอาบน้ำ พี่ชายก็บบอกเออเดียวแยกหน้าที่ละกัน เดียวตัดต่อเคป่ะ เราก็ได้ตอบ อึม ตอนเราอาบน้ำเราร้องไห้แบบสะอึกสะอื้นมาก ในอารมณ์เราคิดว่า กูต้องออกจากช่องที่มีคนเลวบริหารอย่างพี่ชายกูให้ได้ ทุกวันไม่ทำอะไรเอาแต่คิดคอนเทนท์ที่ไปก็อปเขามาอยู่ได้ ออกกล้องก็ไม่ออก ตัดต่อมาจะ 4 ปีและยังนับว่าทำสตรีมสดให้ด้วย แล้วก็ปกคลิปด้วยยย และยังไม่คำขอบคุณซักคำเลยTT ผมละโคตรสงสารเด็กที่แสดงในคลิปให้เลย พออาบน้ำเสร็จ ผมจึงรีบนอน ตอนนอนเราก็แอบเล่นโทรศัพท์บ้าง พอพี่ชายจะมาบอกว่าคืนดีกันน่าาาา ผมเลยเมินและเผิกเฉยพี่ชายก็ไม่พอใจ แล้วพี่ชายก็พูดว่ากูไปทำไรให้วะ เอาเป็นว่าทั้งหมดนี่กูขอโทษแล้วกัน แล้วก็ตะคอกดังๆว่า ขอโทษแล้วแล้วมันหายเหรอ พี่ชายและเราต่างสงบ ตอนนอนพี่ชายจะมาตอนนอนถึงกับนอนคนละฝั่งเลยเช้าวันต่อมาเราตื่นขึ้นมาเรียนออนไลน์ โดยที่พี่ชายก็ยังไม่ตื่นถึงแม่จะเรียกก็ตาม พอถึงตอนเที่ยงเราจะไปอาบน้ำ แม่ก็ถามว่าได้คุยกับพี่ยังลูก? ผมก็ตอบ ยังครับแม่ผมอยากให้เป็นแบบนี้ตลอดชีวิตมันจะได้ไม่ต้องมาง้อให้ผมตัดต่ออีกแม่ถอนหายใจแล้วผมก็ไปอาบน้ำ พอผมเปลี่ยนเสื้อผ้าเสร็จ พี่ชายก็โทรศัพท์มาหาเครื่องแม่ น้องอยู่ไหนอะแม่ แม่ก็บอกน้องพึ่งอาบน้ำเสร็จ ผมจึงตัดสินใจจะอยู่ห้องแม่เพราะไม่อยากเจอหน้าพี่ชายเลวแบบนั้นอีก พี่ชายลงมาห้องแม่จะมาง้อเรา ให้เราแบบ น้องอยู่บ้านตัดต่อละกัน เดียวพี่ไปถ่ายทำ ผมเลยตอบด้วยอารมณ์โมโหว่า ไม่ พี่ชายเลยต่อว่ากลับว่า อ้าว แล้วทำอะไรกินวะ ด้วยความที่เราโมโหเราเลยใส่เดียวกับมัน จนมันยอมออกจากห้องแม่ เรารีบไปล็อกประตู และร้องไห้ แล้วพูดว่า เมื่อไหร่พี่ชายจะตายวะ ตัดต่อทำปกคลิปมา 4 ปีฟรีไม่คิดเงินซักแดงเดียว คำขอบคุณซักคำยังไม่มีเลย แล้วเราก็ร้องไห้สะอึกสะอื้นมาก จากนั้นเราก็ไม่คุยกันอีกเลย เดียวถ้าเรื่องเป็นไงอีกเดียวอัปเดตให้ฟังนะครับ
ปล. ตอนที่เขียนกระทู้เรื่องยังไม่จบเลยครับTT